ΖΩΗ από την ΑΡΧΗ

Ένα νέο βιβλίο -κυκλοφόρησε στις 7 Φεβρουαρίου- από τη Μαρία Τζιρίτα και ήδη έχει δημιουργήσει ντόρο. Η αγαπητή συγγραφέας, τυπική στο ραντεβού της με τους αναγνώστες της, έδωσε το παρόν και αυτόν τον Φλεβάρη με τη "ΖΩΗ από την ΑΡΧΗ". 

Το βιβλίο είχε κερδίσει την προσοχή των βιβλιόφιλων από καιρό. Από την πρώτη αναφορά σε αυτό, μέσα από τις ιστοσελίδες και τα κοινωνικά δίκτυα, οι φίλοι της Μαρίας, και όχι μόνο, έδειξαν το ενδιαφέρον τους σε αυτό το νέο μυθιστόρημα. 

Η ιστορία:

Ένας μαθητής λυκείου εξαφανίζεται. Μια τυπική μέρα, φεύγει από το σπίτι του για να πάει στο φροντιστήριό του και δε ξαναγυρνά. Όπως είναι φυσικό, οι αρχές αλλά και η μητέρα του κάνουν ό,τι μπορούν για να βρουν τα όποια ίχνη του, να ανακαλύψουν τι (του) έχει συμβεί. Στις εβδομάδες που ακολουθούν, και όσο οι έρευνες συνεχίζονται, αποκαλύπτονται μυστικά, λάθη, ψέμματα και πάθη που μπερδεύουν περισσότερο το κουβάρι. Τραγικό πρόσωπο της ιστορίας η μητέρα του παιδιού. Από τη μια πρέπει να βρει τον τρόπο να αντέξει αυτή τη δοκιμασία και ακόμη, να προετοιμαστεί για κάθε πιθανή εκδοχή και από την άλλη, πρέπει να βρει το κουράγιο να αντιμετωπίσει τις κατηγορίες που τη βαραίνουν για την πιθανή δολοφονία του παιδιού της! Μοναδικός της φίλος και συμπαραστάτης σε αυτόν τον γολγοθά, είναι ο διοικητής του αστυνομικού τμήματος που αναλαμβάνει προσωπικά την υπόθεσή της ενώ, παράλληλα, έχει αναπτύξει ιδιαίτερα αισθήματα για εκείνη.

Η Νατάσα πρέπει να παλέψει, να αντέξει και να προχωρήσει στη ζωή με κάθε τρόπο, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα των ερευνών και να επανορθώσει, όσα και όσο μπορεί, τα λάθη του παρελθόντος. 

Που βρίσκεται ο Αχιλλέας; Τι του έχει συμβεί; Ζει; Μήπως είναι αργά; Ή, όπως έχει γράψει η ίδια η συγγραφέας, έχουμε πάντοτε μια δεύτερη ευκαιρία;

Η Μαρία Τζιρίτα θίγει καίρια κοινωνικά θέματα, όπως τις σχέσεις των γονιών με τα παιδιά τους που βρίσκονται στην εφηβεία και καταβάλλονται από εξάρσεις, ορμόνες και "επαναστάσεις", αλλά και τις σχέσεις των γονιών μεταξύ τους όταν έχουν δημιουργηθεί αποστάσεις ανάμεσά τους από τα χρόνια του έγγαμου βίου. Η εξαφάνιση του Αχιλλέα συμβαίνει όταν η οικογένειά του βρίσκεται σε μια τέτοια στιγμή, που η επικοινωνία έχει χαθεί και τα ψέμματα ή οι ανομολόγητες πράξεις οδηγούν σε χάσματα.
Σε δεύτερο ρόλο παρακολουθούμε μια άλλη οικογένεια που προσπαθεί να βρει τις χαμένες ισορροπίες και να μείνει ενωμένη. Νέα οικογενειακά θέματα προκύπτουν σε αυτήν, όταν μια γυναίκα αφήνει τη δουλειά της, τις φιλοδοξίες, τα όνειρά της και αφιερώνεται στην οικογένειά της και στο μεγάλωμα του παιδιού της, και μοιραία, συμβιβάζεται με μια ζωή που δεν ήταν το ζητούμενό της, νιώθει το τέλμα και αρνείται να το υποστεί καθώς βουλιάζει σε μια ρουτίνα που δεν επιδίωξε.


