Μια ανθολογία, ο έρωτας, ένα ταγκό, λόγια φιλίας και αγάπης και μια αιώνια αναπάντητη ερώτηση. Τι φταίει;
 |
| Εξώφυλλα από τις συλλογές και τις συμμετοχές τής Εύης Καφούρου |
Αλήθεια, τι φταίει;
Που ο μεγάλος έρωτας καταλήγει στάχτες στην πυρά τού χρόνου; Που περιμένεις πάντα εκείνο που ποτέ δεν έρχεται; Η ευκαιρία, η ευτυχία, η αγάπη. (;) Που ποτέ δε φτάνει;
Η Εύη Καφούρου είναι ένα χαμογελαστό κορίτσι με θερμότητα στη φωνή και ευχάριστη διάθεση. Όταν μου απαριθμεί το έργο της αντιλαμβάνομαι πως μετράει πολλές συγγραφικές στιγμές, παρά το νεαρό της ηλικίας της. Μιλάει ανοιχτά και πρόθυμα για όλα. Λίγες στιγμές αργότερα, θα μου απαντήσει από μόνη της στο ίδιο το ερώτημά της. Φταίει, θα μου πει...
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.
Σε ένα καφέ της πόλης, ένα μαγιάτικο απόγευμα, με συντροφιά τα βιβλία (της) και παγωμένο τσάι με λεμόνι, καθόμαστε αναπαυτικά στον καναπέ και γνωριζόμαστε.
Πόσο καιρό ασχολείσαι;
Ξεκίνησα από το σχολείο, από την πρώτη λυκείου. Επηρεάστηκα από ένα δοκίμιο του Τερζάκη "Τα παιδιά με τα κλωνάρια" και σκέφτηκα να πάρω το θέμα και να το κάνω ποίημα. Δεν ήξερα αν θα μου βγει, απλά σκεφτόμουν ότι θα ήταν όμορφο με αυτή τη μορφή. Όταν κατάλαβα ότι μπορώ να γράφω ποίηση, μου άρεσε τόσο πολύ και το συνέχισα, αρχικά σαν ασχολία, μετά έγινε ανάγκη εσωτερική, κατόπιν εκφραστικό μέσο... και κάπως έτσι γίνεται τρόπος ζωής.
Κι έτσι φτάνουμε στο πρώτο βιβλίο...
Το "Λόγια φιλίας και αγάπης".
Το οποίο είναι ποιητική συλλογή;
Ναι, όπως και όλα όσα έχω εκδώσει. Μόνο δύο πεζά έχω γράψει. Μάλιστα το "Μαθήματα ζωής"[4] βραβεύτηκε από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών και αργότερα από την Πανελλήνια Ένωση Συνεργασίας Νέων Λογοτεχνών.
Έχεις κι άλλες βραβεύσεις στο ενεργητικό σου...
Πρόσφατα με βράβευσε ο Νικήτας ο Σούλος. Έγραψα κάτι με θέμα την Ευχή επηρεασμένη από τη μητέρα μου και τα νεανικά μου χρόνια, όταν είχα να αντιμετωπίσω την αρρώστια και το χαμό της από καρκίνο. Ήταν η περίοδος που έδινα εξετάσεις ενώ παράλληλα αποφάσισα ότι θέλω να γίνω συγγραφέας.
Πόσα βιβλία μετράς;
Μαζί με τα ομαδικά, μετράω έξι.
Δεν είναι λίγα!
Καμιά φορά με φοβίζει αυτό. Σκέφτομαι, ξεκίνησα νωρίς και θα τελειώσω νωρίς; Θα μου περάσει; Βέβαια με χαροποιεί το ότι έχω κάνει πολλές δουλειές αλλά με τρομάζει κιόλας. Είναι σαν να άνοιξαν όλα πολύ γρήγορα για μένα.
Υπάρχει και η άποψη -υιοθετημένη από πολλούς- ότι ο δημιουργός πρέπει να δώσει αυτό που έχει σε νεαρή ηλικία. Θεωρείται η πιο δημιουργική του ανθρώπου από τη μια, και από την άλλη όσο μεγαλώνεις αλλοιώνεσαι σαν προσωπικό στυλ λόγω των εμπειριών που συλλέγεις... κ.ο.κ. και γενικότερα, τα πρώτα έργα είναι περισσότερο αυθεντικά και αντιπροσωπευτικά του δημιουργού, οπότε, πρέπει να μπεις δυναμικά σε μικρή ηλικία.
