Το φυσικό σκοτάδι που επιβάλλει η νύχτα ταιριάζει με τον σκοτεινό Πόε και η ησυχία της στιγμής με βοηθάει να αφοσιωθώ στο βιβλίο. Δε θα διαβάσω ούτε μία αράδα.
Κρατάω το πρώτο μου ηχοβιβλίο και, ακολουθώντας την επιθυμία του παραγωγού του που πολύ ευγενικά μου το χάρισε, χαλαρώνω απολαμβάνοντας την ιστορία. Πολύ γρήγορα με κερδίζει η εμπειρία. Η μουσική επένδυση και οι άλλοι ήχοι ζωντανεύουν το κείμενο, προσφέρουν πνοή στα λόγια του αφηγητή ενισχύοντας τις αισθήσεις. Σκέφτομαι πόσο βατό είναι ένα έργο με αυτόν τον τρόπο, πόσο πιο άμεσο και προσιτό. Καταλαβαίνω ότι αυτός ο τρόπος ενδείκνυται για ανθρώπους που αναζητούν κάτι εναλλακτικό, μια διαφορετική "ανάγνωση" ή προσέγγιση.
Ακούω το κείμενο του Πόε με τη φωνή του ηθοποιού Νέστωρ Κοψιδά. Το έργο μετριάζει σε ένταση όταν χρειάζεται αλλά και τονίζεται σε καίρια σημεία τόσο από την όμορφη χροιά του αφηγητή του όσο και από την καλλιτεχνική επιμέλεια και μουσική (περιλαμβανομένων και των ηχητικών εφέ) του Γιάννη Καμπουρόπουλου. Η μουσική που επενδύει τις λέξεις είναι πρωτότυπη και, εκτός από ταιριαστή στο σύνολο, με κερδίζει ακόμη περισσότερο καθώς, έτσι άγνωστη όπως μου είναι, δε με αναγκάζει να συνδέσω αυτό το έργο με κάτι άλλο όπου θα μπορούσα να έχω ακούσει τις ίδιες νότες!
Ακούω το κείμενο του Πόε με τη φωνή του ηθοποιού Νέστωρ Κοψιδά. Το έργο μετριάζει σε ένταση όταν χρειάζεται αλλά και τονίζεται σε καίρια σημεία τόσο από την όμορφη χροιά του αφηγητή του όσο και από την καλλιτεχνική επιμέλεια και μουσική (περιλαμβανομένων και των ηχητικών εφέ) του Γιάννη Καμπουρόπουλου. Η μουσική που επενδύει τις λέξεις είναι πρωτότυπη και, εκτός από ταιριαστή στο σύνολο, με κερδίζει ακόμη περισσότερο καθώς, έτσι άγνωστη όπως μου είναι, δε με αναγκάζει να συνδέσω αυτό το έργο με κάτι άλλο όπου θα μπορούσα να έχω ακούσει τις ίδιες νότες!
Το σκοτεινό θρίλερ του Έντγκαρ Άλαν Πόε μπορεί να κερδίσει γρήγορα κι έναν μη λάτρη του είδους. Η ιστορία του βασίζεται πάνω στην ψυχολογία του μελλοθάνατου που γνωρίζει την καταδίκη του και από τη μια ο σώφρον νους του δε μπορεί να χωρέσει το τέλος ενώ από την άλλη το μυαλό του μηχανεύεται τρόπους διαφυγής παρά την απελπιστική του θέση. Κι ενώ παρηγορείται με τη σκέψη της τέλειας γαλήνης που μόνο ο θάνατος χαρίζει θα κάνει τα πάντα για την επιβίωσή του, σε μια ταλάντευση ανάμεσα στη λογική και στην παραίσθηση.
Από την αρχή είναι αυτονόητο ότι ο κατάδικός μας κατάφερε να επιβιώσει του μαρτυρίου του, εφόσον είναι ο ίδιος αφηγητής της εμπειρίας του. Όμως με αριστοτεχνικό τρόπο ο δημιουργός τής ιστορίας του μας κάνει να κρατήσουμε την αναπνοή μας ενώ θέτει διάφορα ερωτήματα που αγωνιούν για απαντήσεις.
«Υπάρχει φως μέσα στο σκοτάδι;
Υπάρχει ελπίδα μέσα από την καταδίκη;
Ποια είναι η σωτηρία της ψυχής και πότε σταματά το μαρτύριο του σώματος;»
«Άραγε θα υπάρξει εξιλέωση;
Ποιο είναι το αναπόφευκτο τέλος που αποφάσισαν οι πανούργοι δήμιοι για τον ανήμπορο κατάδικο;» [1]
Δοκιμάζεται με πολλούς τρόπους. Με το νερό και τη φωτιά, με την πείνα και τη δίψα, με το λογικό και το άλογο.
