Δύο μονόπρακτα, που γράφτηκαν μετά από ανάθεση του Εθνικού Θεάτρου, παρουσιάζονται στην ίδια παράσταση στο θέατρο Θησείο και αποτελούν μια γερή απάντηση σε εκείνους που δεν «βλέπουν» ταλαντούχους Έλληνες θεατρικούς συγγραφείς.
Δύο λαμπρά παραδείγματα καλού θεάτρου τόσο για τις πολύ καλές ερμηνείες πάνω σε ολοκληρωμένα ζωντανά σύγχρονα κείμενα όσο και για τις επιτυχημένες σκηνοθεσίες τους.
Και δύο γροθιές στο στομάχι της ελληνικής πραγματικότητας και κοινωνίας που αναδεικνύουν τα προβλήματα τόσο των Ελλήνων όσο και των «ξένων» (μεταναστών, αλλοδαπών...) με αμεσότητα, χωρίς δύσκολες αποκωδικοποιήσεις, χωρίς ταμπού και με εκείνη τη συγκινησιακή φόρτιση στην ατμόσφαιρα που μας έκανε να μπούμε μέσα στο έργο.
Αόρατη Όλγα
Η ιστορία μιας νεαρής μετανάστριας που πέφτει θύμα τράφικινγκ και ο αδυσώπητος μηχανισμός του κυκλώματος που δεν της επιτρέπει να ξεφύγει από τα δίχτυα του. Μια σπαρακτική ιστορία ενός νεαρού κοριτσιού που υπομένει βασανιστικά κάθε απαίτηση του φίλου-νταβατζή της και όλων των επισκεπτών-πελατών της προσπαθώντας να ξεφύγει από τη φυλακή της και να γλυτώσει από τα δεινά της. Μια ιστορία που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και μαρτυρίες αλλά, έτσι κι αλλιώς, η γραφή του Γιάννη Τσίρου και η εκπληκτική ερμηνεία της Λένας Παπαληγούρα, που έπιασε όλες τις λεπτές αποχρώσεις της (συναισθηματικής) κατάστασης της ηρωίδας της συμπεριλαμβανομένης της χαρακτηριστικής προφοράς της, θα κερδίσουν και το δυσκολότερο κοινό. Άκρως συγκινητικό μονόπρακτο και πολύ διεισδυτικό.
Άουστρας ή Η αγριάδα
Μια παρέα καλεί στο σπίτι έναν τουρίστα που βρίσκεται στην Ελλάδα για διακοπές. Κι ενώ ο ξένος απολαμβάνει την παρέα των νέων του φίλων, εκείνοι αρχίζουν να συμπεριφέρονται περίεργα. Η συγγραφέας Λένα Κιτσοπούλου χρησιμοποιεί κάθε γλωσσικό όπλο προσδιορίζοντας τις παθογένειες των Ελλήνων εξαιτίας των μεταναστών. Δείχνει το πρόβλημα και κάθε πρόβλημα που προκύπτει μέσα από το πρόβλημα τολμώντας μια ακραία θέση αλλά, στο κλείσιμο της αυλαίας, μας έμεινε το ερέθισμα από τα θέματα που θίγονται και η πικρή τους γεύση περισσότερο από την καυστική ιδεολογική άποψη της γράφουσας. Έτσι, λατρέψαμε το ακραίο της ενώ αναγνωρίσαμε μέσα στους χαρακτήρες κάτι/κάποιον από εμάς.
Το μονόπρακτο μεταλλάσσεται από σοβαρό σε αστείο και από διασκεδαστικό σε θλιβερό μέχρι που αγγίζει την απόλυτη απελπισία των πρωταγωνιστών. Σκηνοθετεί ο Γιάννης Καλαβριανός.
Όλες οι φωτογραφίες: από τη σελίδα του Εθνικού Θεάτρου |
Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί: Γρηγόρης Γαλάτης, Βασίλης Καραμπούλας, Λένα Παπαληγούρα και Γιωργής Τσουρής.