Ακούει μετά μανίας Low Roar και I'll keep coming -αυτό το καιρό- ή Frank Sinatra και My way -γενικά, όλο τον καιρό επειδή του ταιριάζει-, διαβάζει Ρεμπώ, Μπουκόφσκι, Vennis Mak, Αλμπέρ Καμύ, γράφει με στίχους σκέψεις-αισθήματα στο προσωπικό του προφίλ στο facebook, βολτάρει στο ιστορικό κέντρο της πόλης -Πλάκα, Ακρόπολη, Θησείο, Μοναστηράκι- και κρατά έτοιμη τη μηχανή του, πιστή επέκταση των ματιών του και αιώνια μνήμη των στιγμών του. Λατρεύει την αίσθηση που του προσφέρει η ανεπαίσθητη επαφή του προσώπου με το σκόπευτρο κι εκείνη την ένταση του οφθαλμού να επιλέξει, να προλάβει ή να περιμένει τόσο όσο χρειάζεται για να γράψει το μόνιμο αποτύπωμα του χρόνου.
Ίσως να επέλεξε τον φωτογραφικό τρόπο. Ίσως η φωτογραφία να επέλεξε εκείνον. Πάντως μαζί συμπορεύονται, δημιουργούν, μεγαλώνουν και, προφανώς, θα παραμείνουν αχώριστοι.
 |
| Αριστερά η αγαπημένη μου λήψη (Model Angelica Despidou & Valantis X Greco), δεξιά η δική του (μοντέλο Marroned smf), ενώ στο κέντρο shelfie. |
Σήμερα, απαριθμεί χιλιάδες φωτογραφίες από διάφορα events, projects, ιδέες, δουλειές... και συνεχίζει ακάθεκτος σε μια επαγγελματική πια βάση. Φαίνεται ότι έχει την όρεξη και την ικανότητα να ασχοληθεί και αντεπεξέλθει σε πολλά και διαφορετικά είδη καλύπτοντας πολλές και διαφορετικές ανάγκες.
Του ζήτησα να μου στείλει ένα δείγμα δουλειάς και κατέφθασαν δεκάδες φωτογραφίες από ποικίλα θέματα, τόσες, που δεν ήξερα τι και πόσες να διαλέξω. Τα βρήκαμε κάπου στη μέση επιλέγοντας μερικές από τις αγαπημένες του αλλά χωρίς να αμελήσω να προσθέσω και τις δικές μου λατρεμένες λήψεις.
 |
| Model: Eva Stefanou |
 |
| I like James Dean Photo and concept by Apostolis Anastasopoulos |
 |
| Clothes CelebritySkin / Dimitris Strepkos |
 |
| "Sensitive New Age Guy" Μodel: Sissy Kontou & Valvis Dimitris Hair Styling & Make Up Artist : Renos Politis Styling : Apostolis Anastasopoulos & Renos Politis |
Α.Α.: Η πρώτη μου επαφή ήταν σε πολύ μικρή ηλικία. Αν με βοηθάει η μνήμη μου... στα 9 πρέπει να ήμουν όταν άρχιζα να ψαχουλεύω στο δωμάτιο του παππού και της γιαγιάς παλιά χάρτινα κουτιά αποθήκευσης. Έπιασα στα χέρια μου ένα πράσινο κουτί κι από εκεί μέσα έπεσαν όλες οι φωτογραφίες... από διάφορα ταξίδια που είχαν κάνει, νέοι τότε, και οι δύο στο εξωτερικό. Τότε... στην εποχή που αγαπώ... Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία... Ταξίδεψα και εγώ, θυμάμαι, μέσα από αυτές τις παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες τους. Τοπία, αναμνηστικές λήψεις και φωτογραφίες παρέα με φίλους τους.
Το πρώτο ερέθισμα ήταν αυτό. Μετά ακολούθησε μια περίοδος που φωτογράφιζα συνέχεια τους συμφοιτητές μου και αργότερα, πήρα την απόφαση να ασχοληθώ ουσιαστικά με την Τέχνη της Φωτογραφίας.
Και το ταξίδι δεν σταματά εκεί. Νοιώθω σαν να ξεκίνησα μόλις εχθές! Κι όμως, περάσαν χρόνια από την πρώτη εκείνη επαφή.
Τι σε γοητεύει στη φωτογραφία;
Α.Α.: Η δύναμη της εικόνας. Η αποτύπωση της στιγμής που γράφεται σε ένα κομμάτι χαρτί με φως. Είναι από αυτά που δεν μπορείς να περιγράψεις εύκολα με λέξεις και γι' αυτό λοιπόν χρειάζεσαι το συναίσθημα.
