koukidaki: Ιόλη (VII)

Karla Nolan, "Angry Synset". Palette knife oil painting

Κεφάλαιο έβδομο

Το επόμενο πρωί καθώς έπαιρναν το πρωινό τους η Ιόλη και ο Ορφέας, εμφανίστηκε ξαφνικά μπροστά τους ο πατέρας του.

-Ώστε εδώ είσαστε, ε;

-Μπαμπά; Έκανε ο Ορφέας πώς βρέθηκες εδώ;

-Μην μου απευθύνεις εμένα το λόγο ακούς; Σε ξεγράφω από γιο μου να το ξέρεις. Άκου εκεί να δουλεύεις για λογαριασμό του εχθρού μου. Πού είναι η μάνα σου να την συγυρίσω και κείνη; Ξέχασε την την περιουσία μου. Δεν σου γράφω τίποτα...

-Λίγο με νοιάζει, του απάντησε με στόμφο. Και την μαμά τι την θέλεις; Άστηνε να ηρεμήσει λίγο. Και συ βάλε νερό στο κρασί σου, πρόκειται για τον αδελφό σου επιτέλους. Τι έχετε να μοιράσετε πια; Βρείτε τα! Την Ιόλη δεν την βλέπεις;

-Δεν με παρατάς; Θα σας κυνηγήσω όλους! Πες στην μάνα σου διαζύγιο! Άκου εκεί!

Έφυγε βρίζοντας μες στα νεύρα. Δεν φαινόταν να θέλει να διορθώσει τα πράγματα, να βρεθεί μία λύση.
Η Ιόλη στεκότανε μαρμαρωμένη, σαν να μην ήξερε τι να κάνει, τι έπρεπε να πει.

-Ε, τι έπαθες; Μην φοβάσαι κουτό, θα τον συντρίψουμε πρώτοι. Άσε εμένα να τον χειριστώ όπως πρέπει. Πού έμαθε πως είμαστε εδώ, άραγε; Θα έβαλε μάλλον να μας παρακολουθούν. Κάτι τέτοια για τον πατέρα μου είναι ψωμοτύρι στην καθημερινότητά του.

-Αμ, για τον δικό μου δεν είναι; Είπε μελαγχολικά η κοπέλα. Μπλέξαμε με δαύτους, να το δεις. Εμείς θα την πληρώσουμε.

-Μην ακούω χαζά. Στο χέρι τον έχω. Θα δεις αύριο. Μόνο που πρέπει να έρθεις μαζί μου Αθήνα.

-Τι θα κάνεις;

-Θα δεις. Πάμε τώρα μια βόλτα. Αυτός έφυγε. Δεν ήταν για να μείνει. Να φοβερίσει ήθελε...

Τα σχέδιά τους ωστόσο έμελλε να καταρρεύσουν σαν πύργοι στην άμμο. Η επόμενη μέρα θα έφερνε μια άσχημη είδηση... Χωρίς να υποπτεύονται τίποτα από τα παρασκήνια τα παιδιά, αποφάσισαν να πάνε τις βόλτες τους και να ειδοποιήσουν για καλό και για κακό την μητέρα τους να φύγει πρώτη από αυτούς για την Αθήνα. Να έχουν κάποιο δικό τους εκεί όταν φτάσουν.

Θα πηγαίνανε στο παζάρι της Κάμντεν Τάουν το οποίο είναι φημισμένο.
Εκεί βρίσκεις τα πάντα. Πουλάνε παλιά βιβλία, ρολόγια, ρούχα... και γενικά αξίζει γιατί ξεφεύγει λίγο το μάτι από το καθώς πρέπει Λονδίνο και βλέπει κάτι πιο λαϊκό, όπως θα λέγαμε. Επίσης, βρίσκεις πάγκους με φαγητό από διάφορες χώρες.
Πήγανε λοιπόν και κάτσανε αρκετή ώρα. Κάνανε το γύρω, αγοράσανε και μερικά βιβλία μιας και η Ιόλη αγαπούσε το διάβασμα. Φάγανε κάτι ανατολικής προέλευσης από ένα πάγκο και γρήγορα ξεκίνησαν για αλλού.
Αφού αύριο θα έφευγαν, ο Ορφέας ήθελε να δείξει τα πάντα στην αδελφή του. Θα πηγαίναν στο μουσείο Επιστημών αλλά και το βρετανικό μουσείο.
Ωστόσο την τράβηξε απότομα από το χέρι για να στρίψουν σε ένα μικρό απόμερο δρομάκι.

-Τι έγινε; Ρώτησε η Ιόλη.