Δε ξέρω αν ισχύει. Αν πάρω σαν παράδειγμα τον εαυτό μου, όσο περνάει ο καιρός βλέπω την εξέλιξη. Γίνομαι καλύτερη. Το ίδιο βλέπω και στο έργο άλλων. Υπάρχουν βέβαια και πολλά έργα από την παιδική μου ηλικία που τα ξαναδιαβάζω σήμερα και δε θέλω να αλλάξω τίποτα. Δηλαδή και τώρα το ίδιο θα έγραφα.
Μελλοντικά... σε πέντε, σε δέκα χρόνια... υπάρχει κάποιος στόχος που θα ήθελες να επιτύχεις;
Μη με πηγαίνεις τόσο μακριά! Το πολύ πολύ να σου πω τι θα ήθελα για τον επόμενο χρόνο.
Θα ήθελα να καταφέρω να εκδοθεί η νουβέλα μου.[1] Και να εκδώσω μια παιδική ανθολογία η οποία είναι ήδη έτοιμη.
Επίσης, να γνωρίσω όσο περισσότερο κόσμο μπορώ. Να πάρω και να πάρουν από εμένα, σε αυτό το αλισβερίσι ζωής.
Μίλησέ μου για την παιδική ανθολογία...
Μέσα σε αυτήν την ανθολογία έχω κάνει ποιήματα γνωστά παιδικά παραμύθια ή παιδικές ιστορίες σχετικά με ιστορικά πρόσωπα και γεγονότα... και διάφορα θέματα σε σχέση με προσευχές, εποχές, επαγγέλματα, πόλη, χωριό...
Μου ακούγεται πολύ καλό.
Καλά να είμαστε.. και όλα θα γίνουν.
Δε νομίζω ότι ξέρουμε πολλές συλλογές που να απευθύνονται στα παιδιά.
Ναι. Ελάχιστες τέτοιες δουλειές έχουν κυκλοφορήσει και περισσότερο γνωρίζουμε τους ύμνους και τα τραγούδια των κατηχητικών σχολείων.
 |
| Ανοίξτε τη φωτογραφία για να δείτε το οπισθόφυλλο |
Οι συγγραφείς αντιμετωπίζουν προβλήματα όταν θελήσουν να εκδώσουν... τα ξέρεις πολύ καλά. Από την άλλη, έχω την αίσθηση ότι έχουμε πάρα πολλούς συγγραφείς στην Ελλάδα.
Δε μπορώ να το εξηγήσω κι εγώ. Το μόνο που ξέρω είναι ότι η χώρα μας πάντα έβγαζε μεγάλους ποιητές, από την αρχαιότητα το έχουμε σαν λαός. Πάντως, το ότι είμαστε τόσοι πολλοί δε το έχω για θετικό. Πολλοί από αυτούς θα ήταν καλύτερο να έκαναν κάτι άλλο. Δε λέω ότι δε διαβάζονται, αλλά δεν είναι η κλήση τους. Συγγραφέας με το ζόρι δε γίνεσαι. Πρέπει να το έχεις. Θα ήταν καλύτερα αν ξεκαθάριζε το τοπίο ώστε να μείνουν εκείνοι που αξίζουν ώστε να τους δοθεί βήμα.
Οι εκδοτικοί οίκοι προτείνουν κατευθύνσεις;
Το έχω ξαναπεί και σε άλλη συνέντευξη και μάλιστα πολύ πρόσφατα. Σε βάζουν σε καλούπια. Για παράδειγμα, μας λένε να γράψουμε μυθιστόρημα γιατί αυτό πουλάει περισσότερο.
Μας έχουν κάπως παραμελημένους θα μπορούσα να πω.
Οι εκδοτικοί οίκοι εννοείς.
Και το αναγνωστικό κοινό, θα προσθέσω. Δεν έχουμε την ίδια απήχηση.
