Το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για τα νέα βιβλία.
Ή αλλιώς, όχι μόνο το ερωτηματολόγιο του Προυστ.
Οι συγγραφείς έχουν μία μέρα για να απαντήσουν τις ερωτήσεις της λίστας προκειμένου να γνωρίσουμε το νέο τους -τις περισσότερες φορές ακυκλοφόρητο- βιβλίο. Οι ερωτήσεις έχουν γραφτεί εξ ολοκλήρου από εμένα. Εκείνοι ευθύνονται για τις απαντήσεις και μόνο. Κι εσείς για τις εντυπώσεις.
Πώς σας ήρθε η ιδέα;
Θ.Π.: Τα θέματα που έγραψα με απασχολούσαν από καιρό. Με το χρόνο άρχισαν να παγιώνονται μέσα μου. Στην αρχή έτρεχαν σαν τέσσερις ξεχωριστές ιστορίες. Όταν άρχισα να τις γράφω σκέφτηκα πως θα μπορούσα να τις συνδέσω αν όλα τα πρόσωπά τους συνδεόταν με συγγενικές σχέσεις. Έτσι ξεπήδησε το μυθιστόρημα.
Πού γράψατε το βιβλίο σας;
Θ.Π.: Το μεγαλύτερο μέρος του το έγραψα στον τόπο που ζω. Στο Πλαγιάρι Θεσσαλονίκης.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Θ.Π.: Η σύλληψη και η κύηση του έργου κράτησαν περίπου εννιά μήνες. Η αλήθεια είναι πως δεν έδωσα πολύ χρόνο στην τελική επεξεργασία του μυθιστορήματος και τώρα είναι στιγμές το έχω μετανιώσει.
Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Θ.Π.: Πραγματεία περί θανάτου. Η απόλυτη παράδοση στην μοίρα. Εκείνη αποφασίζει αν θα μας σώσει ή αν μας καταβαραθρώσει.
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Θ.Π.: Το βιβλίο μου αναφέρεται στη ζωή μιας οικογένειας που τα μέλη της αν και προσβάλλονται από άλλους ανθρώπους ή τα ίδια προσβάλλουν το άτομό τους, δεν πιστεύουν στη σωτηρία τους. Πιστεύουν πως είναι καταδικασμένα και ίσως σωστά, γιατί διέπραξαν ένα αποτρόπαιο αδίκημα: δεν πίστεψαν στον εαυτό τους και παραδόθηκαν στους άλλους και στη ζωή. Δεν περιμένουν σωτηρία από πουθενά κι όταν αυτή έρχεται αφήνονται στη βούληση του σωτήρα. Να τους σώσει ή να τους αφήσει στον βούρκο τους.
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Θ.Π.: Τους ήρωες του βιβλίου που είναι παραδομένοι στη μοίρα. Δεν πιστεύουν σ’ αυτήν σαν κάποια που καθορίζει τις κακές και τις καλές στιγμές. Πιστεύουν μονάχα στην τιμωρία που φέρνει για κάτι που έχουν κάνει αλλά δεν γνωρίζουν τι. Είναι αφημένοι στη θέληση των άλλων περισσότερο, μην ελπίζοντας σε καμιά δικιά τους σωτηρία.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Θ.Π.: Ο κάθε συγγραφέας πιστεύω πως δένεται με τους χαρακτήρες του. Άρα ο κάθε συγγραφέας ζει τη ζωή τους. Διακατέχεται από τα συναισθήματά τους και σίγουρα προβληματίζεται για πολλά πάνω στο έργο και στους χαρακτήρες του.
Δεν θα μπορούσα να ξεχωρίσω τις μορφές του βιβλίου μου. Αν χώριζα τις ιστορίες θα έλεγα πως η πρώτη επιμένει μέσα μου περισσότερο.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Θ.Π.: Το μυθιστόρημά μου είναι τέσσερις ιστορίες:
Ανανταπόδοτος έρωτας, η ενδοοικογενειακή βία, η αποστασιοποίησή μας από την ιδιαιτερότητα παιδιών με ειδικές ανάγκες, τα ναρκωτικά είναι η βάση των τεσσάρων ιστοριών. Δεν είναι ούτε μια μελέτη, αλλά ούτε μια εξιστόρηση σε βάθος των προβλημάτων, ούτε ίσως δίνεται η λύση που θα έπρεπε να δοθεί. Πιστεύω ό,τι όλες ίσως προσφέρουν μια καλή ανάγνωση στον βιβλιόφιλο και κάποιον προβληματισμό.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Θ.Π.: Η μεγαλύτερή μου αγωνία ως συγγραφέα είναι να ακούσω από ορισμένα πρόσωπα που πιστεύω στην κρίση τους, λόγια αγάπης και επιβράβευσης. Ένα μεγάλο κατόρθωμά μου θα είναι αν το μεγαλύτερο μέρος του αναγνωστικού κοινού που θα διαβάσει το βιβλίο, θα το τελειώσει πιστεύοντας πως δεν έχασε το χρόνο του αλλά κάτι αποκόμισε από αυτό.