Οι ήρωες είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Μια τυπική μεσοαστική οικογένεια της σύγχρονης Αθήνας. Ένα περιβάλλον που αναγνωρίζεται άμεσα από τον αναγνώστη, τού είναι οικείο, με αποτέλεσμα να τον βάζει εύκολα μέσα στην ιστορία. Οι γνώσεις που έχει η συγγραφέας σχετικά με την ψυχολογία (έχει σπουδάσει στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών) τής επιτρέπουν να διαχειριστεί συνετά τα θέματα των μελών τής οικογένειας και κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζουν, όλοι μαζί και ο καθένας χωριστά.
Στην παρουσίασή του, στις 13 Φεβρουαρίου στην Αθήνα, η Μαρία Τζιρίτα μάς είπε ότι έδωσε στην ιστορία της το τέλος που άντεχε να δώσει. Κι αν κοιτάξουμε καλύτερα το εξώφυλλο του βιβλίου θα καταλάβουμε ότι σε εκείνο το παγκάκι κάθονται ο γιος με τη μάνα και όχι ένα ζευγάρι, όπως είναι το προφανές.

Προσπαθώντας να μη "προδώσω" το βιβλίο, αφήνοντας πολλές σημειώσεις εδώ, λέω να δώσω τη σκυτάλη στους χρήστες του facebook που, πιστοί βιβλιόφιλοι, αφήνουν τις δικές τους ερωτήσεις προς τη συγγραφέα κι εκείνη απαντάει σε όλες με προθυμία.

Τα ονόματα των χρηστών έχουν διατηρηθεί όπως αναγράφονται στα προφίλ τους. Επίσης, στις ερωτήσεις που έθεσαν και στις απαντήσεις που έλαβαν δεν έχει γίνει καμία αλλαγή. Διαβάστε όλες τις ερωτήσεις και απαντήσεις στη σελίδα της Μαρίας Τζιρίτα στο facebook. 

Eirhnh Volosyrakh: Πιστεύεις ότι η μεταφορά ενός βιβλίου στη μεγάλη οθόνη είναι σωστή κίνηση; Θα ήθελες να έβλεπες ένα "παιδί" σου στην τηλεόραση ή προτιμάς να μείνει ανέγγιχτο; Και κατά τη γνώμη σου, αυτή η μεταφορά μπορεί να χαντακώσει ή να απογειώσει ένα βιβλίο;

Μ.Τ.: Με προσεγμένο σενάριο πιστεύω ότι θα μπορούσε να βγει κάτι καλό. Δε θα με πείραζε να έβλεπα ένα βιβλίο μου σε σήριαλ, αλλά σίγουρα θα το προτιμούσα σε ταινία! Στα σήριαλ συνήθως τραβάνε από τα μαλλιά την ιστορία και παραποιούν το βιβλίο. Σίγουρα αν μου γινόταν μια τέτοια πρόταση θα έθετα τους όρους μου και θα το παρακολουθούσα στενά πριν προβληθεί! Ακριβώς για να σιγουρευτώ ότι δε θα χαντακώσει το βιβλίο μου!

Louis-Eleni Karoutsos: Θα έγραφες ποτέ τη δική σου ζωή σαν μυθιστόρημα; Αν ναι, θα έγραφες τη πραγματική κατάληξη των γεγονότων ή θα έδινες τη ροή που θα ήθελες εσύ να είχαν τα γεγονότα της ζωής σου τελικά;

Μ.Τ.: Το έχω κάνει κι έχω δώσει την κατάληξη που θα ήθελα, όχι την πραγματική...