-Έχω την εντύπωση ότι μας ακολουθεί κάποιος. Αν έρθει και κείνος από δω, την κάτσαμε. Πρέπει να τρέξεις μαζί μου αν χρειαστεί.

-Τι; Μην με αγχώνεις...

-Δεν προλαβαίνουμε να αγχωθείς τώρα!, της φώναξε. Τρέχα! Έρχεται πίσω μας.

Ένας πυροβολισμός ακούστηκε και μια σφαίρα πέρασε ξυστά από τον Ορφέα κάνοντας ευτυχώς μόνο μια τρύπα στο φαρδύ του παντελόνι.
Η Ιόλη έβγαλε μια κραυγή και σωριάστηκε στο δρόμο.
Ο ξένος άρχισε να τρέχει να ξεφύγει, μιας και άρχισε να μαζεύεται κόσμος.
Ο Ορφέας πήρε αγκαλιά την λιπόθυμη αδελφή του, μπήκαν σε ένα ταξί και γύρισαν στο ξενοδοχείο. Δεν μπόρεσαν να κάνουν μια ήρεμη βόλτα εκείνη την νύχτα.
Όταν συνήλθε η κοπέλα, άρχισαν να κουβεντιάζουν.

-Τι ήταν αυτό τώρα;

-Ξέρω γω; Είπε ο Ορφέας. Πάντως δεν ήταν από τον πατέρα μου μιας και μένα στοχεύσανε.

-Λες από τον δικό μου;

-Μπα δεν πιστεύω αφού εμείς είμαστε συνεργάτες. Εκτός...

-Εκτός τι; Λέγεεεεεε.

-Εκτός αν έμαθε την αλήθεια...

-Δηλαδή;

-Ότι είμαστε αδέλφια Ιόλη! Αν το έμαθε θα με πήρε για εχθρό.π Πού να ξέρει ότι είμαι με το μέρος σας;

-Σωστά. Τι κάνουμε τώρα;

-Πρέπει να τους αποπροσανατολίσουμε. Αυτοί ξέρουν ότι φεύγουμε αύριο, έτσι;

-Έτσι.

-Ωραία. Δεν θα φύγουμε.

Ο Ορφέας σήκωσε το ακουστικό, το έλεγξε και αφού σιγουρεύτηκε άτι δεν έχει κοριό, άρχισε να σχηματίζει έναν αριθμό.

-Έλα. Άκου προσεχτικά. Μας παρακολουθούν, κάποιος με πυροβόλησε...

-Τι;;;;; Ακούστηκε έντρομη η φωνή της μητέρας τους από το ακουστικό.

-Άκουσέ με. Εσύ θα έρθεις κανονικά να μας πάρεις από το αεροδρόμιο σαν να μην τρέχει τίποτα. Μην κινήσουμε υποψίες.

-Και σεις; Τι θα κάνετε;

-Δεν έχω σκεφτεί. Κάπου θα πάμε. Εσύ ακολούθα πιστά τις οδηγίες εντάξει;

-Εντάξει. Να προσέχετε ακούς;

-Θα προσέχουμε. Κλείνω τώρα.

Συνέχισε να τηλεφωνά. Σε έναν γνωστό. Τον κάλεσε στο δωμάτιο.

-Φίλε πάρε τα εισιτήριά μας και άλλαξέ τα. Θα μας τα δώσεις αύριο στο αεροδρόμιο. Βγάλε για Γαλλία. Πρέπει να τους μπερδέψουμε.

-ΟΚ, Ορφέα. Ραντεβού αύριο.

-Μη σε δει κανείς.

-Παιδιά είμαστε; Μην ανησυχείς.

Όταν έφυγε ο φίλος του εξήγησε στην Ιόλη το σχέδιο.

-Άκουσέ με, είναι επικίνδυνο αλλά η μόνη λύση. Θα πάμε κανονικά σαν να φεύγουμε για Ελλάδα και εκεί μέσα θα τους μπερδέψουμε και θα τρυπώσουμε στην ουρά για Γαλλία. Δεν γίνεται αλλιώς. Από σένα θέλω να κρατήσεις την ψυχραιμία σου και να μην αγχωθείς. Καθαρό μυαλό, ΟΚ;

-ΟΚ.

-Άντε τώρα να ξεκουραστούμε λίγο. Συγνώμη που δεν σε πήγα σε όλα όσα λέγαμε.

-Ναι μωρέ, πολύ με νοιάζει μετά από όσα γίνανε.

-Θα ξανάρθουμε.

-Θα δούμε.

-Σίγουρα!

-Καληνύχτα.

-Και σε σένα.

❃