Στα έργα του Αλέξη Βλάχου πρωταγωνιστεί το γυναικείο κορμί και ό,τι αντιπροσωπεύει μαζί με το συναίσθημα που προβάλει με κάθε αφορμή. Κι αν ο τίτλος της ατομικής του έκθεσης "Σάρκινος λόγος" μας φαίνεται οικείος και γνώριμος, είναι επειδή ο καλλιτέχνης έχει εμπνευστεί από το ομότιτλο ποίημα του Γιάννη Ρίτσου.
Α.Β.: Το ποίημα «Σάρκινος Λόγος» το διάβασα τυχαία. Ο Ρίτσος «ζωγράφισε» με τα λόγια του τους πίνακες μου. Δεν θα μπορούσα να βρω πιο ταιριαστό τίτλο για την έκθεσή μου.*
Με ζωγραφική και χαρακτική πάνω σε μεταλλική επιφάνεια, που τη διαχειρίζεται όπως τον καμβά, μεταφέρει το συναίσθημα της γυναίκας -μια εσωτερική διεργασία του ανθρώπου- πάνω στο δημιουργημένο από το χέρι του κορμί της. Σώματα τεντωμένα πάνω σε σταυρούς και μοιρασμένα από κάθετους, οριζόντιους ή διαγώνιους άξονες που διατρέχουν τον καμβά διαμελίζοντας το ανθρώπινο είδωλο σε ίσα μέρη. Πολλές μικρές γραμμές-πινελιές σπάνε το σώμα σε εκατοντάδες μικρότερα τεμάχια, όπως σπάει ο καθρέφτης σε ακανόνιστες ψηφίδες που διαταράσσουν την ομαλότητα του ειδώλου που αντανακλά, και όλα μαζί συνθέτουν την εικόνα. Δυναμικές στάσεις, ταραγμένες ανάσες, μόνο γυμνά κορμιά. Σε κάποια έργα διακρίνουμε μια μονοχρωματική διάθεση που "χαλάει" με το κόκκινο της φωτιάς, ενώ σε άλλα, που έχει επιλέξει να χρησιμοποιήσει όλη τη γκάμα, φτάνει την χρωματική υπερβολή.
Προσωπικά, προτιμώ τα ασπρόμαυρα χαρακτικά και τους πιο λιτόχρωμους πίνακες θεωρώντας ότι πετυχαίνει καλύτερα το συναίσθημα με λιγότερο "θόρυβο" ενώ το λευκό φόντο κάνει τις φιγούρες να μοιάζουν με λεκέδες μελάνης όταν βλέπεις τους πίνακες από μεγαλύτερη απόσταση. Είναι οι ίδιοι πίνακες που όσο πλησιάζεις "εμφανίζουν" ένα ένα τα στοιχεία τους σε μια οπτική αποκρυπτογράφηση, μέχρι να διαφανεί όλο το θέμα.
Σε όλα η γυναίκα είναι ο πρωταγωνιστής που μάλλον είναι και στη ζωή του καθώς όπως λέει «η γυναίκα είναι η πιο γλυκιά μου κατάρα».*
Σήμερα, διευθύνει το εργαστήρι ζωγραφικής "Εν Τεχνών" στην Αθήνα.
Τόπος: Πολυχώρος Vault, Μελενίκου 26, Γκάζι, 2130356472. Μέχρι τέλος του μήνα με ελεύθερη είσοδο.
*: Από τη συνέντευξη που έδωσε στην Μαριτάζια Κατσιμήγκου.
¤
Τί ὄμορφη ποὺ εἶσαι. Μὲ τρομάζει ἡ ὀμορφιά σου. Σὲ πεινάω. Σὲ διψάω.
Σοῦ δέομαι: Κρύψου, γίνε ἀόρατη γιὰ ὅλους, ὁρατὴ μόνο σ᾿ ἐμένα.
Καλυμένη ἀπ᾿ τὰ μαλλιά ὡς τὰ νύχια τῶν ποδιῶν μὲ σκοτεινὸ διάφανο πέπλο διάστικτο ἀπ᾿ τοὺς ἀσημένιους στεναγμοὺς ἐαρινῶν φεγγαριῶν.
Οἱ πόροι σου ἐκπέμπουν φωνήεντα, σύμφωνα ἰμερόεντα.
Ἀρθρώνονται ἀπόρρητες λέξεις. Τριανταφυλλιὲς ἐκρήξεις ἀπ᾿ τὴ πράξη τοῦ ἔρωτα.
Τὸ πέπλο σου ὀγκώνεται, λάμπει πάνω ἀπ᾿ τὴ νυχτωμένη πόλη μὲ τὰ ἠμίφωτα μπάρ,
Πράσινοι προβολεῖς φωτίζουνε τὸ διανυκτερεῦον φαρμακεῖο.
Μιὰ γυάλινη σφαῖρα περιστρέφεται γρήγορα δείχνοντας τοπία τῆς ὑδρογείου.
Ὁ μεθυσμένος τρεκλίζει σὲ μία τρικυμία φυσημένη ἀπ᾿ τὴν ἀναπνοὴ τοῦ σώματός σου.
Μὴ φεύγεις. Μὴ φεύγεις. Τόσο ὑλική, τόσο ἄπιαστη.
Σάρκινος Λόγος, Γιάννης Ρίτσος
¤
Συνδυάστε το με μια παράσταση. Στον πολυχώρο Vault μπορείτε να δείτε, μεταξύ άλλων: Αρκετά πια με την Αντέλα, Τρεις αδερφές μόνο, Dido and Aeneas, Iraq 9 τόποι επιθυμίας, Πνιγμονή, Yerma, Ποιος ανακάλυψε την Αμερική; κ.α.