Δέσποινα Μιχαλοπούλου: Με ποια κριτήρια επιλέγεις τα εξώφυλλα για τα βιβλία σου;

Μ.Τ.: Πολύ πρωτότυπη ερώτηση! Συνήθως ζητάω κάτι που έχω φανταστεί ως εικόνα μέσα από την ιστορία μου. Άλλες φορές δεν έχω σκεφτεί τίποτα και μου κάνουν προτάσεις από τον εκδοτικό μου οίκο. Ετοιμάζουν κάποια προσχέδια, τα μελετάμε κι αποφασίζουμε!

Efi Amenta: Σε ποια φάση της ζωής σου συνειδητοποίησες ότι σου αρέσει η συγγραφή βιβλίων; Και πως πήρες το θάρρος και ξεκίνησες κάτι το οποίο τελικά σου έφερε τόσο μεγάλη επιτυχία; Πως κατάφερες να το διαχειριστείς όλο αυτό και να παραμείνεις ο εαυτός σου; Απλή, γλυκιά και καλή;

Μ.Τ.: Πάντα μου άρεσε να γράφω, απλά δεν ήξερα πώς μπορούσα να γράψω ολόκληρο βιβλίο! Έγινε τυχαία με το πρώτο μου κι αυτό μου έδωσε κουράγιο να συνεχίσω. Δεν είναι καθόλου δύσκολο να παραμείνεις ο εαυτός σου, όταν είσαι προσγειωμένος κι έχεις κάνει πολλά χιλιόμετρα στο δρόμο προς την αυτογνωσία. Σ' ευχαριστώ που με βλέπεις απλή, γλυκιά και καλή! Ίσως δεν ήμουν τόσο πριν αρχίσω να μιλάω με όλους εσάς! Εσείς με κάνατε!

Tania Doulala: Σε ενδεχόμενη κακή κριτική κάποιου από τα βιβλία σας, ποια η αντίδρασή σας;

Μ.Τ.: Καταπληκτική ερώτηση! Μέχρι στιγμής έχω σταθεί τυχερή γιατί δεν έχω λάβει κακές κριτικές, παρά μόνο κάποια αρνητικά σχόλια. Ότι π.χ. κάποιο βιβλίο μου δεν άρεσε όσο κάποιο άλλο. Αντιδρώ ήπια γιατί αντιλαμβάνομαι ότι δε γίνεται να αρέσουν όλα σε όλους! Το σέβομαι αυτό. Όταν έλαβα ένα σχόλιο για το παιδί της αγάπης, ότι δεν είναι λογοτεχνικό κείμενο και η γραφή του είναι πολύ απλή, απάντησα ότι δε διεκδικώ λογοτεχνικές δάφνες, δεν ονομάζω τον εαυτό μου λογοτέχνη κι ως εκ τούτου το σχόλιο δε με προσέβαλε. Εν ολίγοις, δίκιο είχε ο άνθρωπος!

Jimmys Karlis: Είσαι εσύ μέρος κάποιας ιστορίας; Με κατάληξη όμως διαφορετική;

Μ.Τ.: Ναι, έχω υπάρξει μέρος πολλών ιστοριών, με κατάληξη ΠΑΝΤΑ διαφορετική...

Melis-Alexandraki Elisa: Μόλις πριν λίγες μέρες βγήκε το νέο σου βιβλίο... υπάρχει κάποιο σχέδιο, κάποια ιδέα για το επόμενο;

Μ.Τ.: Μμμμ... Το επόμενο ήδη γράφεται! Πάντα υπάρχουν ιδέες και πάντα υπάρχει ανάγκη να μπουν νέοι ήρωες στην καθημερινότητά μου! Διαφορετικά νιώθω τεράστια μοναξιά! Όμως όπως προανέφερα, υπάρχει ήδη ένα βιβλίο έτοιμο κι ίσως να είναι αυτό το επόμενο... Θα δείξει...