Με μια λέξη θα στο πω. Ανάμνηση. Αυτή είναι η κατάλληλη λέξη: ανάμνηση = αιωνιότητα. Φωτογραφία είναι η στιγμή που δεν θα χαθεί ποτέ στον χρόνο.
Τι είναι για σένα η μηχανή σου; Ένα εργαλείο δουλειάς, μια προέκταση των ματιών σου, ένας τρόπος έκφρασης, κάτι άλλο;
Α.Α.: Η φωτογραφική μηχανή είναι το μέσο για να δείτε και εσείς ό,τι βλέπω εγώ και ό,τι νοιώθω, ό,τι φαντάζομαι, ίσως και ό,τι φαντάστηκα πριν, κατά την διάρκεια ή μετά την λήψη. Είναι το εργαλείο με απλά λόγια. Κάτι σαν τα μάτια μου και το μυαλό μου μαζί φορτίζοντας πάντα πριν από κάθε λήψη το συναίσθημα.
 |
| Ανδρέας Μπάρκουλης και Βενετία Μακρυνώρη |
 |
| Τάκης Χρυσικάκος |
Ποιες φωτογραφικές δραστηριότητες-δουλειές έχεις στο ενεργητικό σου και ποια τα μελλοντικά σου σχέδια;
Α.Α.: Έχω συνεργαστεί με ανθρώπους αξιόλογους στον χώρο της Τέχνης που για εμένα είναι πάνω από όλα φίλοι μου και μετά συνεργάτες. Θα αναφέρω την καλή φίλη-ποιήτρια Βενετία Μακρυνώρη, η οποία ήταν έμπνευση και αφορμή για εμένα. Μου έδωσε και πήρε συνεργασία και αγάπη. Είναι και θα παραμείνει φίλη μου για μια ζωή. Δύσκολα μπορώ να αποκοπώ από αυτά τα κομμάτια της. Ρέει στο αίμα της η Ποίηση και στο δικό μου η Φωτογραφία.
Ο Δημήτρης ο Στρέπκος είναι άλλος ένας καλός φίλος, Designer στην εταιρεία CELEBRITY SKIN. Μου έδωσε την ευκαιρία να μπω στο χώρο της μόδας και να κλέψω λίγο από την μαγεία του. Εξαιρετικός σχεδιαστής και φίλος. Θαυμάζω την δουλειά του και τον ίδιο ως άνθρωπο. Έχει πολλά να σου δώσει, απλόχερα.
Τους ευχαριστώ όλους, όσους πίστεψαν σε εμένα! Έχω φωτογραφίσει ηθοποιούς, μοντέλα, ποιητές, γνωστούς και άγνωστους...
Σημασία σε όλα έχει το ταξίδι.
Τι θα ήθελες να καταφέρεις κρατώντας την μηχανή σου;
Α.Α.: Θα ήθελα να μπορέσω να ξεπεράσω για ακόμη μια φορά τον εαυτό μου. Αυτός είναι η αφορμή, αυτός και η φωτογραφία. Το λέω συχνά, οι άνθρωποι στην τέχνη παράγουν κομμάτια του εαυτού τους. Δεν υπάρχει μεγαλύτερος κριτής, εχθρός αλλά και φίλος από τον εαυτό τού Καλλιτέχνη. Πάντα είναι εκεί για να σε πάει ένα βήμα πιο μπροστά, αρκεί να αφήσεις ελεύθερο τον εαυτό σου στα χέρια της Τέχνης.
 |
| Fashion Designer Story |
Ποια προσωπικότητα θα ήθελες να φωτογραφίσεις; Ποιο μέρος του κόσμου;
Α.Α.: Θα ήθελα να φωτογραφήσω έναν μεγάλο σταρ από το παρελθόν και φυσικά -πού αλλού;- στο Παρίσι. Επίτρεψέ μου να μην σου πω το όνομά του μιας και δεν γίνεται να πάω τον χρόνο τόσο πίσω.
Όσο για το σήμερα... εκτιμώ ιδιαίτερα τους ευφυείς καλλιτέχνες. Αυτούς που μέσα από την Τέχνη τους σε κάνουν να τους αγαπάς, και είναι πολλοί και αξιόλογοι. Η Ελλάδα έχει αρκετά τέτοια μικρά διαμαντάκια Τέχνης. Θα ήθελα να μπορώ να κλέψω την καλύτερη στιγμή τους.
