Ξεχωριστή παράσταση πάνω στο έργο των Ιωάννη Κουτεντάκη και Γεωργίας Αγγουριδάκη μετά την προσαρμογή για τις ανάγκες του χώρου από τους Θεόδωρο Εσπίριτου και Ρούλα Πατεράκη.
Όλα διαδραματίζονται σε έναν φανταστικό κόσμο όπου οι Ολύμπιοι θεοί και ο Καραγκιόζης συνυπάρχουν ενώ οι κοινοί θνητοί μαστίζονται από μια οικονομική κρίση που τους κάνει να ταυτίζονται με την προσωπικότητα-κατάσταση του Καραγκιόζη και να έχουν παύσει τις θυσίες προς τους θεούς. Καθώς οι θεοί δυσαρεστούνται, ο Δίας αναθέτει, σε όσους από αυτούς συνεχίζουν να παραβρίσκονται στα συμβούλια, να κατέβουν στην Αθήνα και να προβούν σε μέτρα (μηχανισμούς) στήριξης. Οι άνθρωποι όμως δε θα αγκαλιάσουν τις θέσεις τής Αθηνάς, του Ερμή και του σκανδιναβού Θωρ.
Μια κουκουβάγια-κουκουβαγίτσα-Γίτσα, που ονειρεύεται να ανοίξει κομμωτήριο στο Κολωνάκι, έχει αναλάβει χρέη γραμματέα και κρατά τα πρακτικά των συνεδρίων που γίνονται στον Όλυμπο εκ μέρους τής Αθηνάς που την προστατεύει. Ο Πάνας, περισσότερο ως αποτυχημένος τράγος παρά σαν ημίθεος, μπερδεύεται στο σύνολο και διεκδικεί φωνή και λόγο σε κάθε κατάσταση. Παρών και ο Τιτάνας Προμηθέας. Και ο Καραγκιόζης που ξεπηδά από τις σκιές του θεάτρου του. Άξιος αντιπρόσωπος τής ανέχειας του ανθρώπου και των αναγκών του, φωνή ταυτισμένη με τη δική του που εξοργίζει τους θεούς. Αλλά, όσο κι αν βαρέσεις έναν χάρτινο ήρωα δε πρόκειται να τον εξοντώσεις, δε θα τον πονέσεις καν. Αυτή είναι η δύναμή του.
Ένα τρίπρακτο έργο με τραγελαφικές καταστάσεις, αντιθέσεις και άπειρους συμβολισμούς. Ένας θεότρελος κόσμος που θα μπορούσε να είναι ο κόσμος μας. Ή που είναι ο κόσμος μας, αρκεί να αντικαταστήσουμε τα πρόσωπα και τα ονόματα με τα αντίστοιχα του δικού μας. Ένας πραγματικός τραγέλαφος όπως τον αντιλαμβανόμαστε και αναγνωρίζουμε.
Το έργο παρουσιάζεται σαν κωμωδία αλλά μη περιμένεις να χασκογελάσεις. Τα γέλια θα σου μείνουν μετέωρα πάνω στα χείλη. Θα σε προβληματίσουν οι χαρακτήρες. Θα σε πικράνουν οι ομοιότητες. Θα το χαρείς και θα πικραθείς εξίσου. Και στο τέλος, ετοιμάσου να χειροκροτήσεις δυνατά.
Το έργο παρουσιάζεται σαν κωμωδία αλλά μη περιμένεις να χασκογελάσεις. Τα γέλια θα σου μείνουν μετέωρα πάνω στα χείλη. Θα σε προβληματίσουν οι χαρακτήρες. Θα σε πικράνουν οι ομοιότητες. Θα το χαρείς και θα πικραθείς εξίσου. Και στο τέλος, ετοιμάσου να χειροκροτήσεις δυνατά.
Από το σημείωμα του σκηνοθέτη Θ. Εσπίριτου:
"Οι ηθοποιοί δεν θα σου πουν πράγματα άγνωστα. Θα επιχειρήσουν όμως να επουλώσουν το τραύμα, με τη δύναμη της αθωότητας και του γέλιου. Θα πουν ακόμη -με τα λόγια του Αλμπέρ Καμύ- πως παρ' όλο που εκείνοι σου έχουν στερήσει κάθε ελπίδα, δεν σημαίνει πως είσαι απελπισμένος.
Και για το τέλος,
κανείς δεν θα μπορέσει να βλάψει το φως.
Αυτή είναι η ελπίδα."
"Οι ηθοποιοί δεν θα σου πουν πράγματα άγνωστα. Θα επιχειρήσουν όμως να επουλώσουν το τραύμα, με τη δύναμη της αθωότητας και του γέλιου. Θα πουν ακόμη -με τα λόγια του Αλμπέρ Καμύ- πως παρ' όλο που εκείνοι σου έχουν στερήσει κάθε ελπίδα, δεν σημαίνει πως είσαι απελπισμένος.
Και για το τέλος,
κανείς δεν θα μπορέσει να βλάψει το φως.
Αυτή είναι η ελπίδα."
Η παράσταση πραγματοποιείται με τη συμβολή των απίστευτων κοστουμιών (by Celebrity Skin), των όμορφων αντικειμένων (του Γιώργου Κωτσάκου) και των εκπληκτικών-πολυμορφικών σκηνικών (του Γκάυ Στεφάνου).
Υπέροχος ως Πάνας ο Προμηθέας Nerattini-Δοκιμάκης και μια απίστευτη κουκουβάγια Γίτσα από την Ράνια Φουρλάνου που ξεσηκώνουν με τα καμώματά τους. Παραδίπλα, ο φοβερός Καραγκιόζης ενσαρκωμένος από τον Δημήτρη Κοράκη. Δίας ο Δημήτρης Κοράκης, Ήρα η Ντέπυ Πάγκα, Ερμής ο Πέτρος Μάνδαλος, Αθηνά η Στέλλα Νούλη, Θωρ ο Δων Χροστοδούλου και Προμηθέας ο Λευτέρης Παπακώστας.
Υπέροχος ως Πάνας ο Προμηθέας Nerattini-Δοκιμάκης και μια απίστευτη κουκουβάγια Γίτσα από την Ράνια Φουρλάνου που ξεσηκώνουν με τα καμώματά τους. Παραδίπλα, ο φοβερός Καραγκιόζης ενσαρκωμένος από τον Δημήτρη Κοράκη. Δίας ο Δημήτρης Κοράκης, Ήρα η Ντέπυ Πάγκα, Ερμής ο Πέτρος Μάνδαλος, Αθηνά η Στέλλα Νούλη, Θωρ ο Δων Χροστοδούλου και Προμηθέας ο Λευτέρης Παπακώστας.
Υ.Γ.: Εσύ διανοούμενε αναγνώστη μου που κατέχεις από λέξεις, κάνε έναν κόπο και εξήγησε εκεί στο wikipedia τι θα πει τραγέλαφος καθώς αγνοείται πλήρως η έννοια.
Ντροπή.
Ευχαριστώ.