Φοβάστε...
Θ.Π.: Τη λήθη. Περισσότερο την ηθελημένη λήθη. Που βουλιάζεις μέσα της όσα αγαπάς.
Αγαπάτε...
Θ.Π.: Το γράψιμο είναι αγάπη. Το γραπτό σου σε κυνηγά όλες τις ώρες. Πιο πολλές θα έλεγα και από τον πιο μεγάλο σου έρωτα. Το γράψιμο είναι η μοναχική και μοναδική σου αγάπη στις δύσκολες ώρες.
Ελπίζετε...
Θ.Π.: Να υπάρχουν βιβλία που οι αναγνώστες να τα αγαπούν και να τα στηρίζουν. Όσο κάποιοι διαβάζουν αυτά που κάποιοι άλλοι γράφουν η ελπίδα δεν θα πεθάνει ποτέ.
Θέλετε...
Θ.Π.: Να υπάρχει καλύτερη πολιτική για το βιβλίο. Να μπουν τα βιβλία στη ζωή μας και να μην θεωρούνται είδος πολυτέλειας.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Θ.Π.: Αυτό που διεκδικώ είναι να ακούσω κάποια καλά λόγια από ανθρώπους που εκτιμώ. Σαν πρώτο βήμα. Μετά πιστεύω πως κάθε λογοτέχνης κτίζει το δικό του αναγνωστικό κοινό. Αυτό δεν το βρίσκεις εσύ, αλλά αυτό σε βρίσκει. Σε πιστεύει και περιμένει το κάθε σου νέο βήμα για να σε κρίνει.
Κάθε ιστορία κουβαλά μαζί της την έγνοια του συγγραφέα. Τον λόγο του, τα πιστεύω του, τα θέλω του, τα όνειρά του. Αυτά κάνουν ξέχωρη την κάθε ιστορία. Μέσα από αυτήν βλέπεις το βλέμμα του συγγραφέα πάνω σε κάποια γεγονότα, συμβάντα, χαρακτήρες. Από την άλλη είναι το βλέμμα του αναγνώστη. Ξεχωρίζει την κάθε ιστορία ανάλογα με της στιγμές και τα αναγνώσματά του. Αυτός μπορεί να μιλήσει καλύτερα για την ιδιαιτερότητα της κάθε ιστορίας που διαβάζει.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Θ.Π.: Καθένας διαβάζει κάποιο βιβλίο για διαφορετικό λόγο. Η ανάγνωση είναι ίσως ανασκαφή μέσα στον συγγραφέα. Στο γιατί πρέπει να διαβάσει κάποιος κάτι απαντάει το να ταξιδέψει σε νέα πελάγη. Ίσως αποκομίσει κάτι το διαφορετικό.
Γιατί δεν πρέπει;
Θ.Π.: Αν ο αναγνώστης διαβάζει για να ξεχαστεί δεν νομίζω πως θα απολαύσει κάτι διαβάζοντας το βιβλίο μου.
Πού/πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Θ.Π.: Θέλω να πιστεύω πως το βρίσκει κανείς σε όλα τα βιβλιοπωλεία.
Πού μπορούμε να βρούμε εσάς;
Θ.Π.: Πολύ εύκολα στο facebook.
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Θ.Π.: Νομίζω στιγμές το μαύρο κι άλλες το έντονο κόκκινο.
Ποια μουσική;
Θ.Π.: Νομίζω μουσική του Yanni.
Ποιο άρωμα;
Θ.Π.: Άρωμα μέντας.
Ποιο συναίσθημα;
Θ.Π.: Το συναίσθημα της πλήρους παραίτησης από τη ζωή και τους ανθρώπους. Το αίσθημα της απόλυτης μοναξιάς.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Θ.Π.: Θα μπορούσε να ήταν ένας πίνακας που θα κυριαρχούσε το μαύρο και οι ακανόνιστες γραμμές.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Θ.Π.: Δεν είμαι συγγραφέας. Παρά κάποιος που προσπαθεί να γράψει ό,τι τον αγγίζει.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Θ.Π.: Ζατέλη και Ζουργός είναι αυτοί που πεισματικά διαβάζω. Από κει και πέρα πολλούς θαυμάζω κι εκτιμώ.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Θ.Π.: Νομίζω πως όλα μου τα αναγνώσματα με έχουν επηρεάσει.