Θέλει ψυχή και ταλέντο να ποζάρεις στον φακό. Θέλει συναίσθημα το να 'σαι πίσω από αυτόν.
Αν έπρεπε να διαλέξεις την πιο αγαπημένη σου φωτογραφία, ποια θα επέλεγες και γιατί;
Α.Α.: Υπάρχει μια φωτογραφία... Νομίζω με έχει ταξιδέψει πιο πολύ από όλες τις άλλες. Αν προσέξεις καλά θα δεις την απόρριψη, αν παρατηρήσεις καλύτερα θα δεις ότι δεν μπορείς να πεις με σιγουριά τι έγινε, δεν ξέρεις ποιος έφυγε και ποιος έμεινε, δεν μπορείς καθαρά να μετρήσεις τα βήματα... Είναι η απόσταση που κάνεις μακριά από τον άλλο σαν σκέψη και μέσα από την διάσταση του έργου δεν μπορείς να καταλάβεις. Είναι ένα βήμα μπροστά. Σημασία δεν έχει ποιος και τι, σημασία έχει το αποτέλεσμα. Και το αποτέλεσμα ήταν η απόρριψη για άλλους, απιστία για εμένα, αποκοπή. Γι' αυτό την αγάπησα. Γιατί με πήγε ένα βήμα πιο μπροστά.
Οι φωτογραφίες μου είναι όλες αγαπημένες μου για διαφορετικούς λόγους. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω τα κομμάτια μου αφού είναι τα δικά μου "παιδιά". Θα αφήσω τους θεατές να κρίνουν και να επιλέξουν. Ξεχώρισα μία. Μια μικρή ιστορία. Υπάρχουν πολλές μικρές ιστορίες πίσω από τις φωτογραφίες μου.
Θα σου πω κάτι που λέω συχνά. Αν παρατηρήσετε καλύτερα τις φωτογραφίες, κάπου εκεί, θα δείτε ότι κρύβεται και ο δημιουργός τους!
Έχεις μια τάση να κάνεις ασπρόμαυρες συνθέσεις/εικόνες/λήψεις... Θα έλεγες ότι είναι το στυλ σου;
Α.Α.: Ένας φωτογράφος θα πρέπει να δοκιμάζει και να δοκιμάζεται. Νέα πράγματα με χρώμα ή χωρίς, νέες οπτικές και νέα είδη φωτογραφίας.
Η ασπρόμαυρη φωτογραφία είναι αυτή που πρωτοείδα και αγάπησα. Μου θυμίζει μια άλλη εποχή από το παρελθόν, είναι το πρώτο ερέθισμα που είχα και δεν με μπερδεύει με τα χρώματα. Θεωρώ ιδιαίτερα δύσκολες αυτές τις λήψεις-επεξεργασίες, γιατί το χρώμα πολλές φορές καλύπτει ή εντυπωσιάζει. Στο ασπρόμαυρο δεν έχεις επιλογή. Είναι μαζί το φως και το σκοτάδι που κουβαλάς. Ό,τι είδα και ό,τι φαντάστηκα με άσπρο και μαύρο. Όπως τα όνειρα. Σπάνια έχουν χρώμα.
Τελικά, ασπρόμαυρη ή έγχρωμη πρέπει να είναι μια φωτογραφία;
Α.Α.: Αυτό που μας ενδιαφέρει στην φωτογραφία είναι το κάδρο και το θέμα. Αυτά πρέπει να είναι σε ισορροπία για να έχεις μια καλή φωτογραφία. Εάν ένα από το δύο υστερεί τότε υπάρχει πρόβλημα. Υπάρχουν αξιόλογες φωτογραφίες με ή χωρίς χρώμα.
Δέχεσαι τη φωτογραφία σαν μορφή Τέχνης; Με ποια επιχειρήματα την στηρίζεις ή την απορρίπτεις;
Α.Α.: Η φωτογραφία πλέον, και επίσημα, θεωρείται Τέχνη (η όγδοη τέχνη). Ο,τιδήποτε παράγεται και φιλτράρεται με συναίσθημα είναι Τέχνη, αναγνωρισμένη ή μη. Από την στιγμή που ο καλλιτέχνης τσαλακώνεται, σπάει σε μικρά κομμάτια και δανείζει εσωτερικά συναισθήματα για να δημιουργήσει μια εικόνα ή ο,τιδήποτε άλλο, παράγει. Και τότε μιλάμε για Τέχνη και πρέπει να φωνάζεται δυνατά. Δεν ξέρω αν ακούγομαι... Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΧΝΗ!
 |
| Model : Konstantina Andreadi & Valantis X Greco Hair: Nansy Papazaxopoulou Make up : Virginia Tsichlaki With: Dress & Jewellery : Gkiokan Karad Clothes : Nicolaos Papazisis |
Βιογραφικό.