Καταδικασμένος από την Ιερά Εξέταση στο Τολέδο, ο ήρωας του Πόε, καταλήγει σε ένα μπουντρούμι, σκοτεινό, υγρό και βρώμικο, κι εκείνος πρέπει να διαλέξει ποιον θάνατο τολμά ή αντέχει. Κι εκεί που παραδέχεται ότι είναι έτοιμος να υποστεί τα βάσανά του... κερδίζει η ανάγκη για επιβίωση και αναζητεί διέξοδο. Κι εκεί που αναζητεί τη σωτηρία... λυγίζει από την επιθανάτια αγωνία του. Και αναρωτιέται με ποιον τρόπο είναι προορισμένος να πεθάνει ενώ, παράλληλα, μετρά με ψυχρή, καθαρή λογική.
Μια ιδέα... είναι καταδικασμένη να πεθάνει γιατί εκείνος έχει χάσει τη λογική του όμως μια καινούργια θα ανατείλει. Μια ελπίδα... του προσφέρει προσωρινή ανακούφιση. Η λύτρωση... θα έρθει αλλιώς.
Για τον Έντγκαρ Άλαν Πόε:
Δε ξέρω αν κληρονόμησε το ταλέντο των ηθοποιών του περιπλανώμενου θιάσου που τον έφεραν στον κόσμο, στις αρχές του 19ου αιώνα, ούτε αν η μεγάλη φτώχεια που αντιμετώπισε και οι δυσκολίες της ζωής του έσπειραν μέσα του το χάρισμα της έκφρασης.
Σύμφωνα με το βιογραφικό του, οφείλει τη μόρφωσή του στους θετούς του γονείς και την καταστροφή του στο πάθος του για τον τζόγο και το ποτό. Μέχρι σήμερα είναι άξιο θαυμασμού το πως μπόρεσε να γράψει τόσες ιστορίες ενώ έτρεχε από τη μία δουλειά στην άλλη χωρίς να του περισσεύουν χρήματα, έχοντας άρρωστη τη σύζυγό του και όντας αλκοολικός.
Υπήρξε το ίδιο ευφυής όσο και διαταραγμένος (όπως ο ήρωας της ιστορίας), απίστευτα έξυπνος και υπέροχα τρελός. Το λογοτεχνικό του έργο είχε μεγάλη επιρροή στην παγκόσμια λογοτεχνία.
Κατέληξε το 1849, στα 37 του χρόνια, πεσμένος σε ένα δρόμο της Βαλτιμόρης χωρίς χρήματα ή ταυτότητα, από άγνωστη αιτία με πιθανότερες τις εκδοχές της επιληψίας, δηλητηρίασης ή δολοφονίας.
Στον τάφο του έχει χαραχτεί ένα κοράκι και η επιγραφή: «Λέει το κοράκι! Ποτέ πια!».
Για τον Γιάννη Καμπουρόπουλο:
Ασχολείται με τα ηχοβιβλία (audiobooks) από το 2010. Έχει τρεις παραγωγές στο ενεργητικό του και κάποιες άλλες που ετοιμάζονται. Γράφει τη δική του μουσική για τα ηχοβιβλία και επιμελείται όλα τα εφέ. Είναι μουσικός, με πολυετή παρουσία στο χώρο και συγγραφέας της τριλογίας επιστημονικής φαντασίας "Μπόραθ, το Μυστικό Όπλο".[2]
Στις παραγωγές του συνεργάζεται με ανθρώπους που εκτιμά, τόσο για τη συνέπεια, τον επαγγελματισμό και την ποιότητα της δουλειάς τους όσο και για τη φιλία τους.
Στο άμεσο μέλλον σχεδιάζει τη δυνατότητα αυτοέκδοσης ηχοβιβλίων, με την εγγύηση της ΙΚΚ Productions[3], συνδυάζοντας τις καλές και ποιοτικές δουλειές με τις προσιτές τιμές.
[1]: Αποσπάσματα από το εξώφυλλο του audiobook.
[2]: Ακολουθήστε το σύνδεσμο για να μάθετε σχετικά με την τριλογία του "Μπόραθ, το Μυστικό Όπλο" και διαβάστε τη συνέντευξή του.
[3]: Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της IKK PRODUCTIONS και τη σελίδα στο facebook. Τέλος, αποκτήστε το ηχοβιβλίο από εδώ.
[2]: Ακολουθήστε το σύνδεσμο για να μάθετε σχετικά με την τριλογία του "Μπόραθ, το Μυστικό Όπλο" και διαβάστε τη συνέντευξή του.
[3]: Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της IKK PRODUCTIONS και τη σελίδα στο facebook. Τέλος, αποκτήστε το ηχοβιβλίο από εδώ.