Maria Zaxaria: ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ Η ΠΗΓΗ ΕΜΠΝΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΣΑΣ ΒΙΒΛΙΟΥ "ΖΩΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ";

Μ.Τ.: Η γνωριμία μου με ένα νεαρό αγόρι εδώ στο φέις. Περισσότερα γράφω στο εισαγωγικό σημείωμα του βιβλίου...

Aglaia Noulelli: Θα έγραφες ένα βιβλίο με μια ιστορία που θα σε έλεγε μια αναγνώστρια;

Μ.Τ.: Μα το έχω κάνει ήδη! Είναι "η γυναίκα που ήξερε μόνο ν' αγαπάει"!

Φραγκίσκα Πούλου: Αν η ζωή σας γινόταν βιβλίο, ποιο τίτλο θα βάζατε;

Μ.Τ.: Φανταστική ερώτηση! Θα σε ζήλευαν πολλοί δημοσιογράφοι Φραγκίσκα! Αν η μέχρι τώρα ζωή μου γινόταν βιβλίο, θα είχε τον τίτλο "Χριστίνα". Είναι η κόρη μου. Το σπουδαιότερο επίτευγμα της ζωής μου...

Despoina Stoumpou: ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ;....

Μ.Τ.: Δε γίνεται... Γεννιέται!

fi Kioupi: ZΩΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ!!!! Η ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΑΝ ΑΡΧΙΖΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΙ ΘΑ ΑΛΛΑΖΕ;

Μ.Τ.: Αυτή κι αν είναι δύσκολη ερώτηση! Να σου απαντήσω καλύτερα τι ΔΕΝ θ' άλλαζα: Την κόρη μου! Ποτέ και με καμιά!

Lena Dive: Ποιο βιβλίο άλλου συγγραφέα θα ήθελες να το έχεις γράψει εσύ;

Μ.Τ.: Απίστευτη ερώτηση Λένα! Σίγουρα τον Θεό των μικρών πραγμάτων της Αρουντάτι Ρόι, όπως και το Νήμα της Γουίσλοπ! Θαυμάζω αυτά τα βιβλία, ακριβώς επειδή δε θα μπορούσα ποτέ να τα έχω γράψει εγώ -αλλά σίγουρα θα ήθελα!

Ηλίας Τεντζογλίδης: Σας έχει φέρει σε "δύσκολη" θέση θαυμαστής-ρια;

Μ.Τ.: Όχι, αλλά φοβάμαι ότι θα συμβεί, αν εκδοθεί το "Κλεισμένη πύλη παραδείσου"... Κάποιος θα με ρωτήσει αν είναι αυτοβιογραφικό και δε θα μπορέσω να το αρνηθώ... Ίσως γι΄ αυτό να αναβάλλω την έκδοση του...

Δέσποινα Παπαντώνη: Επηρεασμένη από εμένα που όταν διαβάζω ένα βιβλίο φαντάζομαι πως δεν τελειώνει με την τελεία του συγγραφέα, αλλά προσπαθώ να φανταστώ τις ζωές των ηρώων μετά το τέλος..θα ήθελα να μου πεις κάποιον από όλους τους ήρωες σου που θα ήθελες να ...συνεχίσεις να ''ακολουθείς'';

Μ.Τ.: Τους ακολουθώ όλους Δέσποινα! Ακριβώς όπως το λες... Δεν φεύγουν από τη ζωή μου με το που τελειώνει το βιβλίο. Υπάρχουν, ζουν, απλά δεν τους έχω πια δίπλα μου, όπως η μάνα που τα παιδιά της έχουν φτιάξει τη δική τους ζωή, όμως εκείνη δεν παύει να τα νοιάζεται και να τ' αγαπάει το ίδιο!

Rodoula Fragouli: Με ποιο βιβλίο ξενύχτησες πιο πολύ?

Μ.Τ.: Με το "Αν δεν υπήρχε αύριο"! Είχα παθιαστεί τόσο με τη συγγραφή αυτού του βιβλίου, που κοιμόμουν ελάχιστα κι από τις πολλές ώρες στον υπολογιστή έπαθα αυχενικό και φορούσα κολάρο για ένα μήνα!

