Με αυτή τη φράση μια αναγνώστρια του ιστότοπου μού έστειλε αυτό το ενδιαφέρον άρθρο. Μπορεί να μη γνωριζόμαστε αλλά, όσο το μέσο μας επιτρέπει, μπορούμε να επικοινωνούμε και να ανταλλάζουμε απόψεις. Με χαρά, λοιπόν, σας αντιγράφω τις σκέψεις της Ασημίνας, ελπίζοντας η δική της πρωτοβουλία να βρει κι άλλους μιμητές, να έρθουν περισσότεροι σκεπτόμενοι άνθρωποι σε αυτήν την διαδικτυακή παρέα και να γεμίσουμε με απόψεις, ιδέες, εντυπώσεις και γνώμες. Το koukidaki μένει πάντα ανοιχτό σε ό,τι σχετίζεται με πολιτισμό, κουλτούρα και τέχνη.
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ της ΑΣΗΜΙΝΑΣ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ
....Έτυχα προχθές σε μία διαδικτυακή <συζήτηση> όπου δυο νεαροί συγγραφείς (και νέοι στην ηλικία, και νέοι στο χώρο της λογοτεχνίας) κατέθεταν τις απόψεις τους πάνω στο θέμα (να το πω γενικά) <Λογοτεχνία και Διαδίκτυο>. Ο ένας υποστήριζε με θέρμη ότι δεν πρέπει οι συγγραφείς (νέοι και παλαιοί) να εκθέτουν την δουλειά τους μέσα στα social media, απλά γιατί αυτό, κατά την άποψή του, είναι κατάντια και υποβάθμιση του ρόλου τους, αλλά και της τέχνης τους. Κατέκρινε σφόδρα όσους προσπαθούν να <αλιεύσουν> αναγνώστες από το facebook ή το twitter, όσους κοινοποιούν στους τοίχους τους αποσπάσματα από μυθιστορήματα και ποιήματά τους, όσους βάζουν προδημοσιεύσεις στα status τους και κάνουν ταg πολύ κόσμο στα notes τους.΄Ηταν οργισμένος με αυτήν την άθλια κατάσταση και άρχισε να εξαπολύει υβριστικούς χαρακτηρισμούς προς άπαντες που στηρίζουν όλα τα παραπάνω<κακά>. Αντίθετα, o υπομονετικός συνομιλητής του υποστήριζε την <άλλη άποψη>. Ότι όλα είναι θεμιτά. Και γιατί να μην διακινείται η Λογοτεχνία στο διαδίκτυο και ζούμε σε ελεύθερη κοινωνία και ο κάθε άνθρωπος μπορεί να εκφραστεί όπως επιθυμεί αρκεί να μη θίγει τον συνάνθρωπο και εν τέλει και οι <πνευματικοί άνθρωποι> είναι άνθρωποι του κόσμου και αλίμονο αν είναι κλειστοί σε αυτό που τους προσφέρεται. Από τη φύση του το διαδίκτυο ευνοεί, διαδίδει και στηρίζει τον πλουραλισμό και το σεβασμό στην διαφορετικότητα ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. Και εδώ θα πούμε το αυτονόητο, δηλαδή ότι όλα εξαρτώνται από τον τρόπο που τα χρησιμοποιεί κανείς τα πράγματα.΄Οπως μερικοί βρίζουν άλλους που τους βάζουν χωρίς να τους ρωτούν σε ομάδες μέσα στο φατσοβιβλίο. Και έχουν δίκαιο. Αλλά υπάρχει και ο αντίλογος πάντα.
1.Το σύστημα του facebook έχει καταργήσει το παλιό σύστημα με invitation για εισαγωγή σε ομάδες.
2.Συνοπτικά είπε κάποιος...<Υπάρχει και το ποντίκι,ρε φίλε!Κούνα το και βγες από την ομάδα>.
Επανέρχομαι όμως στο θέμα <Λογοτεχνία και διαδίκτυο>.