Μήπως επειδή το αναγνωστικό κοινό δεν καταλαβαίνει την ποίηση;
Ακριβώς. Δεν ενδιαφέρεται επειδή δεν καταλαβαίνει. Τα σχολεία δεν προσφέρουν την απαραίτητη μόρφωση στα παιδιά και την ποιότητα για να καταλάβουν και να δέχονται την ποίηση όπως το πεζό κείμενο. Έτσι ενδιαφέρονται να διαβάσουν μόνο ένα βιβλίο που είναι γλυκανάλατο, μια ερωτική ιστοριούλα... και καταλήγουν να μη διαλέγουν βιβλίο αλλά το φανταχτερό εξώφυλλο.
 |
| Φωτογραφίες από την ημέρα και τον τόπο της συνάντησής μας |
Ξεκίνησα το 2006 και μέχρι το 2009 είχα την τριλογία μου. Το "Λόγια φιλίας και αγάπης", το "Τι φταίει"[3] και το "Ταγκό στα θρύψαλα μιας αγάπης".
Το "Λόγια φιλίας και αγάπης" περιλαμβάνει ερωτοφιλικά ποιήματα γραμμένα στην πλειοψηφία τους στο σχολείο και κάποια που πρόσθεσα πριν την έκδοσή του. Το πρώτο μέρος της συλλογής είναι αφιερωμένο στην τότε καλή μου φίλη, το δεύτερο στην φιλόλογό μου που ήταν ο άνθρωπος που μου διόρθωσε τα πρώτα ποιήματα και με βοήθησε να συνεχίσω και το τρίτο μέρος είναι αφιερωμένο σε έναν πλατωνικό μου έρωτα εκείνης της εποχής.
Ακολούθησε το "Τι φταίει", το 2007, όταν παρατηρώντας μέσα στις παρέες μου την απομόνωση του ανθρώπου, τις ελάχιστες φιλίες, το κλείσιμο στον εαυτό του... οδηγήθηκα σε αυτήν την κοινωνική συλλογή. Το βιβλίο αυτό είναι το καμάρι μου, το καλύτερό μου.
Το "Ταγκό στα θρύψαλα μιας αγάπης", το τελευταίο της τριλογίας, είναι στην ουσία οι κύκλοι που κλείνουν, εκείνοι που άνοιξαν με τα προηγούμενα βιβλία, προκειμένου να πάμε σε νέα πράγματα. Εκεί βρίσκεται και η απάντηση στο "τι φταίει", στο οπισθόφυλλο. Αυτό που διαβάζεις απαντά στο προηγούμενο βιβλίο και στο ερώτημά του.
Το τέταρτο προσωπικό μου είναι "Του έρωτα ο απόηχος" και τα δύο ομαδικά που μου έφεραν και τη βράβευση. Επίσης, δύο ποιήματά μου έχουν μελοποιηθεί και κυκλοφορούν στο διαδίκτυο.
Θα σε ενδιέφερε να γράφεις στίχους για τραγούδια;
Δε θα με χάλαγε. Να το πω έτσι. Το θεωρώ τιμητικό αλλά δε μπορώ να το βάλω στο πρόγραμμα. Αν έρθει, ας έρθει. Το θέμα είναι να προκύψει η σωστή συγκυρία και να προλαβαίνεις το χρόνο που τρέχει προκειμένου να τα κάνεις όλα.
Η έμπνευση...
Με έχει επηρεάσει βαθιά η αρρώστια και ο θάνατος της μάνας μου και πάντα χρησιμοποιώ αυτήν την εμπειρία μέσα στη γραφή μου. Μου βγαίνει αυθόρμητα αφ' ενός και αφ' ετέρου το κάνω σαν φόρο τιμής για την ψυχούλα της.
Όταν γράφεις ένα ποίημα κλαις. Γιατί βγάζεις αυτό που σε πονάει. Αυτό δίνεις στον αναγνώστη. Πιστεύω, λοιπόν, πως όλοι οι ποιητές έχουν πάθει κάτι για να γράψουν. Οι δημιουργικές μου στιγμές είναι ακριβώς αυτές, που κάτι μου έχει συμβεί, κάτι μου έχουν πει, κάποιο απωθημένο από παλιά... και πολλές φορές ξαναγυρίζουν πράγματα από το παρελθόν σε έναν φαύλο κύκλο συναισθημάτων και αναμνήσεων που γίνονται έμπνευση.
Η φιλία...
