Η αγαπημένη της παλέτα αποτελείται κυρίως από ψυχρά χρώματα στο περιβάλλον και στα αντικείμενα, ενώ στο δέρμα των προσωπογραφιών προτιμάται η ζεστή τερακότα, η θερμή ανάσα του ήλιου που δύει πάνω στο ελαφρά μαυρισμένο μεσογειακό δέρμα των λευκών γυναικών. Σε όλα τα έργα υπερισχύουν το εβένινο μαύρο, το πράσινο της χλόης και του κυπαρισσιού, το μπλε του κοβαλτίου και το ναυτικό, η ώχρα και το κόκκινο καρμίνι, ενώ εκλείπουν τα κίτρινα.
Τα αντικείμενα σχηματίζονται με χρωματιστές φόρμες και δεν έχουν αντανακλάσεις ή φωτοσκιάσεις ή γενικότερα λεπτομέρειες. Οι φόρμες αυτές γεμίζονται με ενιαίο χρώμα, μάλλον αναμειγμένο στην παλέτα και όχι πάνω στον καμβά, ενώ οι πινελιές είναι αόρατες. Για να προκύπτει ξεκάθαρα το θέμα δημιουργεί περιγράμματα στις φόρμες, κάτι που τη βοηθάει πολύ στα τοπία της όπου το βάθος πεδίου μηδενίζεται και στα πρόσωπα ώστε να αποδοθούν τα χαρακτηριστικά τους. Τα φρύδια βρίσκονται εκεί ακριβώς που αλλάζει απόχρωση το φως καθώς πέφτει πάνω στο πρόσωπο και για να γίνουν ορατά οριοθετούνται γραμμικά, όπως και οι μύτες.[1] Οι περίεργες κλήσεις του κεφαλιού -που φτάνουν μέχρι την υπερβολή- και οι μακριοί λαιμοί χαρακτηρίζουν τις προσωπογραφίες της. Όπως και τα μεγάλα έντονα εκφραστικά μάτια.
Αγαπά τις καμπύλες και τις χρησιμοποιεί ακόμα και σε εξ ορισμού ευθύγραμμα αντικείμενα, όπως για παράδειγμα ο κορμός ενός δέντρου ή ο τοίχος ενός σπιτιού. Έτσι, τα τοπία αποκτούν κίνηση μέσα στην εκ φύσεως στατικότητά τους, οι δρόμοι έχουν μόνο στροφές και οι κόσμοι της μοιάζουν να χορεύουν σε δικούς της μουσικούς ρυθμούς.
Κι ενώ οπτικά, οι δημιουργίες της Ιωάννας, είναι διασκεδαστικές, εύθυμες και πολύχρωμες, μέσα τους κρύβουν προβληματισμό και μια αδιόρατη θλίψη. Οι γυναίκες της δεν χαμογελούν ποτέ όμως καμία δεν είναι απόλυτα θλιμμένη ή συντετριμμένη ενώ συμβολίζουν τη μητρότητα, τη θηλυκότητα, την ομορφιά.
Δε ζωγραφίζει μόνο για προσωπική εκτόνωση και έκφραση. Έχει καθορίσει το προσωπικό της στυλ μέσα από τα έργα της και έχει ήδη εξελιχθεί σε σχέση με τα πρώτα δείγματα αυτών που μας έγιναν γνωστά.
Δε ζωγραφίζει μόνο για προσωπική εκτόνωση και έκφραση. Έχει καθορίσει το προσωπικό της στυλ μέσα από τα έργα της και έχει ήδη εξελιχθεί σε σχέση με τα πρώτα δείγματα αυτών που μας έγιναν γνωστά.
Μου χαρίζει λίγο από το χρόνο της...
Πώς ξεκίνησε το ταξίδι της έκφρασης μέσα από τη ζωγραφική;
Ι.Β.: Η ζωγραφική υπήρχε μέσα μου, από τα παιδικά μου χρόνια. Είμαι αυτοδίδακτη και δεν είχα ποτέ σκεφτεί την πιθανότητα να γίνω επαγγελματίας ζωγράφος. Πίστευα ότι ήταν απλά ένα χόμπι, μια απασχόληση να περνώ τον ελεύθερο χρόνο μου. Τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν πριν μερικά χρόνια όταν τα παιδιά μου ήταν μικρά ακόμη και έπρεπε να τα απασχολώ ευχάριστα τις ελεύθερες ώρες τους. Έτσι λοιπόν, πιάσαμε τα πινέλα. Αυτό ήταν το ξεκίνημα για μια νέα αρχή. Από τότε ασχολούμαι συστηματικά. Έχω συμμετάσχει σε τέσσερις ομαδικές εκθέσεις. Επίσης, φιλοτέχνησα το εξώφυλλο του βιβλίου της Κάκιας Ξύδη "Σε ελεύθερη πτώση".[2]
Ποιες ανάγκες της Ιωάννας καλύπτει η τέχνη;
Ι.Β.: Η τέχνη μου φανερώνει την ομορφιά της ζωής, μου επιφέρει εσωτερική γαλήνη και ισορροπία. Κάθε πινελιά απελευθερώνει τη δύναμη που κρύβω μέσα μου και την μετατρέπω σε εικόνες. Με βοηθάει να γνωρίσω τον εαυτό μου και τον κόσμο μου. Η ανάγκη λοιπόν της απελευθέρωσης σε έναν ονειρικό κόσμο που εγώ έχω συνθέσει, αυτό το συναίσθημα, εμένα προσωπικά… με απογειώνει!!!
