 |
Με δυο λόγια:
Δραματική παράσταση που παίζεται με δύο ηθοποιούς που ερμηνεύουν πέντε συνολικά ρόλους. Βασίζεται στο μυθιστόρημα του Χρήστου Παπαμιχάλη "MAYBE", διασκευασμένο από τον Ιωσήφ Βαρδάκη που υπογράφει και την σκηνοθεσία. Παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο κοινό και αξίζει με το παραπάνω τη βόλτα του.
 |
| Από το πρόγραμμα της παράστασης "Η ρίζα του 5" |
Με περισσότερα λόγια:
Δύο ηθοποιοί (η Αντωνία Γιαννούλη και ο Βαγγέλης Ρόκκος) υποδύονται πέντε χαρακτήρες, θύτες και θύματα, μέλη της ίδιας οικογένειας. Καθώς προχωράει η αφήγηση ανακαλύπτουμε τα πρόσωπα, τα λάθη και τα πάθη τους. Η ζωή στην επαρχία έχει προκαλέσει έλλειψη "αέρα" στην οικογένεια ενώ έχουν να αντιμετωπίσουν την απόρριψη -μέσα στην ίδια τους την οικογένεια-, τον φόβο, και το θυμό που κρατάνε μέσα τους σαν αναπόφευκτο κακό. Αυτοί οι πέντε άνθρωποι εξομολογούνται σε ένα φανταστικό και μη κοινό για να αποκαλύψουν τις αλήθειες τους. Ο καθένας και μία αλήθεια. Ο καθένας και ένα παράπονο, μια ματιά, ένα μυστικό. Ο πατέρας, η μάνα Μαριώ, ο μεγάλος γιος Δημήτρης, ο μικρός γιος Παύλος και η κόρη Ελένη.
Καθώς προχωράει η ιστορία (τους) μάς αποκαλύπτουν ότι ποτέ δεν υπήρξε μια στιγμή κοινού βίου που να είναι και οι πέντε ευτυχισμένοι. Πάντα η χαρά έπεφτε άνισα στα μέλη της οικογένειάς τους. Κάποια φορά στα 2/5, άλλη στα 3/5, κάποτε στο 1/5, μα ποτέ για όλους. Εκείνο το κλάσμα που θα τους ένωνε σε ένα αδιαίρετο, ολοκληρωμένο σύνολο δεν το αισθάνθηκαν ποτέ. Κι έτσι, η χαρά ήταν πάντα μισή, σκιερή, άδικη και άχαρη.
Κι όσο το έργο "παίζει" με κλάσματα, τόσο ο τίτλος επιδιώκει έναν φιλοσοφημένο παραλληλισμό με τις ρίζες των αριθμών εκείνων που δε δίνουν άρτιο αποτέλεσμα. Πάντα θα περισσεύει κάτι που θα υποδεικνύεται με δεκαδικά ψηφία (ή ποτέ δε θα χωράει όλο) ενώ η λέξη ρίζα συνειρμικά αναφέρει τη "ρίζα του κακού", από τη γνωστή φράση.
Ένα βαθιά συγκινητικό κείμενο που αναβλύζει εναλλάξ πόνο και παράπονο με σκηνικό του ένα τεράστιο τίποτα στολισμένο με δύο ξύλινες καρέκλες και άδεια καφάσια-κούτες, όπως και οι ζωές τους. Πολλά σκόρπια πράγματα αλλά χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο που να προσφέρει χαρά στις αναμνήσεις τους και ευτυχία στη ζωή τους.
Δείτε το ανεπιφύλακτα παρά το καταθλιπτικό του περιβάλλον. Και αγοράστε το έργο μαζί με το πρόγραμμα ώστε να το ξαναδιαβάσετε για να πιάσετε όλα τα στοιχεία που θα σας ξεφύγουν στην παράσταση. Εξάλλου, θα διαπιστώσετε ότι αξίζει μια θέση στη βιβλιοθήκη ή στο συρτάρι, με τα άλλα έργα.