Η φιλία είναι το καλύτερο δώρο στον άνθρωπο. Σε μας τις γυναίκες, βέβαια, πολλές φορές υπάρχει ανταγωνισμός γι' αυτό βλέπουμε λυκοφιλίες. Αισθάνομαι ωστόσο τυχερή γιατί έπεσα σε σωστούς ανθρώπους τα τελευταία χρόνια. Οι φιλίες πολλές φορές είναι σημαντικότερες κι από την οικογένεια. Αν δεν έχεις αυτή τη βάση δε μπορείς να προχωρήσεις στη ζωή σου.
Κουβαλάς φίλους από τα παιδικά σου χρόνια;
Ελάχιστους. Άκουγα άλλη μουσική, διάβαζα πολύ, ξένιζα τους συμμαθητές μου που με θεωρούσαν αρκετά περίεργη και δυσκολευόμουν να κάνω φίλους. Έχω κρατήσει πολύ λίγους φίλους από το σχολείο.
Όταν έχεις κάτι καλλιτεχνικό φαίνεσαι από μικρός. Διαφέρεις.
Σε τι άλλο πιστεύεις πέρα από τη φιλία;
Πιστεύω στην ευγενή άμυλα.
Σχετικά με τη νουβέλα;[1]
Πρόκειται για μια ιστορία μυστηρίου με πολύ σασπένς. Η ηρωίδα μου έχει υποστεί αρκετά πράγματα.
Τα καλύτερα...
...μού έχουν έρθει τα τελευταία ένα με δύο χρόνια, περισσότερο μετά από τη γνωριμία μου με την Κάκια, τον Τάσο, τον Νικήτα, τη Ζήνα, τη Νατάσα, τη Χρύσα, την Εύα, τον Γιώργη, την Ελένη[2] και άλλους που τους ευχαριστώ πάρα πολύ, καθώς με στηρίζουν. Σήμερα αισθάνομαι σα να έπεσε ένα αστέρι για μένα από τον ουρανό. Είμαι πολύ χαρούμενη.
Σταματώ την ηχογράφηση. Γελάει ενώ αναζητεί ένα στυλό για να μου αφιερώσει μερικά από τα βιβλία της. Εκείνα που έφερε μαζί της για να μου χαρίσει. Την ενημερώνω ότι είναι πολύτιμα για μένα και χαμογελάει ξανά ενώ με διαβεβαιώνει πως το τσάι με λεμόνι είναι τελικά ό,τι καλύτερο μπορείς να πιείς από τα κρύα ροφήματα.
Κάποιες άλλες σκέψεις που ακολούθησαν και μοιραστήκαμε ανήκουν σε μας. Η Εύη, ή Εβίτα για αρκετούς φίλους, είναι ένα πλάσμα ευδιάθετο από τη φύση του που, επίσης, χαρακτηρίζεται για τη δημιουργικότητά της.
Το "Λόγια φιλίας και αγάπης" περιλαμβάνει ερωτοφιλικά ποιήματα γραμμένα στην πλειοψηφία τους στο σχολείο και κάποια που πρόσθεσα πριν την έκδοσή του. Το πρώτο μέρος της συλλογής είναι αφιερωμένο στην τότε καλή μου φίλη, το δεύτερο στην φιλόλογό μου που ήταν ο άνθρωπος που μου διόρθωσε τα πρώτα ποιήματα και με βοήθησε να συνεχίσω και το τρίτο μέρος είναι αφιερωμένο σε έναν πλατωνικό μου έρωτα εκείνης της εποχής.
Ακολούθησε το "Τι φταίει", το 2007, όταν παρατηρώντας μέσα στις παρέες μου την απομόνωση του ανθρώπου, τις ελάχιστες φιλίες, το κλείσιμο στον εαυτό του... οδηγήθηκα σε αυτήν την κοινωνική συλλογή. Το βιβλίο αυτό είναι το καμάρι μου, το καλύτερό μου.
Το "Ταγκό στα θρύψαλα μιας αγάπης", το τελευταίο της τριλογίας, είναι στην ουσία οι κύκλοι που κλείνουν, εκείνοι που άνοιξαν με τα προηγούμενα βιβλία, προκειμένου να πάμε σε νέα πράγματα. Εκεί βρίσκεται και η απάντηση στο "τι φταίει", στο οπισθόφυλλο. Αυτό που διαβάζεις απαντά στο προηγούμενο βιβλίο και στο ερώτημά του.
