Η πρώτη ξεκίνησε με τη βιολογική της γέννηση, αλλά χωρίς να έχει την ευκαιρία να γνωρίσει τους γονείς της, και τελείωσε αναπάντεχα και άδικα. Είναι η ζωή που της έμαθε τρεις γλώσσες, που τη μόρφωσε, που ερωτεύθηκε τον Μάνο της μαγεμένη από την αύρα της Σαντορίνης.
Η δεύτερη ξεκίνησε όταν πρωτοάνοιξε τα μάτια της μέσα σε ένα ψυχρό δωμάτιο νοσοκομείου. Όταν αντίκρισε τα δακρυσμένα μάτια εκείνων που την αγαπούσαν, εκείνων που ξενύχτισαν στο προσκεφάλι της τις βραδιές του μεγάλου της ύπνου, εκείνων που προσευχήθηκαν τόσο... αλλά που εκείνη δε τους γνώριζε πια. Η δεύτερη ζωή ξεκίνησε χωρίς μνήμη ή παρελθόν στην Κούβα, με τον Ουμπέρτο.
Σε τούτη τη ζωή θα δώσει τις μεγάλες της μάχες. Θα παλέψει για τη ζωή της αλλά περισσότερο με εκείνη την ίδια. Και θα αγαπήσει στο απόλυτο, στο υπέρτατο. Θα ερωτευθεί τρελά έναν άγνωστο...
Τούτη η ζωή θα γεμίσει από τα «πάντα» αλλά και από το «τίποτα».
«Τι είναι πιο τραγικό; Μια ζωή που δεν θυμάσαι ή η ζωή να σου θυμίζει πως δεν μπορείς να ξεχάσεις;»
Αλήθεια, τι είναι πιο τραγικό; [tweet me]
Κι εκείνο το "πουθενά" μας... τόσο μακριά και τόσο δίπλα μας! Πόση ανάγκη και πόση δίψα; Πόσα δάκρυα, πόσες στιγμές; Πόσο παρόν και πόσο μέλλον;
Ένα βιβλίο που κρύβει την ανθρώπινη ιστορία της Αντιγόνης και την υπεράνθρωπη ενόρασή της, σε ένα γαϊτανάκι με κορδέλες σε κάθε χρώμα που μπλέκονται από εκείνους που κρατούν τις άκρες. (ή από ένα μπερδεμένο μυαλό;) Ένα μυθιστόρημα που στοιχειώνει μνήμες και απώλειες ή εκείνους τους "ανύπαρκτους" φίλους των παιδικών μας χρόνων... Για το μεγαλείο της αγάπης και του υπέρτατου έρωτα. Για την προσπάθεια του ανθρώπου να είναι κάποιος, να ανήκει κάπου, να αγαπιέται, να έχει μέλλον, να έχει παρελθόν... Για το παντού και το πουθενά. Ένα βιβλίο δύσκολο να χρωματίσεις με λόγια χωρίς να το προδώσεις στον μελλοντικό του αναγνώστη και ένα κείμενο που αγγίζει την ανθρώπινη ψυχή σε βάθος και με τρόπο τέτοιο ώστε να προβάλλει πτυχές που κρύβονται εκεί.
Η Κωνσταντίνα Σανδάλη έβαλε την ιστορία, τις λέξεις. Η Εύα Πελεκίδου τα χρώματα στον πίνακα που στόλισε το εξώφυλλο.
Στη κουβέντα μας, η Εύα Πελεκίδου, μου εξηγεί ότι ο πίνακας προϋπήρχε του βιβλίου -πριν από δώδεκα χρόνια ζωγράφισε την κουμπάρα της- και η Κωνσταντίνα ήταν εκείνη που τον επέλεξε για να κοσμήσει το εξώφυλλο.
»Με την Κωνσταντίνα γνωριστήκαμε σε μια έκθεση ζωγραφικής, της Κατερίνας Κανελλάκου.»
Παρατηρώ ότι τα έργα της έχουν αναφορές στο γυναικείο φύλο και εκείνη μου συμπληρώνει συμφωνώντας ότι: «Ναι, στα έργα μου πρωταγωνιστεί η γυναικεία φύση σε όλες τις μορφές της και σε κάθε εποχή.»
«Η επιθυμία μου είναι να γίνομαι κάθε φορά καλύτερη, προσπαθώντας μέσα από τέχνη να φτάσω εκεί που δεν μπορώ να φτάσω.»
Τη σύντομη ηλεκτρονική μας συνάντηση οριοθετεί εκείνη με κάτι από τη συγγραφέα:
«Κλείνοντας θα δανειστώ κάτι από το βιβλίο της Κωνσταντίνας που αγαπώ ιδιαίτερα:
Είμαι ένα πλάσμα που δεν νοεί να ζει μόνο με την πραγματικότητα. Έχω και ένα κόσμο παράλληλο... »
 |
| Λεπτομέρειες και έργα της Εύας Πελεκίδου |
Από το βιογραφικό της:
Η Εύα Πελεκίδου ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Στα έργα της η γυναικεία φύση, ο έρωτας και τα ανθρώπινα πάθη αποδίδονται με ρεαλισμό και σουρεαλισμό. Η Ελληνικότητα στην έκφρασή της είναι προϋπόθεση, και ο κόσμος της αποτελείται άλλοτε από σκηνές καθημερινότητας, άλλοτε από τελετουργικές πρακτικές λατρείας γυναικείων θεοτήτων, ιερειών, νυμφών... ιδωμένων μέσα από το πλέγμα των μύθων και των ιστοριών των αρχαίων Ελλήνων. Παρακολούθησε σεμινάρια συντήρησης ελαιογραφίας με καθηγητή τον Δημήτριο Μαργαριτόφ και μαθήματα ζωγραφικής στο εργαστήριο της ζωγράφου Gilda Fraumkin και στο Πνευματικό Κέντρο Βούλας. Έργα της βρίσκονται στο Μουσείο Εικαστικών Τεχνών (Απείρανθος) Νάξου, και σε ιδιωτικές Συλλογές σε Ελλάδα και στο εξωτερικό. Πρόσφατα προσέφερε έργο της σε έκθεση Ελλήνων Καλλιτεχνών στο Σικάγο ΗΠΑ.
Έχουν δημοσιευτεί έργα της σε εφημερίδες, περιοδικά και σε πολλά Εικαστικά Ημερολόγια.
ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ:
2002: Πολιτιστικό Κέντρο Αλίμου – Ο Παράδεισος του Ονείρου... φυλλορροεί, 2010: Βούλα – Art Gallery Café – Αναδρομική Έκθεση, 2012: Αθήνα, Athina 2 Gallery, Μήδεια, μυθικές γυναικείες μορφές.
2002: Πολιτιστικό Κέντρο Αλίμου – Ο Παράδεισος του Ονείρου... φυλλορροεί, 2010: Βούλα – Art Gallery Café – Αναδρομική Έκθεση, 2012: Αθήνα, Athina 2 Gallery, Μήδεια, μυθικές γυναικείες μορφές.
Διάφορες ομαδικές εκθέσεις συμπληρώνουν το βιογραφικό της.
Είναι μέλος πολλών εικαστικών συλλόγων.
Δείτε εδώ την πρώτη συνάντησή μου με την Κωνσταντίνα Σανδάλη.
Είναι μέλος πολλών εικαστικών συλλόγων.
 |
| Πορτραίτο της Κωνταντίνας Σανδάλη δια χειρός Εύας Πελεκίδου. |
