τριανταοκτώ τριαντάφυλλα

Στο εξώφυλλό του έχει ένα όπλο και έναν τρυπημένο τοίχο από σφαίρες και στον τίτλο του -τι αντίθεση!- ρομαντικά, εύθραυστα ρόδα.

Στο βιογραφικό, αντί για βιογραφικό, αναφέρει τους στίχους

«...κι εγώ είμαι μια

        πλανόδια υπερβολή

ντυμένη με τομάρι

                     ανθρώπου

και θέλω να πατήσω τη

                     σκανδάλη

βρε αδερφέ»

και στη θέση της φωτογραφίας μια ηλιομαυρισμένη ξανθιά κοπέλα κοιτάζει ανέμελα, σα να μη το ήθελε που βγήκε φωτογραφία ή σα να μη το ήξερε και σφράγισε ο φακός μια όψη της αυθόρμητα.

Μια συλλογή που αγόρασα σε εκποίηση βιβλίου, το λες και παζάρι, επειδή μου άρεσαν τα τριαντάρια του τίτλου της και που λάτρεψα όταν την άνοιξα και εισχώρησα στον κόσμο της Νάντιας Γαβαλά. Ένας περίεργος κόσμος, πλασμένος με εξέγερση, σφαίρες, φαρμάκι και λεηλασία αλλά -δεν αμελεί- μέσα από την επανάσταση θα βρει περιστέρια, λουλούδια, όνειρα, την ψυχή, το αστέρι, το δρόμο. Μια παρουσίαση που σε παραπέμπει κατευθείαν στον στόχο χωρίς φιοριτούρες, προλόγους, επίλογους... Μόνο ποίηση που λήγει σε τριανταοκτώ πράξεις. Όσα και τα τριαντάφυλλα.

Η Επανάσταση

Βάζει στις χούφτες τα μυαλά της

και γυρίζει την πλάτη στο επάγγελμα

Γράφει την ερώτηση στον τοίχο

και μετράει γουρούνια για να κοιμηθεί

Εντάξει

πού και πού κλαίει όνειρα

τις αργές ώρες κάνει ρεσάλτο στο υγρό χρυσάφι των Κέλτων

πότε-πότε λέει ψέματα στα καθωσπρέπει παιδιά του σχολείου

Αλλά

όταν βουτάει στο δρόμο

ξέστηθη χορεύει πάνω στα οδοφράγματα

και δεν ξεχνά ότι

αρχίζει από το ίδιο γράμμα με τον Έρωτα

Μπα, έτσι κι αλλιώς, είναι σίγουρο ότι θα φτάσουμε*

Η διασπορά του όγκου Επίγνωση

στα θνητά κύτταρα της Charlotte

προσκρούει στην αθωότητα του στοχασμού,

ανήθικα

Στο ξέφωτο της μοίρας

τελείται το μυστήριο της επιβράδυνσης

Η αστραπή,

απαλλαγμένη από το θεολογικό φορτίο,

με απορροφημένη όλη τη φωτεινότητα του Είναι

σέρνει την πραγμάτωσή της

στην κυκλικότητα του χρόνου

Οι λέξεις

εικονογραφούν την αλήθεια

Η γκιλοτίνα

προσφέρει κατάλυμα

στη γκριμάτσα

Καθ' οδόν προς το θρήσκειν

η αγωνία περισσεύει

Η άφιξη θα πραγματωθεί

στην ενσάρκωση του Κάποτε

«Κυρία, είπε ο δήμιος πάνω στο κάρο,

ίσως βρίσκετε τη διαδρομή λίγο μεγάλη»

*Η απάντηση της Charlotte Corday στο δήμιο πηγαίνοντας για το ικρίωμα

Παντού διαβάζω αίμα ενώ δεν ειπώθηκε σαν λέξη. Συνέχεια βλέπω φόνο ενώ δεν έσβησε κανείς. Ακόμη και ο ύπνος είναι καταδικασμένος να πεθάνει στα χέρια της. Γιατί έτσι. Επειδή βράζει το συναίσθημα.

Λήθη-βολητό

Το αναφιλητό της υδρορροής
άφησε άυπνο το πεζοδρόμιο
Έτσι,
οι θωπείες των βημάτων
των παλιννοστούντων στην Ύπαρξη
έγιναν αντιληπτές
Η εμπλοκή στην ουσία
εκφωνεί την ερμηνεία της ανθρωπινότητας
Στο πεδίο της λήθης
διεξάγεται ο πόλεμος
των αμέριμνων εαυτών
Η πυκνή σφαίρα της αδράνειας
στοχεύει
το βοσκό της μνήμης
αλλά,
η Ιστορία ξενυχτάει        στο πεζοδρόμιο

Με ελάχιστα σημεία στίξης γραμμένη η ποίηση, όμως δεν θα χάσεις πουθενά το νόημα, την ερμηνεία... δε θα μπερδέψεις τις παύσεις, τους τονισμούς. Από την πρώτη φορά μπορείς να διαβάσεις σωστά τους στίχους αφού, εκείνη -μια αόρατη μπαγκέτα- σε οδηγεί. Και το πετυχαίνει. Μόνο τα απολύτως απαραίτητα.
Κάποτε οι λέξεις ξεφεύγουν από τη σειρά. Μεγαλώνουν οι παύσεις ανάμεσά τους σαν νότες στην παρτιτούρα που πρέπει να κρατήσουν περισσότερο χάριν μέτρου. Μόνο που στην περίπτωση της Νάντιας δε στέκονται οι ήχοι αλλά οι σιωπές. Πως να διαρκέσουν εξάλλου! Το μπαμ είναι εκκωφαντικό, αλλά σύντομο.


Μισό κλικ αριστερά

Βαλσαμωμένα συλλαλητήρια
διαμετρημένα κενά
ανακυκλωμένος λεξοπολτός
προϋποθέσεις θέσης
σημαιάκια και παράθυρα
και πιο κει
               ιστοί ψυχής


Φοβάμαι ότι η φούσκα θα σκάσει

Σκουλήκια στα σοκολατάκια
δικά σας όλα
Η φοντανιέρα κρυστάλλινη, βαριά
κι αυτή δική σας
Θα κεράσουμε θάνατο τα αδηφάγα στομάχια σας
εσάς που το βάλατε κατά τους λερούς, ασήμαντους δρόμους
Μια κλοτσιά με το μυτερό εύθυμο παπούτσι της αγανάκτησης
στην πλαδαρή αποτυχία των μυρμηγκιών που βρυχώνται
Στα αποδυτήρια της ιστορίας προβάρουν την εξέγερση
οι προδομένοι
Το αίμα θα πάρει μια φορά εκδίκηση απ το χρήμα;
Τόσες φορές παίρνει
το χρήμα από το αίμα

Η συλλογή της Νάντιας Γαβαλά εκδόθηκε το 2009 στη Δωδώνη.