Το τέταρτο προσωπικό μου είναι "Του έρωτα ο απόηχος" και τα δύο ομαδικά που μου έφεραν και τη βράβευση. Επίσης, δύο ποιήματά μου έχουν μελοποιηθεί και κυκλοφορούν στο διαδίκτυο.
Θα σε ενδιέφερε να γράφεις στίχους για τραγούδια;
Δε θα με χάλαγε. Να το πω έτσι. Το θεωρώ τιμητικό αλλά δε μπορώ να το βάλω στο πρόγραμμα. Αν έρθει, ας έρθει. Το θέμα είναι να προκύψει η σωστή συγκυρία και να προλαβαίνεις το χρόνο που τρέχει προκειμένου να τα κάνεις όλα.
Η έμπνευση...
Με έχει επηρεάσει βαθιά η αρρώστια και ο θάνατος της μάνας μου και πάντα χρησιμοποιώ αυτήν την εμπειρία μέσα στη γραφή μου. Μου βγαίνει αυθόρμητα αφ' ενός και αφ' ετέρου το κάνω σαν φόρο τιμής για την ψυχούλα της.
Όταν γράφεις ένα ποίημα κλαις. Γιατί βγάζεις αυτό που σε πονάει. Αυτό δίνεις στον αναγνώστη. Πιστεύω, λοιπόν, πως όλοι οι ποιητές έχουν πάθει κάτι για να γράψουν. Οι δημιουργικές μου στιγμές είναι ακριβώς αυτές, που κάτι μου έχει συμβεί, κάτι μου έχουν πει, κάποιο απωθημένο από παλιά... και πολλές φορές ξαναγυρίζουν πράγματα από το παρελθόν σε έναν φαύλο κύκλο συναισθημάτων και αναμνήσεων που γίνονται έμπνευση.
Η φιλία...
Η φιλία είναι το καλύτερο δώρο στον άνθρωπο. Σε μας τις γυναίκες, βέβαια, πολλές φορές υπάρχει ανταγωνισμός γι' αυτό βλέπουμε λυκοφιλίες. Αισθάνομαι ωστόσο τυχερή γιατί έπεσα σε σωστούς ανθρώπους τα τελευταία χρόνια. Οι φιλίες πολλές φορές είναι σημαντικότερες κι από την οικογένεια. Αν δεν έχεις αυτή τη βάση δε μπορείς να προχωρήσεις στη ζωή σου.
Κουβαλάς φίλους από τα παιδικά σου χρόνια;
Ελάχιστους. Άκουγα άλλη μουσική, διάβαζα πολύ, ξένιζα τους συμμαθητές μου που με θεωρούσαν αρκετά περίεργη και δυσκολευόμουν να κάνω φίλους. Έχω κρατήσει πολύ λίγους φίλους από το σχολείο.
Όταν έχεις κάτι καλλιτεχνικό φαίνεσαι από μικρός. Διαφέρεις.
Σε τι άλλο πιστεύεις πέρα από τη φιλία;
Πιστεύω στην ευγενή άμυλα.
Σχετικά με τη νουβέλα;[1]
Πρόκειται για μια ιστορία μυστηρίου με πολύ σασπένς. Η ηρωίδα μου έχει υποστεί αρκετά πράγματα.
Τα καλύτερα...
...μού έχουν έρθει τα τελευταία ένα με δύο χρόνια, περισσότερο μετά από τη γνωριμία μου με την Κάκια, τον Τάσο, τον Νικήτα, τη Ζήνα, τη Νατάσα, τη Χρύσα, την Εύα, τον Γιώργη, την Ελένη[2] και άλλους που τους ευχαριστώ πάρα πολύ, καθώς με στηρίζουν. Σήμερα αισθάνομαι σα να έπεσε ένα αστέρι για μένα από τον ουρανό. Είμαι πολύ χαρούμενη.
Σταματώ την ηχογράφηση. Γελάει ενώ αναζητεί ένα στυλό για να μου αφιερώσει μερικά από τα βιβλία της. Εκείνα που έφερε μαζί της για να μου χαρίσει. Την ενημερώνω ότι είναι πολύτιμα για μένα και χαμογελάει ξανά ενώ με διαβεβαιώνει πως το τσάι με λεμόνι είναι τελικά ό,τι καλύτερο μπορείς να πιείς από τα κρύα ροφήματα.
