Μια μικρή συλλογή... από τις φωτεινότερες, ομορφότερες, πιο γλυκές και συγκινητικές στιγμές των εορταστικών ημερών που φτάνουν μέσα από τον καλωδιακό κόσμο αλλά αγγίζουν εξίσου, αν όχι περισσότερο, γιατί προέρχονται από ανθρώπους που μας ένωσε κάποιο κοινωνικό δίκτυο σε/ή κάποια ηλεκτρονική συγκυρία, μια όμορφη χρονοστιγμή που συναντήθηκαν τα κλικ μας και δεν ξαναχώρισαν έκτοτε.
Με περισσή χαρά και ευτυχία (που γνωριστήκαμε)...
Και με απέραντη τιμή...
Οι καλύτερες γιορτινές ευχές-στιγμές που έλαβα.
*
Η Ασημίνα Ξηρογιάννη -καθόλου άγνωστη για το koukidaki- μου έκανε ένα απίστευτο δώρο την ημέρα της εορταστικής μου γιορτής στέλνοντάς μου ένα αδημοσίευτο ποίημά της!
Ένα τραγούδι
H γυναίκα πετάει
Γράφει
Ποιήματα κόκκινα
Ερμηνεύει
Κίτρινα όνειρα
Γέρνει
Στα χέρια γαλάζιων εραστών
Ερωτεύεται
Ροζ λέξεις
Ακούει
Πορτοκαλί ήχους
Αντέχει
Τα ποιήματά της όμως
έχουν πόνο
παρά το κόκκινο
Καφέ μέρες
Ζει
Μωβ παραμύθια
Λέει στα παιδιά της
Κρεμιέται
Από τη γκρίνια της
Καταλύει αντιστάσεις
Μοιραίων ανδρών
Γράφει
Ποιήματα κόκκινα
Τα ποιήματά της όμως
έχουν πόνο
παρά το κόκκινο
Κολυμπάει
μέσα στα λαχανί παπούτσια της
(τα παπούτσια είναι πάντα λαχανί)
Τα ποιήματα πάντα κόκκινα
κ ό κ κ ι ν α
με πόνο κόκκινο
με κόκκινο πόνο
Με πόνο.
H γυναίκα πετάει
Γράφει
Ποιήματα κόκκινα
Ερμηνεύει
Κίτρινα όνειρα
Γέρνει
Στα χέρια γαλάζιων εραστών
Ερωτεύεται
Ροζ λέξεις
Ακούει
Πορτοκαλί ήχους
Αντέχει
Τα ποιήματά της όμως
έχουν πόνο
παρά το κόκκινο
Καφέ μέρες
Ζει
Μωβ παραμύθια
Λέει στα παιδιά της
Κρεμιέται
Από τη γκρίνια της
Καταλύει αντιστάσεις
Μοιραίων ανδρών
Γράφει
Ποιήματα κόκκινα
Τα ποιήματά της όμως
έχουν πόνο
παρά το κόκκινο
Κολυμπάει
μέσα στα λαχανί παπούτσια της
(τα παπούτσια είναι πάντα λαχανί)
Τα ποιήματα πάντα κόκκινα
κ ό κ κ ι ν α
με πόνο κόκκινο
με κόκκινο πόνο
Με πόνο.
Ασημίνα Ξηρογιάννη
Για την Ασημίνα... δείτε τους συνδέσμους που ακολουθούν:
**
Η δημιουργία ευφραίνει το μυαλό το δικό σου και των άλλων.
Η αγάπη την ψυχή σου και όσων είναι αποδέκτες.
Η αλήθεια, όποιος θέλει να τη δει, είναι ευτυχισμένος.
Χρόνια σου πολλά, με 3 ευχές μέσα από την καρδιά μου.
Χρόνια πολλά, ευτυχισμένα, με κάθε ελπίδα να μεγαλώνει μπας και κάποια στιγμή γίνει πραγματικότητα.
Άννα Κουρουπού
**
Για την γιορτή σου, σου εύχομαι να βρίσκεις την ευτυχία στα μικρά πράγματα!
Και να θυμάσαι ότι αυτά δίνουν στην μεγάλη ευτυχία την ευκαιρία να σε πλησιάσει αθόρυβα!
Χρόνια Πολλά!
Flora Matte
**
Αγαπώ αυτές τις γιορτές...
Που όλοι φοράνε τα καλά τους... άλλοι τα παλιά τους αλλά ντύνουν την ψυχή τους με χρώματα... Νέα αρώματα στους δρόμους... με ταξιδεύουν σε μέρη που δεν θα πάω ποτέ...
Αγαπώ την απίστευτη υποβλητική αυτή αίσθηση... τα πάντα αρχίζουν ξαφνικά να γίνονται τεράστια... η φωτιά στο τζάκι, θύμησες παλιές... καίει το παρελθόν μου υπενθυμίζοντας έτσι το παρόν... από αυτή την καύση ξεκινάει το μέλλον. Μια δημιουργική καύση σε ό,τι πέρασε... καλωσορίζει ό,τι είναι να έρθει.