Kassiani Tsigakou: ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΣΑΣ ΒΙΒΛΙΟ ΕΧΕΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟ ΑΛΗΘΙΝΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ..ΠΟΥ ΠΡΙΝ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΕΓΙΝΑΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;

Maria Tzirita Όχι, δε θα το έλεγα. Σίγουρα όλα τα γεγονότα που έχουν πέσει στην αντίληψή μου με έχουν επηρεάσει στο να διαμορφώσω μια άποψη, αλλά η ιστορία του Αχιλλέα δεν αντιγράφει ένα συγκεκριμένο αληθινό γεγονός. Περισσότερο μπορώ να πω ότι περιγράφει γεγονότα και σχέσεις πολύ κοινότυπες μέσα σε μια ελληνική οικογένεια.

Antonis Mpouritis: Θα ήθελα να μου πεις ένα στοιχείο από κάθε βιβλίο σου...αυτό που εσύ θεωρείς πως το κάνει να ξεχωρίζει...

Μ.Τ.: Πολύ δύσκολη ερώτηση... Δεν ξέρω αν το κάνει να ξεχωρίζει, αλλά θα σου πω το βασικό στοιχείο από κάθε βιβλίο μου. Το "Παιδί της αγάπης" έχει κυρίαρχο στοιχείο τα εγκαταλελειμμένα και στερημένα από αγάπη παιδιά. Το "Μάτια μου" έχει τον κόσμο ενός τυφλού ανθρώπου, μέσα από τα δικά του "μάτια". Το "Αν δεν υπήρχε αύριο", το πόσο διαφορετικά θα συμπεριφερόμασταν όλοι αν δεν επενδύαμε σε ένα αβέβαιο μέλλον. Το "Όταν αγαπάς είναι για πάντα", θεωρώ ότι ως κυρίαρχο στοιχείο έχει τη δύναμη της φιλίας και της αγάπης στην καθαρή της μορφή. Το "Η γυναίκα που ήξερε μόνο ν' αγαπάει", σαν αληθινή ιστορία, αποδεικνύει πως πράγματι μπορεί η ψυχή ενός ανθρώπου να είναι πιο βαθιά από την πληγή του. Και το "Ζωή από την αρχή", έχει ως κυρίαρχο στοιχείο τη σχέση των εφήβων με τους γονείς τους και την κοινωνία γενικότερα.

Xristina Garofallidi: Ποιος χαρακτήρας των βιβλίων σου είναι ο αγαπημένος σου;

Μ.Τ.: Σαφέστατα ο Στέλιος, το παιδί της αγάπης!

Katerina Rammou: Υπάρχει κάποιο βιβλίο από αυτά που έχετε γράψει που νιώσατε να ταυτίζεστε με τον ήρωα ή την ηρωίδα;

Μ.Τ.: Νομίζω πως σε όλα τα βιβλία μου υπάρχει κομμάτι από τον εαυτό μου σε όλους τους ήρωες. Περισσότερο απ' όλους θα έλεγα ότι μοιάζω με την Κατερίνα του "Αν δεν υπήρχε αύριο". Κι ακόμα περισσότερο με τη Δανάη του "Κλεισμένη πύλη παραδείσου" που δεν έχει εκδοθεί ακόμα και δεν ξέρω κι αν θα εκδοθεί... Αν όμως εκδοθεί, να μείνει μεταξύ μας η πληροφορία που μόλις σας έδωσα...!!!

Katerina Sig: Πως περιγράφεις την ανάγκη σου να γράψεις ένα καινούργιο βιβλίο; Σαν δίψα που δε σβήνει ή σαν φωτιά που σιγοκαίει την ψυχή σου;

Μ.Τ.: Έχω πει κι άλλες φορές πως γράφω γιατί δε μπορώ να κάνω αλλιώς! Ναι, είναι δίψα που δε σβήνει, επιθυμία που δεν εξαντλείται ποτέ! Ανεξάρτητα από το αν θα διαβάσει έστω κι ένας άνθρωπος τα όσα γράφω, εγώ θέλω πάντα να γράφω, γιατί έτσι καλύπτω τις ανάγκες της δικής μου ψυχής!