Γεννήθηκε... στον Ωρωπό το 1982.
Σπούδασε... στη Φλώρινα στη σχολή Τεχνολογία Γεωπονίας.
Η πρώτη του επαφή με τη φωτογραφία... ήταν σε πολύ μικρή ηλικία, κοιτάζοντας φωτογραφίες από την οικογένειά του, πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία.
Θυμάται... πάντα ένα μεγάλο κουτί, σκονισμένο, γεμάτο από φωτογραφίες-εικόνες ανθρώπων που δεν γνώρισε, μικρές ιστορίες που ζωντάνευαν μπροστά του.
Ο χρόνος πέρασε... αλλά η μαγεία της φωτογραφίας κράτησε στο πέρασμά του και τον κέρδισε.
Έτσι... αποφάσισε να μπει στον κόσμο της Φωτογραφίας.
Σήμερα ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Ασχολείται πλέον επαγγελματικά με τη Φωτογραφία Γάμου, τη Φωτογραφία Μόδας και τη Φωτογραφία Πορτραίτου.
Ιδιαίτερα αγαπά την Καλλιτεχνική φωτογραφία, για
αυτό και δημιουργεί σκηνοθετημένα concepts, μικρές δικές του φωτογραφικές ανησυχίες, που συχνά πλαισιώνει με δικά του λόγια–σκέψεις.
Έχει πάρει μέρος σε ομαδικές και ατομικές εκθέσεις, έχει φωτογραφίσει Θεατρικές Παραστάσεις, Καλλιτεχνικές Εκδηλώσεις και ανθρώπους από το χώρο της Τέχνης.
Κάτι που λέει συχνά...
«Πίσω από κάθε έργο, πίσω από κάθε φωτογραφία, αν παρατηρήσουμε καλύτερα θα διαπιστώσουμε ότι κρύβεται ο δημιουργός της.
Η φωτογραφία για εμένα δεν είναι απλά η αποτύπωση της πραγματικότητας, αλλά κυρίως συναίσθημα.
Η φωτογραφία είναι η έκφραση της στιγμής, της στιγμής αυτής που όσος χρόνος και αν περάσει ποτέ δεν θα χαθεί. Αρκεί εσύ να προλάβεις να την αποτυπώσεις.»
Δείτε κι αυτό:
Παλαιότερη ανάρτηση από τη συνάντησή μου με τον Ανδρέα Μπάρκουλη και την οικογένειά του στο τότε σπίτι του. Φωτογραφίες ανάρτησης από τον Αποστόλη Αναστασόπουλο.
 |
| Δικές μου επιλογές από τις ατελείωτες συλλογές του Αποστόλη Αναστασόπουλου |
Παλαιότερη ανάρτηση από τη συνάντησή μου με τον Ανδρέα Μπάρκουλη και την οικογένειά του στο τότε σπίτι του. Φωτογραφίες ανάρτησης από τον Αποστόλη Αναστασόπουλο.
¤
Ο Αποστόλης Αναστασόπουλος χαρίζει τρεις φωτογραφίες του, διαστάσεων 20επί30εκ., σε ισάριθμους τυχερούς αναγνώστες του ιστότοπου. Για να στείλετε τη συμμετοχή σας στην κλήρωση συμπληρώστε τη φόρμα που ακολουθεί (αν δεν βλέπετε τη φόρμα πατήστε τον παρακάτω σύνδεσμο για να δείτε την πλήρη ανάπτυξη της σελίδας) μέχρι τις 27 Φεβρουαρίου. Η κλήρωση θα γίνει ζωντανά μέσω facebook από το προσωπικό μου προφίλ στις 28 Φεβρουαρίου. Οι τυχεροί θα ενημερωθούν με προσωπικό μήνυμα (αν έχουν αφήσει email) και τα ονόματά τους θα ανακοινωθούν στο koukidaki, στο facebook, καθώς και σε άλλα κοινωνικά δίκτυα και σελίδες. Οι φωτογραφίες θα αποσταλούν ταχυδρομικά με έξοδα του παραλήπτη.
