Δυο παιδικές φίλες ξανασυναντιούνται μετά από περίπου είκοσι χρόνια. Ξέγνοιαστες αναμνήσεις τις ενώνουν. Κι όμως κάτι... Κάποιος τις χωρίζει... Ερωτευμένες με τον ίδιο άνδρα και μέσα από συνεχείς ανατροπές, θα έρθουν αντιμέτωπες και θα δουν τη ζωή τους να εξελίσσεται και να επαναλαμβάνεται σαν το ρεφρέν ενός τραγουδιού.
Τι θα υπερισχύσει; Η φιλία; O έρωτας; Η αγάπη; Η μητρότητα; Συγκεχυμένα συναισθήματα που θα διασπαστούν και θα ενωθούν ξανά, γράφοντας τους στίχους για την πιο παράξενη μελωδία που θα μπορούσε να συνθέσει η τύχη...
“Όταν οι γέφυρες γκρεμίζονται, τα μονοπάτια γεμίζουν από ασήκωτους λίθους, οι θάλασσες ξεραίνονται και η ατμόσφαιρα γίνεται ομιχλώδης σαν αφρισμένο αέρινο κύμα, τότε το μόνο που μένει είναι η αναζήτηση της πραγματικότητας.
Ψεύτικη η αλήθεια που βίωνε η Ζωή, αληθινό το ψέμα που ζούσε η Σάνυ. Και στη μέση ένας άνδρας με συνεχόμενα λάθη...”
Ας μιλήσουμε σχετικά με τη μυθοπλασία.
Ποιο είναι το κίνητρο του ανθρώπου εκείνου που καταγράφει ιστορίες και χαρακτήρες στο χαρτί;
Σ.Θ.: H μυθοπλασία για μένα είναι η διαδικασία μιας ονειρικής αλλά παράλληλα ρεαλιστικής δημιουργίας. Η αποτύπωση της συγγραφικής έμπνευσης που παίρνει σάρκα και οστά μέσα από το μελάνι του συγγραφέα.
Η συγγραφή είναι ανάγκη; Χόμπι; Επάγγελμα;
Σ.Θ.: Απόλυτη ανάγκη… και έμφυτη μάλιστα. Οι εκφάνσεις που μπορεί να πάρει είναι πολλές. Ο πυρήνας της πάντως είναι η ανάγκη για εξωτερίκευση της εσωτερικότητάς μου.
Κύριος στόχος μου είναι τα βιβλία μου να κάνουν τον αναγνώστη να «ταξιδεύει», να ξεφεύγει –έστω και για λίγο- απ’ τα προβλήματα και τις έννοιες της καθημερινότητας και να βιώνει συναισθήματα! Μέσα απ’ τη μυρωδιά του χαρτιού και τη φαντασία της πένας, κύριο μέλημά μου είναι οι στιγμές να περνούν μαγικά, αφήνοντας μια όμορφη λογοτεχνική ανάμνηση.
Πως προέκυψε η ιδέα για αυτό το μυθιστόρημα; Βασίζεται σε κάποια δική σας εμπειρία; Σε κάποια ιστορία που σας διηγήθηκαν;
Σ.Θ.: Το «Αν Ήμουν Τραγούδι» είναι ένα καθαρά μυθοπλαστικό μυθιστόρημα που δεν βασίζεται σε κάποιο αληθινό γεγονός. Οι αξίες και τα συναισθήματα που πρεσβεύει όμως όπως π.χ ο έρωτας, η φιλία, η μητρότητα και η αληθινή αγάπη είναι πέρα για πέρα αληθινά.
Σας έχει συμβεί κάτι από αυτά που συμβαίνουν στις ηρωίδες σας; Να ξαναβρεθείτε με μια παλιά σας φίλη μετά από πολλά χρόνια, για παράδειγμα, ή να καταλάβετε ότι είστε ερωτευμένη με τον ίδιο άντρα;
Σ.Θ.:Μου έχει συμβεί να ξαναβρεθώ με μία φίλη μου μετά από δέκα χρόνια χωρίς όμως να υπάρχει κάποιος άνδρας ανάμεσά μας. Είμαι απίστευτα τυχερή που έχω αυτόν τον τόσο σημαντικό άνθρωπο και πάλι κοντά μου.