Ο Καφές μυρίζει νοσταλγία... με μεθάει στο χθες αργά-αργά παρέα με την φωτιά θολώνει το μυαλό... μπερδεύεται το χθες στο σήμερα που κρατώ στα χέρια μου και με ξυπνά πάντα στο τέλος ο δυνατός καφές στο φλιτζάνι μου... ;Oλες οι στιγμές μοιάζουν μαγικές... σαν καπνός από τσιγάρο ο χρόνος... κάθε εισπνοή μαζί με ένα σύννεφο σκόνης. Kαι ο πόνος γίνεται χαρά... κάποιοι έφυγαν... κάποιοι ήρθαν... άλλους δεν θα τους ξαναδώ ποτέ... έθαψα το παρελθόν... εξατμίζονται όλες οι στιγμές έτσι και τώρα έσβησα πια και αυτό το τσιγάρο.
Μετά από ένα γρήγορο μπάνιο γυαλίζω τα καλά παπούτσια... βάζω ένα νέο πουκάμισο, καθαρό παντελόνι... λίγη κολόνια από αυτή που είναι στο επάνω ράφι για τις ξεχωριστές μέρες... καθαρός μέσα αλλά και έξω.
Κατηφορίζω τον δρόμο που ανέβηκα... για ό,τι πάλεψα λέω... για αυτά που έχασα σκέφτομαι... για όσα χάρισα απλόχερα... και ξανά νέο χρόνος ξεκινά. Νέο ξεκίνημα...
Σαν παραμύθι μοιάζουν όλα... καθώς κοιτάω έξω από το παράθυρο... τίποτα από όλα αυτά δεν έκανα. Στέκομαι εδώ... μαζί με δυο γλάστρες στο μπαλκόνι και ένα σωρό από ξύλα, αναπολώ στιγμές που πέρασαν.
Όλα όσα σας έγραψα τα φαντάστηκα... όλα... αλλά ποτέ δεν είμαι μόνος... παρέα της... μαζί... άλλος ένας χρόνος... και μοιάζει υπέροχος! Ο καφές μας... το τζάκι... οι άνθρωποι που αγαπώ... οι άλλοι που με αγαπούν... αυτούς που δεν πρόλαβα ακόμη να γνωρίσω... ο αγώνας... οι φωτογραφίες μου... ο κόσμος ολόκληρος μοιάζει να μου ανήκει... και να για μια στιγμή γίνομαι ξανά παιδί... και όλα είναι στα χέρια μου... ανέμελα καπνίζω... σκέφτομαι... ακούω μουσική... συζητώ... χαμογελώ...
Τίποτα πια δεν με φορτώνει από την καθημερινότητα. Πετάω το βάρος της μέσα στο τζάκι... μια ζεστή αγκαλιά... μια καθημερινή ανάσα... Στιγμές η ζωή μας που περνάνε...
Και τελικά αποφασίζω να κάνω όλα όσα έγραψα πιο πάνω.
Ξεκινάω τις αλλαγές .. από σήμερα... για να υποδεχθώ μια νέα χρονιά... και υπόσχομαι... και φέτος να είμαι ο εαυτός μου... όπως πάντα... χωρίς ενοχές.
Και φεύγοντας αυτός ο χρόνος... μαζί του αποχαιρετώ 2013 στιγμές.
Και εύχομαι να μην χάσω ποτέ αυτά που νοιώθω από το παρελθόν μου... από τους ανθρώπους που με κάνουν δυνατό και ζωντανό... ποτέ να μην χαθώ στο αύριο... ποτέ να μην αποκοπώ από αυτά που με κάνουν άνθρωπο... Να ζω το Τώρα...
Χρόνια πολλά Κόσμε... Χρόνια μαγικά... 2014 στιγμές χαρούμενες εύχομαι σε όλους!
Να ονειρεύεστε... να προσπαθείτε... να ζείτε κάθε λεπτό. Τίποτα δεν χάνεται όταν εμείς οι ίδιοι δεν το παρατάμε!
Ευχές πολλές... σε όλους εσάς!
Η δύναμη του γραπτού λόγου... με όση δύναμη ακόμη έχει... αναλλοίωτη όμως στον χρόνο... ελπίζω και εύχομαι να φτάσει το γράμμα μου σε όλους εσάς...
Χρόνια πολλά...
μαγικά...
φανταστικά...
χρωματιστά...
Χρόνια απλά & ουσιαστικά!!
Από αγάπη πάσχουμε... για αυτό θα σας ευχηθώ αγάπη σε όλους εσάς...
Για 2014 στιγμές... που σας ανήκουν!!!
Αποστόλης Αναστασόπουλος
Ο Αποστόλης είναι φωτογράφος. Και σκεπτόμενος άνθρωπος. Και θα επανέλθω.
**