Κάποιες άλλες σκέψεις που ακολούθησαν και μοιραστήκαμε ανήκουν σε μας. Η Εύη, ή Εβίτα για αρκετούς φίλους, είναι ένα πλάσμα ευδιάθετο από τη φύση του που, επίσης, χαρακτηρίζεται για τη δημιουργικότητά της.
 |
| Από αριστερά προς δεξιά, οι κυρίες, Ελένη Χρυστοφοράτου, Χρύσα Βαλαβάνη, Εύη Καφούρου και Κάκια Ξύδη |
[1] Αναφέρεται στη νουβέλα της "Ιόλη" που δημοσιεύεται για πρώτη φορά μέσα από αυτές τις σελίδες. Ο σύνδεσμος θα σας βοηθήσει να ξεκινήσετε την ανάγνωση.
[2] Αναφέρεται στην Κάκια Ξύδη (συγγραφέας μυθιστορημάτων που έχει επίσης δώσει συνέντευξη για τον ιστότοπο), στον Τάσο Στραυρακέλη (ποιητή), τον Νικήτα Σούλο (του ιντερνετικού σταθμού magic radio), τη Ζήνα Μαρνέζη (συγγραφέας και παραγωγός στο magic radio) , τη Νατάσα Γκουτζικίδου (συγγραφέας), τη Χρύσα Βαλαβάνη (στην οποία έδωσε συνέντευξη για την εκπομπή της σε διαδικτυακό σταθμό), την Εύα Λιανού-Πετροπούλου, τον Γιώργη Παπανικολάου και την Ελένη Χρυστοφοράτου.
[3] Λογοτεχνική ανάλυση της συλλογής "Τι φταίει" από τον Θεοχάρη Παπαδόπουλο μπορείτε να δείτε εδώ.
[4] Διαβάστε το βραβευμένο διήγημα "Μαθήματα ζωής".
Η Εύη Καφούρου προσφέρει τρία αντίτυπα της ποιητικής συλλογής "Τι φταίει" σε ισάριθμους αναγνώστες του ιστότοπου. Για να στείλετε τη συμμετοχή σας στην κλήρωση ακολουθείστε το σύνδεσμο πατώντας πάνω στις λευκές λέξεις και συμπληρώστε τη φόρμα. Τελευταία μέρα συμμετοχών η 30η Ιουνίου. Η κλήρωση θα γίνει την επόμενη μέρα (1η Ιούλη) μέσω facebook. Τα ονόματα των τυχερών αναγνωστών θα ανακοινωθούν στο koukidaki ενώ ο κάθε ένας θα ενημερωθεί και με προσωπικό μήνυμα.
[2] Αναφέρεται στην Κάκια Ξύδη (συγγραφέας μυθιστορημάτων που έχει επίσης δώσει συνέντευξη για τον ιστότοπο), στον Τάσο Στραυρακέλη (ποιητή), τον Νικήτα Σούλο (του ιντερνετικού σταθμού magic radio), τη Ζήνα Μαρνέζη (συγγραφέας και παραγωγός στο magic radio) , τη Νατάσα Γκουτζικίδου (συγγραφέας), τη Χρύσα Βαλαβάνη (στην οποία έδωσε συνέντευξη για την εκπομπή της σε διαδικτυακό σταθμό), την Εύα Λιανού-Πετροπούλου, τον Γιώργη Παπανικολάου και την Ελένη Χρυστοφοράτου.
[3] Λογοτεχνική ανάλυση της συλλογής "Τι φταίει" από τον Θεοχάρη Παπαδόπουλο μπορείτε να δείτε εδώ.
[4] Διαβάστε το βραβευμένο διήγημα "Μαθήματα ζωής".
Η Εύη Καφούρου προσφέρει τρία αντίτυπα της ποιητικής συλλογής "Τι φταίει" σε ισάριθμους αναγνώστες του ιστότοπου. Για να στείλετε τη συμμετοχή σας στην κλήρωση ακολουθείστε το σύνδεσμο πατώντας πάνω στις λευκές λέξεις και συμπληρώστε τη φόρμα. Τελευταία μέρα συμμετοχών η 30η Ιουνίου. Η κλήρωση θα γίνει την επόμενη μέρα (1η Ιούλη) μέσω facebook. Τα ονόματα των τυχερών αναγνωστών θα ανακοινωθούν στο koukidaki ενώ ο κάθε ένας θα ενημερωθεί και με προσωπικό μήνυμα.