Γνωρίζω ότι έχετε μια δίδυμη αδερφή; Δεδομένης της ιδιαίτερης σχέσης και επικοινωνίας των διδύμων, η αδερφή σας, η Μαίρη, έχει αναπτύξει συγγραφικές ανησυχίες;
Σ.Θ.: Η αδερφή μου, η Μαίρη είναι ένας πολύ κοινωνικός άνθρωπος με καλλιτεχνικές ανησυχίες. Δεν ασχολείται με την πεζογραφία. Έχει γράψει κάποια ποιήματα αλλά πιστεύω πως το βασικό της ταλέντο είναι η ζωγραφική και η χειροτεχνία.
Εκτός από το μυθιστόρημα αυτό, έχετε γράψει και παραμύθια. Πόσο διαφορετικό ή δύσκολο είναι να γράφεις για παιδιά;
Σ.Θ.: Σέβομαι την άποψη πολλών ομότεχνων που θεωρούν ότι η συγγραφή παιδικών παραμυθιών είναι δυσκολότερη απ’ τη συγγραφή μυθιστορημάτων για ενήλικες επειδή το παιδικό κοινό είναι πιο απαιτητικό. Θα διαφωνήσω. Θεωρώ και τις δύο περιπτώσεις εξίσου δύσκολες ή εύκολες.
Σαφώς όταν γράφεις ένα άρτιο παιδικό βιβλίο πρέπει να είσαι πιο προσεκτικός στην αποτύπωση των νοημάτων και στην επιλογή των αξιών που επικοινωνείς μέσα από αυτό.
Από την άλλη μεριά όμως, η συγγραφή του μυθιστορήματος έχει περισσότερες «τεχνικές δυσκολίες» καθώς μιλάμε για μεγαλύτερο όγκο παραγωγής κειμένου. Το «δέσιμο» της πλοκής, η πληρότητα της ψυχοσύνθεσης των ηρώων, οι ανατροπές και η τελική «κάθαρση» απαιτούν περισσότερο χρόνο, σκέψη και σωστή εναλλαγή σκηνών, αρωμάτων, μυρωδιών και εικόνων.
Τι σας επηρεάζει περισσότερο όταν γράφετε; Η έμπνευση, η φαντασία, η εμπειρία, άλλα αναγνώσματα...
Σ.Θ.: Θα έλεγα τα 3 πρώτα και με τη σειρά που τα έθεσες. Η έμπνευση φέρνει τη φαντασία.
Όταν λοιπόν η φαντασία συνδυάζεται με την εμπειρία, δημιουργεί αυτό το κράμα που λέγεται λογοτεχνική δημιουργία.
Θεωρείτε ότι ένα μυθιστόρημα μπορεί να αλλάξει, να επηρεάσει ή να διαμορφώσει τη ζωή του αναγνώστη του;
Σ.Θ.: Ναι, ευτυχώς το πιστεύω! Κατά την άποψή μου, υπάρχουν κάποια βιβλία-διαμάντια που ως ελληνικό κοινό είχαμε την τύχη να «κληρονομήσουμε» από μεγάλους Έλληνες λογοτέχνες. Κλασσικό παράδειγμα για μένα «Η Αίθουσα του Θρόνου» του ακαδημαϊκού Τάσου Αθανασιάδη.
Μελλοντικά σχέδια; Τι να περιμένουμε από τη Σίσσυ;
Σ.Θ.: Είμαι εδώ και πολύ καιρό στη διαδικασία ολοκλήρωσης του επόμενου μυθιστορήματός μου. Δυστυχώς λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων και απαιτητικής καθημερινότητας έχω καθυστερήσει αρκετά να το τελειώσω. Παρόλα αυτά, πιστεύω ότι μέσα στο Α τρίμηνο της επόμενης χρονιάς, θα έχει εκδοθεί.
Πρόκειται για ένα βιβλίο που έχω αγαπήσει πολύ και που θα ήθελα κι ο κόσμος να «αγκαλιάσει» τόσο θερμά όπως έκανε και με το «Αν Ήμουν Τραγούδι» που είναι το πρώτο μου λογοτεχνικό παιδάκι.
¤
Δείτε τη σελίδα του βιβλίου στο facebook ή τη Σίσσυ Θεοφανοπούλου.
 |
| Φωτογραφίες της Σίσσυς Θεοφανοπούλου από το προσωπικό της αρχείο και το εξώφυλλο του μυθιστορήματός της "Αν ήμουν τραγούδι" |