Λοιπόν....σαφώς και προτιμάς την άμεση ,ζεστή ανθρώπινη επαφή και τη μοναξιά του βιβλίου. Ή τις όμορφες λογοτεχνικές βραδιές όπου μαζεύονται οι άνθρωποι γύρω από ένα τραπέζι και μιλούν και πίνουν κρασάκι και διαβάζουν ποιήματα και τα σχολιάζουν μετά. Και οι συζητήσεις δεν τελειώνουν γιατί η λογοτεχνία είναι πάντα εκεί για εμάς που την αγαπάμε. Ας αναλογιστούμε όμως και τον τρόπο που μπορούν τα social media να μας φέρουν πιο κοντά. Γιατί μπορούν, έχουν την δύναμη. Αποδεδειγμένα μπορούν και όλοι μπορούμε να φέρουμε τις αποδείξεις μας για αυτό. Και είναι ούκ ολίγες. Μέσω των μέσων αυτών, οι αναγνώστες εύκολα και άμεσα έρχονται σε επαφή με αγαπημένους τους συγγραφείς και ανοίγουν μαζί τους διάλογο. Λογοτέχνες από διάφορα μέρη της Ελλάδας έχουν την ευκαιρία να γνωριστούν μεταξύ τους, να ανταλλάξουν απόψεις, κείμενα, ποιήματα, να συν-διοργανώσουν λογοτεχνικές βραδιές και παρουσιάσεις βιβλίων μειώνοντας τις αποστάσεις... Όσο για την Ποίηση... φοράει τα καλά της, ιδίως στο facebook και στην blogόσφαιρα. Γιατί οι Ποιητές σε δύσκολους καιρούς σαν τους δικούς μας... δεν σιωπούν τελικά...! Και οι περισσότεροι φαίνεται να αποδέχονται το διαδίκτυο και το facebook και όλα αυτά. Αφού δημοσιεύουν ακατάπαυστα τη δουλειά τους και κάνουν τους διαδικτυακούς τους φίλους κοινωνούς και συνταξιδιώτες. Ρίξε μια ματιά και δεν θα αντέξεις να μετρήσεις. Βιβλία, bazar βιβλίων, ομάδες για την Ποίηση και τη Λογοτεχνία, ομάδες για λογοτέχνες νέους και παλαιότερους, σελίδες περί της τέχνης της γραφής και περί διανόησης, άπειρες παρουσιάσεις βιβλίων... άπειρες λογοτεχνικές βραδιές, ωραίοι διαγωνισμοί τέχνης από έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά και blogs, λογοτεχνικά like και share ,φιλοξενία σε walls διαχρονικών στίχων,links από αξιόλογα λογοτεχνικά ιστολόγια. Πριν από χρόνια οι αναγνώστες που διψούσαν να ρωτήσουν κάτι τον αγαπημένο τους συγγραφέα, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να τον βρουν, ούτε στα όνειρά τους δεν τα φαντάζονταν αυτά. Αλλά και οι συγγραφείς που ήθελαν να συναντήσουν τους ομότεχνους, ούτε κι αυτοί είχαν τέτοιες δυνατότητες... Οπότε είμαστε τυχεροί και οι αναγνώστες και οι συγγραφείς... Ας απολαύσουμε αυτό που μας παρέχεται και ας έχουμε πάντα τον νου σε ενδεχόμενες παγίδες....!
Χθες είχα πάει σε μια όμορφη εκδήλωση στη Κλαυθμώνος, μια όμορφη διοργάνωση με πρωτοβουλία του ποιητή και εκδότη Κώστα Κρεμμύδα, όπου συνυπήρξαν ποιητές και μουσικοί σε μια καλλιτεχνική εμπλοκή. Ήταν μια όμορφη βραδιά που, ενδεχομένως, αν δεν υπήρχαν τα social media για να μας την κοινοποιήσουν να μην την παίρναμε χαμπάρι και να την χάναμε... Να χάναμε τις φωνές των ποιητών. Γιατί υπάρχουν φωνές ποιητικές στις μέρες μας που δεν πτοούνται και δεν σιωπούν! Και ίσως ο κόσμος να έχει μεγαλύτερη ανάγκη την θαλπωρή της ποίησης σήμερα περισσότερο παρά ποτέ. Και δεν είναι διόλου τυχαίο που άφθονη Ποίηση κατακλύζει το διαδίκτυο!
Ασημίνα Ξηρογιάννη
