Κι ενώ απέσπασε το Βραβείο Καλύτερων Σκηνικών και Κοστουμιών στο Διεθνές Φεστιβάλ Κύπρου προσωπικά με εντυπωσίασε το μακιγιάζ που, αν και ήταν απαιτητικό και δύσκολο σε αρκετές σκηνές και παρά το χαμηλό μπάτζετ και τους ερασιτεχνισμούς της ταινίας, το αποτέλεσμα δικαίωσε απόλυτα τους συντελεστές προσφέροντας τα μέγιστα στην εικόνα. Ήταν υποψήφιο και στην κατηγορία Καλύτερη Φωτογραφία αλλά, δικαίως κατ' εμέ, δεν κέρδισε το βραβείο.
Δύσκολο εγχείρημα και ένα μεγάλο στοίχημα χωρίς να υπάρχουν πόροι, χορηγοί και άλλοι χρηματοδότες. Τα 10.000 ευρώ που κόστισε όλο το φίλμ (!) προήλθαν από δωρεές του ίδιου του κοινού και κυρίως από τους fans του είδους! Με αυτά τα χρήματα δημιουργήθηκαν τα σκηνικά, η μουσική, τα εφέ, βρέθηκαν τα κοστούμια, κ.ο.κ. αλλά οι συντελεστές είχαν άπλετο μεράκι και όρεξη για δουλειά και γι' αυτό σήμερα μας απασχολεί η ταινία τους. Απόδειξη ότι όπου υπάρχει αγάπη και πάθος όλα γίνονται.
Παίζουν: Γιάννης Ρουμπούλιας, Θάνος Κερμίτσης, Μελέτης Γεωργιάδης, Κωνσταντίνα Γεωργαντά, Άρης Καπλανίδης, Γεωργία Γιαννακούδη, Κυριάκος Κορογιάννης, Γιώργος Μπούγος, Βασίλης Λόγιος, Θάνος Λιάκος και Κωνσταντίνα Τάτση.
Σκηνοθετεί ο Θάνος Κερμίτσης.
Σενάριο: Θάνος Κερμίτσης και ο Γιάννης Ρουμπούλιας.
Μουσική επένδυση: Δημήτρης Παπαβασιλείου.
Χορογραφίες μάχης: ARMA Hellas.
Με λίγα λόγια...
Το φιλμ μάς μεταφέρει στον κόσμο του Έλεμπρος όπου η αυτοκρατορία του Δρακοφοίνικα εξουσιάζει όλους τους λαούς. Ο Ντράγκαρ, ένας βάρβαρος πολεμιστής από το Βορρά, είναι σκλάβος μονομάχος για τη διασκέδαση των ευγενών της αυτοκρατορίας. Όταν καταφέρνει να αποδράσει κρατά όμηρό του την κόρη ενός στρατηγού, τη Βαλέρια ενώ εκείνος καταστρώνει ένα ανθρωποκυνηγητό για να βρει και να φέρει πίσω την κόρη του. Αυτό που κρατάει τον Ντράγκαρ ζωντανό είναι η σκέψη της γυναίκας του και του χωριού του και η θέλησή του να επιστρέψει κάποτε εκεί. Με τη Βαλέρια όμηρό του βρίσκει την ευκαιρία που χρειαζόταν. Ο Ντράγκαρ θα έρθει αντιμέτωπος με το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, με ολόκληρη την αυτοκρατορία, με σκοτεινές μαγικές δυνάμεις και αιμοβόρους πολεμιστές, όμως θα παραμείνει Αδάμαστος.
Θα λέγαμε ότι η ψυχή της ταινίας είναι ο σκηνοθέτης της Θάνος Κερμίτσης -και ένας εκ των πρωταγωνιστών- ο οποίος, μαζί με τον Γιάννη Ρουμπούλια, θέτουν τις βάσεις της. Η ιδέα των δύο αυτών ανθρώπων να πραγματοποιήσουν μια επική ταινία μεταφέροντας στην μεγάλη οθόνη το ομώνυμο κόμικ του δεύτερου είναι ό,τι καλύτερο έχει σκεφθεί δημιουργός στο χώρο του κινηματογράφου την τελευταία δεκαετία στην Ελλάδα. Η επική φαντασία για κάποιο λόγο δεν είχε απασχολήσει καθόλου τους κινηματογραφιστές στη χώρα μας και με αυτό το φιλμ ίσως προκύψει η έναρξη μιας σειράς ταινιών του είδους που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε μόνο από ξένες παραγωγές.
Και η ολοκλήρωση του εγχειρήματος δεν ήταν καθόλου εύκολη δεδομένου ότι δεν υπήρχε χορηγός ή χρηματοδότης για την υλοποίησή της, παρά δωρεές του κοινού και πολλή προσωπική εργασία που προσφέρθηκε αφιλοκερδώς από τους συντελεστές.
Τα γυρίσματα έγιναν σε περιοχές εντός Αττικής γιατί οι μεγάλες αποστάσεις απαιτούν χρήματα τα οποία δεν υπήρχαν. Οι ηθοποιοί αλλά και όλοι οι πρωτοεμφανιζόμενοι νέοι εργάστηκαν με πίστη στο στόχο και μόνο, δεδομένου ότι δεν υπήρχε άλλο κίνητρο.
Ο Θάνος Κερμίτσης δε με κέρδισε ως σκηνοθέτης. Η ταινία παρουσιάζει πολλά σκηνοθετικά ατοπήματα και άλλα λάθη που θα μπορούσαν να αποφευχθούν (όπως τα προβλήματα άρθρωσης και τονισμού) ενώ σαν ερμηνευτής του ρόλου του είναι καλύτερος από άλλους πρωτοεμφανιζόμενους ανθρώπους στο πανί, που λογικά δεν είχαν παίξει αλλού πριν τον Αδάμαστο. Ο Γιάννης Ρουμπούλιας διαθέτει την εμφάνιση του ήρωά του και την κίνηση αλλά επειδή δεν είναι ηθοποιός δεν έχει σωστή τοποθέτηση στη φωνή του. Ακόμα και ο Μελέτης Γεωργιάδης, που είναι έμπειρος ηθοποιός, δεν καταφέρνει να παίξει άρτια, απόδειξη ότι η ταινία πάσχει από μια μεστή σκηνοθετική ματιά.
Τα εφέ μπορεί να μην είναι και τα πιο εντυπωσιακά αλλά, δεδομένης της δυναμικής της ταινίας, μπορούν να σταθούν σε ικανοποιητικό βαθμό. Με εντυπωσίασε το μακιγιάζ που, παρά την απουσία χρήματος, βρήκα αρτιότατο και η μουσική που με ενθουσίασε τόσο ευχάριστα!
Οι σκηνές μάχης είναι χορογραφημένες όμορφα αν και σε αρκετά σημεία χρειάζοταν καλύτερη κινηματογράφηση.
Το σύνολο όμως είναι αξιοπρεπές δεδομένων των δυσκολιών, της χρηματικής στενότητας και των άπειρων συντελεστών της ταινίας.
Στα μείον: Οι ερασιτεχνισμοί και το χαμηλό μπάτζετ.
Στα συν: Η πίστη και αφοσίωση στο στόχο, τα εξωτερικά γυρίσματα και η μουσική επένδυση.
Ο Αδάμαστος προβάλλεται στους κινηματογράφους από τη FilmBoy Pictures και μετά τις Αθηναϊκές προβολές, θα ακολουθήσει διανομή σε Θεσσαλονίκη, Πάτρα και άλλες πόλεις, αλλά και διανομή σε διεθνή φεστιβάλ του εξωτερικού (το 2014)!
