Ένας νέος άντρας, παιδί εργατικής οικογένειας με σπουδές πανεπιστημιακές, κρατάει έναν πάγκο με γλυκά για να μπορέσει να βγάλει τα προς το ζειν και αναγκάζεται σε μια λυτή ζωή, χωρίς καμία πολυτέλεια και άνεση, στη σοφίτα ενός σπιτιού στα Midlands όπου συγκατοικεί με τη σύζυγό του και έναν φίλο τους. Ο Τζίμυ ξεσπά με θυμό ενάντια στην αριστοκρατία, από την οποία προέρχεται η Άλισον, η γυναίκα του, και με την κοινωνία γενικότερα. Οι επιθέσεις του είναι καθημερινές, προς κάθε κατεύθυνση ενώ δεν αμελεί να μειώνει την Άλισον και την οικογένειά της, προφανώς, επειδή έτσι αντλεί δύναμη.
Όλα συμβαίνουν μέσα σε εκείνη τη σοφίτα, όπου ο Τζίμυ γίνεται είρωνας και προσβλητικός προς τους μοναδικούς ανθρώπους που έχει δίπλα του, εκδηλώνοντας μια μανιασμένη οργή γεμάτη ύβρεις και λεκτική βία προς αυτούς, αλλά και πέρα από αυτούς, σε ο,τιδήποτε είναι ή θεωρείται ανώτερό του ή τον ξεπερνά.
Ο Κλιφ και η Άλισον φαίνονται να απωθούνται από τη συμπεριφορά του και να έλκονται ταυτόχρονα -καθώς τρέφουν μια τεράστια συμπάθεια προς εκείνον- κι ενώ πικραίνονται από τις πράξεις και τα λόγια του, δείχνουν ότι τον καταλαβαίνουν και τον δικαιολογούν, παρατείνοντας τη δύσκολη και άβολη συμβίωση μαζί του.
Μια φίλη, η Έλενα, θα επισκεφτεί τη σοφίτα, ανατρέποντας τα δεδομένα καθώς η άφιξή της θα βοηθήσει την Άλισον να εγκαταλείψει τον Τζίμυ.
 |
| Το εξώφυλλο του προγράμματος |
Ο Τζίμυ και η Άλισον. Δύο άνθρωποι διαφορετικών τάξεων που αγαπήθηκαν και παρέμειναν μαζί παρά τη διαφορετικότητά τους και την κακή συμπεριφορά εκείνου. Οι χαρακτήρες που αλληλοσυμπληρώνονται εφόσον εκείνη είναι η ενσάρκωση της ηρεμίας, η εσωτερική γαλήνη και η ησυχία, κι εκείνος η ένταση, η ταραχή, η φωνή ενάντια όλων. Προφανώς, εκείνος έχει ανάγκη από την γαλήνη της κι εκείνη από την αντιδραστική φύση του. Η υποτακτικότητά της ισορροπεί τη σχέση εξουδετερώνοντας τον εκρηκτικό χαρακτήρα του.
Ο Κλιφ και η Έλενα. Οι "άλλες" φωνές. Η λογική ενάντια στο λάθος και η βοήθεια στην ανάγκη. Η στήριξη για τον αδύναμο. Αλλά και οι ίδιοι υποταγμένοι σε σχέσεις και καταστάσεις που δεν είναι επιλογές τους ή δεν τους αρέσουν.
Όλοι οι ήρωες του έργου αναφέρονται και αντανακλούν την ύψιστη ανάγκη του ανθρώπου να έχει τον άνθρωπό του, να ανήκει κάπου.
Ο Γιώργος Λιβανός, δουλεύοντας ακόμη μία φορά με ένα κλασικό έργο, αφήνει τα πρόσωπα και τους χαρακτήρες να αναδειχθούν χωρίς περιττά στολίδια και κοσμητικά στοιχεία, στοχεύοντας στην καθαρή ουσία, προσθέτει τις πινελιές του στην παραστασιοποίηση προβάλλοντας την ψυχολογία-ψυχοπάθεια των ηρώων του. Το σκηνικό του Σάββα Πασχαλίδη αντανακλά ακριβώς αυτήν την ψυχολογία τονίζοντας με καθαρό κόκκινο την ένταση και την οργή, τον εγκλεισμό, την ασφυξία... τη φυλακή σε εκείνο που ενώ δε σε κρατά, εσύ δε μπορείς ή δε θέλεις να του (ξε-)φύγεις ακόμα κι όταν σε βλάπτει. Όπως και οι προηγούμενες δουλειές του Λιβανού, έτσι κι αυτή, διακρίνεται από την αγάπη των συντελεστών προς αυτό που κάνουν και από αυτήν την αγάπη κερδίζει τα μάλα το θέατρο.