Οι ήρωές τους μπορούν να τους κατευθύνουν ή τους και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τους τύχες τους;
Θ.Π.: Οι ήρωές μου είναι και ανεξάρτητοι και εξαρτημένοι από εμένα. Άρα και ορίζουν μόνοι την τύχη τους αλλά κι εγώ προσπαθώ να τους ντύσω με τα συναισθήματά μου.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Θ.Π.: Μεράκι, χρόνο, συναίσθημα. Φαντασία έχουμε όλοι. Η εμπειρία έρχεται με τον καιρό…
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Θ.Π.: Αν εννοείται τις πωλήσεις: η διαφήμιση, ο εκδοτικός οίκος και το όνομα που έχτισε ο, η συγγραφέας. Όμως πρέπει να γνωρίζουμε πως κάθε βιβλίο κρύβει μέσα του μια επιτυχία. Το μεράκι και την έγνοια του συγγραφέα.
Τι την αποτυχία;
Θ.Π.: Δεν υπάρχει «αποτυχημένο» βιβλίο γιατί δεν νομίζω να υπάρχουν αποτυχημένοι συγγραφείς. Ο καθένας εκθέτει τον εαυτό του και τα συναισθήματά του. Η έκθεση αυτή είναι από μόνη της επιτυχία.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Θ.Π.: Καμιά βιβλιοφαγία δεν μπορεί να γίνει κατάχρηση. Στις μέρες μας πάντως περισσεύει η αδιαφορία για τα βιβλία.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Θ.Π.: Ανεπαίσθητα όνειρα…
 |
| Σύνθεση με το εξώφυλλο του μυθιστορήματος "Ανεπαίσθητη προβολή" του Θεόδωρου Πάλλα και φωτογραφία πορτραίτο από το προσωπικό του αρχείο. |
Το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ διανέμεται αποκλειστικά από το koukidaki και αφορά νέες κυκλοφορίες βιβλίων.
Θέλετε να διαβάσετε περισσότερα; Επιλέξτε την ετικέτα Ριντ Φερστ.
Θέλετε να απαντήσετε στο ερωτηματολόγιο; Ακολουθήστε τον σύνδεσμο.
Θέλετε να διαβάσετε περισσότερα; Επιλέξτε την ετικέτα Ριντ Φερστ.
Θέλετε να απαντήσετε στο ερωτηματολόγιο; Ακολουθήστε τον σύνδεσμο.
¤
Οπισθόφυλλο:
Η Ειμαρμένη βούτηξε το σπαθί της στο αίμα και καταδίκασε την οικογένεια Πενθεδάκη να ζει στον κόσμο της θλίψης και της ενοχής.
Ο γιος της οικογένειας, Σωτήρης, ερωτεύεται την παιδική φίλη του πατέρα του, Ελένη, και προσπαθεί να ζήσει τον μεγάλο έρωτα. Οι ενοχές της Ελένης θα τον γεμίσουν απελπισία…
Η μητέρα, Αρίστη, στην καμπή της ζωής της θα μείνει έγκυος. Το παιδί όμως που θα γεννηθεί πρέπει είτε να επιβιώσει στον δικό του κόσμο είτε να έχει μια σύντομη ζωή…
Η Κλειώ, η μεγάλη κόρη, ανακαλύπτει στον έρωτα έναν τιμωρό του κορμιού της. Ο τιμωρός θα τιμωρηθεί, υπάρχει όμως δικαιοσύνη από τους θεούς ή από τους ανθρώπους;
Η Τέτα, η μικρότερη, ακολουθεί τις παραισθήσεις μιας θανατηφόρας εξάρτησης. Η μόνη που θα σωθεί και από τον θάνατο και από τις μνήμες…
«Ανεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμο έξω»
Ο καβαφικός στίχος μοιάζει να κατατρέχει τις ζωές σχεδόν όλων των ηρώων του μυθιστορήματος.
Επιθυμίες, όνειρα, έρωτες προσβάλλονται ανεπαίσθητα. Μένουν μετέωρα. Πεθαίνουν, άλλοτε αργά κι επώδυνα, άλλοτε γοργά και βίαια. Αυτουργοί, φυσικοί ή ηθικοί, εμείς οι ίδιοι και οι αντανακλάσεις μας: οι ήρωες του συναρπαστικού μυθιστορήματος του Θεόδωρου Πάλλα.
Ο συγγραφέας σημειώνει χαρακτηριστικά στο «αυτάκι»:
«...Μια πεταλούδα πετούσε. Πήγε κι άραξε στο καβούκι ενός σαλιγκαριού. “Άσε τις ανεμώνες”, του είπε και το ’σκασε αλαφιασμένη. Στην απόμερη άκρη μια αράχνη ύφαινε το πρόσωπό μου. “Καιρός ν’ αποφασίσεις”, είπε, “αν θα του βάλω χαμόγελο ή την πίκρα του θανάτου”. Κι ένα αστέρι ξέφυγε, είχε υπερβολική ταχύτητα, δεν είδε τις παπαρούνες και μάτωσε πάνω τους».