Sofia Marantidou: Προτιμάς να γράφεις βιβλία με πιο έντονο το κοινωνικό ή το ρομαντικό στοιχείο;

Μ.Τ.: Δεν το σκέφτομαι από την αρχή. Συνήθως με πηγαίνει μόνο του. Κι απ' ότι έχει αποδείξει η ιστορία, με τραβάει περισσότερο το κοινωνικό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι στα βιβλία μου δεν υπάρχει ρομαντικό στοιχείο. Απλά το ρομαντικό από μόνο του δε μου λέει τίποτα, γι' αυτό υπάρχουν πάντα κοινωνικές προεκτάσεις σε όλα μου τα έργα.

Κατερίνα Παπά: Πως είναι η καθημερινότητά σου την περίοδο που γράφεις ένα βιβλίο;

Μ.Τ.: Δε βλέπω τηλεόραση, δε βγαίνω τα βράδια, δεν μπαίνω πολύ στο ίντερνετ, ειδικά από το σπίτι, δεν πολυμαγειρεύω, δεν κάνω δουλειές! Προσπαθώ δηλαδή να εξοικονομώ όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο και συνήθως ξενυχτάω πολύ, γιατί δε μπορώ να το αφήσω!

Eleni Atzemi: Αισθάνεσαι διάσημη;

Μ.Τ.: Όχι, γιατί δεν είμαι! Ο συγγραφέας έχει το προνόμιο να μην είναι αναγνωρίσιμος απ΄το ευρύ κοινό, όπως άλλοι καλλιτέχνες. Έτσι μπορεί να απολαμβάνει την αγάπη των αναγνωστών του, χωρίς να χρειάζεται να αλλάξει τίποτα από την προσωπική του ζωή. Ιδιαίτερα εγώ θα έλεγα πως είμαι πολύ τυχερή που δε με αναγνωρίζουν εκεί έξω!

Αλεξάνδρα Κουτσούκου: Πόσο πολύ σε άγγιξε η συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου;

Μ.Τ.: Με άγγιξε όσο πολύ με είχαν αγγίξει και όλα τα προηγούμενα. Κάθε ιστορία τη ζω σα να είναι η δική μου ζωή. Βιώνω τα συναισθήματα των ηρώων και ζω τη δική τους ζωή. Κατά συνέπεια όχι απλώς με αγγίζει η συγγραφή του κάθε βιβλίου, αλλά με συνεπαίρνει ολοκληρωτικά!

Margarita Deloglou: Πως μπορείτε και ψυχογραφείτε τόσο λιτά και περιεκτικά τους πρωταγωνιστές και τα υπόλοιπα πρόσωπα των βιβλίων σας;

Μ.Τ.: Ειλικρινά, δεν ξέρω! Απλά τους παρατηρώ και τους εξηγώ, όπως κάνω και με τους ανθρώπους που γνωρίζω από κοντά. Γράφω όσα σκέφτομαι γι' αυτούς, όσα πιστεύω πως νιώθουν και μάλλον έχω την τάση να τους δικαιολογώ και να τους συγχωρώ. Ακριβώς όπως κάνω και στη ζωή μου...

Maria Giannopoulos: Θα ξεκινούσατε μια ζωή από την αρχή;

Μ.Τ.: Θα μπορούσα να φτιάξω μια Μαρία από την αρχή, ναι. Να διορθώσω λάθη του παρελθόντος, να ξεπεράσω επώδυνες καταστάσεις, να αλλάξω σελίδα και να μη γυρίσω πίσω. Δε θα μπορούσα όμως κυριολεκτικά ν'αλλάξω ζωή, ν'απαρνηθώ δικούς μου ανθρώπους, μέρη που αγαπώ... Θα ήταν σα να απαρνιόμουν εμένα την ίδια...