Η επιλογή της Μαριάννας Τόλη για την Άλισον, ίσως να ξενίζει κάποιους. Όμως, η εκφραστική Μαριάννα, με την μικροκαμωμένη σιλουέτα, την κίνησή της και την καλοδουλεμένη και εφηβική σε χροιά φωνή της, ταιριάζει πολύ όμορφα με την νεαρή γυναίκα του ρόλου. Η Μαριάννα Τόλη πάνω στη σκηνή είναι μικρότερη όλων! Η ίδια υπογράφει και τα κοστούμια της παράστασης που είναι εκπληκτικά! Ο Φίλιππος Κωνσταντίνος βρίσκει στον Κλιφ έναν ακόμη ρόλο αξιώσεων για το ενεργητικό του στον οποίο ανταποκρίνεται με δουλειά και πίστη. Ο Κλιφ φαίνεται ότι ταιριάζει όμορφα στον Φίλιππο που είναι τόσο ευγενικός και πρόσχαρος. Ο Αντώνης Τρικαμηνάς, ως συνταγματάρχης, παρά τον περιορισμένο, από το έργο, ρόλο του αποδεικνύει την ποιότητά του και το πόσο σπουδαίος ηθοποιός είναι. Η παρουσία του δε, στη σκηνή, φορτίζει θετικά την παράσταση και προσθέτει στο σύνολο. Η Γιώτα Κουνδουράκη είναι μια επάξια Έλενα αλλά εκείνος που πραγματικά κερδίζει -δικαίως- το χειροκρότημα είναι ο Στέφανος Κακαβούλης ο οποίος, όχι μόνο υποδύεται έναν εξαιρετικό Τζίμυ αλλά, καθιερώνεται στο χώρο για την καλλιτεχνική του ποιότητα και αξία αποδεικνύοντας το πολύπλευρο ταλέντο του.
Ταυτότητα
Σκηνοθεσία-Φώτα: Γιώργος ΛΙΒΑΝΟΣ
Μετάφραση: Ελευθερία ΠΕΡΡΑΚΗ
Απόδοση: Μαριάννα ΤΟΛΗ
Σκηνικό: Σάββας ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ
Κοστούμια: Μαριάννα ΤΟΛΗ
Κινησιολογία-χορογραφίες, μουσική επένδυση: Μαριάννα ΤΟΛΗ
Δραματουργικός σύμβουλος: Γιάννης ΖΕΡΒΑΣ
Διόρθωση κειμένου: Μαρία ΣΥΡΡΟΥ
Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος ΑΛΜΑΛΗΣ
Μοντάζ: Μιχάλης ΦΕΛΑΝΗΣ
Κινηματογράφηση, βοηθός σκηνογράφου: Μενέλαος ΤΖΑΒΕΛΛΑΣ
Διανομή
Άλισον: Μαριάννα Τόλη
Τζίμυ: Στέφανος Κακαβούλης
Κλιφ: Φίλιππος Κωνσταντίνος
Έλενα: Γιώτα Κουνδουράκη
Συνταγματάρχης: Αντώνης Τρικαμηνάς
Τόπος
Studio Κυψέλης, Σπετσοπούλας 9 και Κυψέλης. Τηλ. 2108819571
Ένα έργο τού Τζον Όσμπορν για τη φθορά των σχέσεων, για την καταπίεση του εγώ μπροστά στην επιθυμία για ευτυχία και επιτυχία, για την απογοήτευση μπροστά στα όνειρα που κάναμε παιδιά και δε πραγματοποιήθηκαν, για την απόγνωση σε μια καθημερινότητα που δεν αλλάζει τίποτα ενώ θα θέλαμε να αλλάζανε όλα, για το θυμό που κρύβουμε για εκείνα που μας αξίζουν και δεν έχουμε, για το αύριο που θα είναι το ίδιο καταθλιπτικό και βαρετό όπως το σήμερα, για την υποταγή μπροστά στο φόβο της μοναξιάς, για την κραυγή μπροστά στο άδικο, για την οικονομική ανέχεια, για το μαρασμό της ψυχής που θέλει να πετάξει αλλά δεν αντέχει τα ύψη... Κι ένας ήρωας που ειρωνεύεται, χλευάζει, φωνάζει, θυμώνει, ωρύεται, οργίζεται, εκρήγνυται αλλά δε δρα ποτέ! Ίσως επειδή φοβάται ότι θα χάσει τους ανθρώπους του ή επειδή γνωρίζει ότι είναι δειλότερος όλων και κρύβει τη δειλία του πίσω από τον εκρηκτικό χαρακτήρα του.
Ένα ψυχόδραμα έντονων συναισθημάτων.
|
| Οι φωτογραφίες της ανάρτησης: από το πρόγραμμα και το προσωπικό αρχείο του Γιώργου Λιβανού |
Το πρόγραμμα -όπως πάντα, στις δουλειές του Studio Κυψέλης, περιποιημένο, προσεγμένο και φροντισμένο σε όλα τα επίπεδα, περιέχει όλο το έργο, σημειώματα των συντελεστών, βιογραφίες, φωτογραφίες, κ.λ.π. και αποτελεί ένα ολοκληρωμένο βιβλίο που μπορεί να έχει τη θέση του στη βιβλιοθήκη- κλείνει με τη φράση «κάποια μέρα σαν σήμερα, σε μια πόλη εργατική κοντά στο Λονδίνο».
Υπόκλιση.
 |
| Μία από τις αφίσες της παράστασης |
