Die Heimat

Το επιτυχημένο δράμα του Hermann Sudermann, Heimat, γραμμένο στα τέλη του προπροηγούμενου αιώνα διασκευασμένο από την Ευρώπη Θωμοπούλου στη σκηνή του Beton7.

Για το έργο Heimat:
Ο Sudermann σε αυτό το έργο του απασχολείται με το δικαίωμα του καλλιτέχνη για μια ελεύθερη ζωή, απαλλαγμένη από κοινωνικές συμβάσεις και καταναγκασμούς. Γραμμένο το 1893, και μεταφρασμένο στα Αγγλικά τρία χρόνια αργότερα ως Magda, έχει παιχτεί πολλάκις και με πρωταγωνίστριες μεγάλα ονόματα όλων των εποχών, (Helena Modjeska, Sarah Bernhardt, Eleonora Duse κ.α.) ενώ στα έργα του ίδιου έχουν βασιστεί περισσότερες από τριάντα ταινίες κατά τον περασμένο αιώνα.

«Heimat είναι ο τόπος, το σπίτι, οι άνθρωποί σου. Είναι οι ρίζες σου, η γλώσσα σου, η παιδικότητά σου. Είναι όλα εκείνα που θα ονόμαζε κανείς πατρίδα. Ξαφνικά αντίκρισα την πατρίδα μου σαν να την έβλεπα για πρώτη φορά. Όλα είχαν αλλάξει. Στην πραγματικότητα ωστόσο συνέβαινε ακριβώς το αντίθετο: όλα ήταν ίδια, το μόνο που είχε αλλάξει ήμουν εγώ.»*

Για την παράσταση:
Καθώς τα φώτα σβήνουν και οι πρώτες νότες μιας μουσικής γεμίζουν το χώρο ανάμεικτες με φωνή γυναίκας, ένα γυναικείο κορμί κατεβαίνει μια σκάλα με αντισυμβατικό τρόπο ενώ το πρόσωπο κρύβει μια μάσκα. Η αίσθηση είναι ανατριχιαστική, άκρως ενδιαφέρουσα και η προσοχή όλων εστιάζεται ακαριαία στην κίνησή της. Ήδη έχουμε επηρεαστεί από την ατμόσφαιρα, σχεδόν ακαριαία. Την εντυπωσιακή καθηλωτική έναρξη ακολουθεί η είσοδος του "ζευγαριού", επίσης ατμοσφαιρική, χορευτική. Αν γνωρίζεις το πρωτότυπο έργο και βιαστείς να αποφασίσεις για το τί γίνεται θα καταλήξεις σε λάθος συμπεράσματα. Περίμενε μέχρι να σου πουν οι ίδιοι την ιστορία τους.
Η διασκευή της Ευρώπης Θωμοπούλου, που υπογράφει και την σκηνοθεσία, είναι άκρως ενδιαφέρουσα σε σημείο να προτιμάς αυτήν την άποψη παρά οποιαδήποτε άλλη. Η παραστασιοποίηση επίσης. Οι ερμηνευτές αφήνουν κάτι από την ψυχή τους πάνω στη σκηνή ενώ την αλωνίζουν κυριολεκτικά. Κρατούν το νεύρο των πρώτων στιγμών μέχρι την τελευταία μουσική νότα και χαρίζουν όμορφες ερμηνείες ζωντανεύοντας τους ήρωες. Χορεύουν, ακροβατούν στα ακροδάκτυλά τους, φωνάζουν -ουρλιάζουν είναι πιο σωστό- μέσα στην αγανάκτησή τους, χάνουν ή χάνονται για να ξαναενωθούν μετά, πνίγουν και πνίγονται πιστοί σε ό,τι αντιπροσωπεύουν και αγαπούν.
Οι μουσική και τα τραγούδια του Βαγγέλη Λάτου που συμπληρώνουν το σύνολο, μόνο ως υπέροχες επιλογές μπορούν να χαρακτηριστούν. Όπως και τα κοστούμια, οι χορογραφίες και γενικότερα η κίνηση.

Συντελεστές:

Σύλληψη, Διασκευή & Σκηνοθεσία: Ευρώπη Θωμοπούλου

Μουσική επιμέλεια: Βαγγέλης Λάτος

Βοηθός Σκηνοθέτη: Γιάννης Κουρμπάνης

Συνεργάτες: Μαρία Δερεμπέ, Αφροδίτη Πριμικύρη, Tania Riccio

Υπεύθυνη επικοινωνίας: Ευαγγελία Σκρομπόλα

Φωτογράφος: Χρήστος Κατσίνας

Ερμηνεύουν: Δέσποινα Μαλλή, Λύσανδρος Σπετσιέρης, Φαίδρα Χατζηκωσταντή

Τόπος: Beton7, Πύδνας 7, Βοτανικός, 2107512625

Κάτι χρήσιμο:

Μπορείτε να πάρετε μαζί σας στην αίθουσα τα προϊόντα του μπαρ. Ρωτήστε τους ανθρώπους του beton7cafe και απολαύστε την παράστασή σας μαζί με τον καφέ, το τσάι ή το ποτό σας!

Η έξτρα πληροφορία:
Τις ημέρες των παραστάσεων λειτουργεί στο beton7café η έκθεση φωτογραφίας του Χρήστου Κατσίνα "Ερεί[πια", εμπνευσμένη από την παράσταση Die Heimat. Πρόκειται για μια σειρά φωτογραφιών εγκαταλελειμμένων σπιτιών που πάνω τους διαγράφεται η φθορά του χρόνου και η ερημιά. Και η απόλυτη σιωπή. Τις εικόνες της απώλειας ζωντανεύουν τα έντονα χρώματα που έχει επιλέξει ο φωτογράφος σε μια γλυκιά αντίθεση.

*: Απόσπασμα από το δελτίο τύπου.