 |
| Φωτογραφίζοντας το πρόγραμμα της παράστασης |
Βιογραφικός μονόλογος της Ελένης Ζιώγα αφιερωμένος στη μνήμη του πατέρα της, του συγγραφέα Βασίλη Ζιώγα, που αφηγείται τη ζωή τής συνονόματης γιαγιάς της.
Όλα ξεκίνησαν όταν ο Βασίλης Ζιώγας έγραψε το μυθιστόρημά του "Όπως τα κούρντισες θε' μου" μετά την ανάγκη που ένοιωσε να τιμήσει με έναν τρόπο τη μητέρα του. Την κυρία Έλεν τού θεατρικού έργου.
Έντεκα χρόνια από το θάνατό του η κόρη του, Ελένη Ζιώγα, θέλοντας και νοιώθοντας την ίδια ανάγκη να τιμήσει τον πατέρα της έγραψε τον μονόλογο. Πραγματικά, το έργο εκείνου αναδεικνύεται μέσα από το θεατρικό έργο υπογράφοντας τις μεγάλες ή ξεχωριστές του στιγμές.
Το θεατρικό αυτό κείμενο αφήνει το λόγο στη γιαγιά Ελένη να μας αφηγηθεί τη ζωή της σε μια εκ βάθους εξομολόγηση χωρίς να κρατάει τίποτα για εκείνη. Όλες οι επιλογές της, οι σημαντικότερες στιγμές στη ζωή της, στη ζωή τής οικογένειας, οι δυσκολίες, ο πόλεμος, οι άντρες, τα παιδιά, κάθε αδικία που ένοιωσε ή προκάλεσε, οι χαρές, οι λύπες, οι επιτυχίες και το μεγάλο της μυστικό. Εκείνο που η οικογένειά της ανακάλυψε μετά το θάνατό της.
Το κράτησε το μυστικό της η κυρία Έλεν. Όλη τη ζωή της. Σα πανάκριβο φυλακτό της.
Μέχρι τη μέρα που -δε ξέρω ποιος άνεμος το έφερε και ποια τύχη θέλησε- η εγγονή εκείνης της γυναίκας αποφάσισε, όχι μόνο να το μοιραστεί μέσα από ένα έργο της, αλλά και να ερμηνεύσει η ίδια το ρόλο επί σκηνής, σε ένα δύσκολο εγχείρημα που κρίνεται στα σημεία, καθώς λεπτές ισορροπίες πρέπει να κρατήσει η ηθοποιός ώστε να "φορέσει" το χαρακτήρα της Έλεν, τη προσωπικότητά της, χωρίς να προδώσει ό,τι εκείνη αντιπροσώπευσε.
Από τις πρώτες παιδικές μνήμες, το πρώτο καρδιοχτύπι, η σχέση της με τη δική της μάνα, οι άντρες τής ζωής της, ο επαγγελματικός προσανατολισμός της και η επιχειρηματικότητά της, τα παιδιά της και οι σχέσεις της μαζί τους. Όλα παίρνουν τη σειρά τους και περνάνε μπρος μας, ένα ένα. Η σχέση με τη δική της μάνα και οι στιγμές που την στιγμάτισαν. Μέχρι την ημέρα που "έγινε" η μάνα της μεσ' την πάλη της να μεγαλώσει όσο καλύτερα μπορούσε τα παιδιά της.
Πράγματι. Το κείμενο σε οδηγεί από τη χαρά στη λύπη και από την κωμωδία στο δράμα. Όπως συμβαίνει στην πραγματική ζωή. Το αστείο γίνεται κλαυσίγελος και η χαρά συγκίνηση. Ένα ατελείωτο γαϊτανάκι γεγονότων και στιγμών σε μία άκρως φορτισμένη συναισθηματικά ιστορία που ξετυλίγεται μπρος μας.
Ο Νίκος Κατράκης [ηθοποιός, συγγραφέας, σκηνοθέτης] αναφέρει: "Παρ'όλο που έχει περάσει αρκετό διάστημα από τότε που είδα την παράσταση, μου έχει μείνει ακόμα η αίσθηση εκείνη, ότι μέσα από τον μονόλογο της Ελένης Ζιώγα είδα όλα τα πρόσωπα του έργου. Όχι μόνο τα είδα αλλά και τα ...άκουσα. Νομίζω ότι σε μία θεατρική παράσταση και δη σε έναν μονόλογο εκεί έγκειται η επιτυχία του έργου. Να σε ταξιδέψει σε άλλα μέρη και σε άλλα κλίματα χωρίς να σηκωθείς από το κάθισμά σου. Είναι ένα πολύ ανθρώπινο έργο το "Μυστικό της κυρίας Έλεν". Και το μυστικό της είναι πολύ βαρύ. Μπράβο στην συγγραφέα που μοιράστηκε ένα οικογενειακό της θέμα με το κοινό με έναν τρόπο τόσο ουσιαστικό. Μέσα από την τέχνη του θεάτρου."
Για τις ανάγκες της παράστασης επιστρατεύθηκαν μόνο τα απολύτως απαραίτητα. Λιτό και απέριττο το σκηνικό σε αφήνει να επικεντρωθείς μόνο στα πρόσωπα. Για την σκηνοθεσία ευθύνεται η Μαριάννα Κάλμπαρη και για τη μουσική η Ευανθία Ρεμπούτσικα. Στην σκηνή εμφανίζεται και η Μυρτώ Καρέκου ενσαρκώνοντας ένα άυλο πλάσμα (από το παρελθόν και από κάθε μέλλον) που όμως θα συμβάλει ουσιαστικά στην εξομολόγηση. Η παρουσία της δε, δημιουργεί εκείνη την τρομακτική αίσθηση που σου αφήνει μια περίεργη γεύση στο στόμα και ένα φτερούγισμα -από φόβο; από δέος;- στην καρδιά, όταν ονειρευτείς ένα αγαπημένο πρόσωπο που δεν υπάρχει πια.