Από πού εμπνέεστε; Πότε και πώς;
Ι.Β.: Εκεί που ο εξωτερικός κόσμος συναντάει τον εσωτερικό, εκεί που η πραγματικότητα συναντά το ονειρικό, εκεί υπάρχει ένα σημείο από το οποίο αντλώ την έμπνευσή μου. Προσπαθώ να αποδώσω τις δικές μου ονειρικές συνθέσεις αποφεύγοντας να μιμούμαι την πραγματικότητα του υλικού κόσμου. Με βάση λοιπόν τη φαντασία και το συναίσθημα, δημιουργώ τους ζωγραφικούς μου πίνακες.
Η γυναίκα κρατάει πρωταγωνιστικό ρόλο στα έργα σας...
Ι.Β.: Πως θα μπορούσε ένας δημιουργός να αποδώσει στον καμβά του… τη μητρότητα, την τρυφερότητα, την αγάπη, το ρομαντισμό, την ομορφιά, το πάθος, τον ερωτισμό; Μόνο μια γυναικεία μορφή θα μπορούσε.
Τι σας κάνει να χαμογελάτε και τι σας πικραίνει;
Ι.Β.: Να βλέπω τα παιδιά μου χαρούμενα και υγιή είναι τα μόνα χαμόγελα που με κάνουν ευτυχισμένη! Προσπαθώ να μη μιλάω γι’ αυτά που με πικραίνουν. Τους αφήνουν όλους να ζουν ευτυχισμένους στο κόσμο τους.
Τι κερδίζει ο άνθρωπος μέσα από την τέχνη; Τι κερδίζει ο δημιουργός και τι κερδίζει ο θεατής;
Ι.Β.: Οποιαδήποτε μορφή τέχνης καλλιεργεί τον άνθρωπο. Η τέχνη δημιουργεί κουλτούρες και χτίζει πολιτισμούς. Ο δημιουργός μέσα από τη τέχνη αποκαλύπτει τον κρυμμένο του εαυτό, τη φαντασία, τη δεξιότητα. Δίνει διέξοδο στα συναισθήματά του, στη καθημερινότητα, γίνεται άλλος άνθρωπος με ανακαινισμένη την εσωτερική του ζωή. Η τέχνη βοηθά το θεατή ψυχικά και πνευματικά δίνοντάς του ερεθίσματα ικανοποίησης και προβληματισμού. Καλλιεργεί τη λογική, την κριτική σκέψη. Ένα έργο τέχνης βοηθάει το θεατή να νιώσει συγκινήσεις, κάνει πλουσιότερο το συναισθηματικό του κόσμο. Η απουσία της τέχνης από τη ζωή μας είναι τυφλή και άχαρη.
Συμπληρώστε τις φράσεις:
Η καλύτερη μέρα για δημιουργία... είναι η κάθε στιγμή.
Η μεγαλύτερη επιβράβευση είναι... η αποδοχή του κόσμου.
Το πιο αγαπημένο μου έργο... δε μπορώ να ξεχωρίσω. Κάθε έργο μου είναι μια καινούργια περιπέτεια χωρίς τέλος.
Λατρεύω... τη θάλασσα, τον ήλιο, τα χρώματα, τη φωτογραφία, τα γλυκά και φυσικά τα παιδάκια μου.
Αναζητώ... το χαμένο χρόνο.
Κυνηγάω... το τέλειο.
Ταξιδεύω... στα ουράνια και πάντα χωρίς φτερά.
Τολμώ... ό,τι δεν τόλμησα.
 |
| Από αριστερά: "Ταξίδι στο φεγγάρι", "Η μικρή μας πόλη", "Ταξίδια στον άνεμο" [3] |
[2]Δείτε τη συνέντευξη της Κάκιας Ξύδη για το μυθιστόρημά της "Σε ελεύθερη πτώση" και το εξώφυλλο στο οποίο αναφέρεται η Ιωάννα ακολουθώντας το σύνδεσμο.
[3]Δείτε όλα τα έργα της Ιωάννας Βερέμη στο προσωπικό της blog.
