Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Φωνή τέχνης: Έχουμε πρωτιές! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ e-books ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο –παρακολουθείτε όλα τα είδη– ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθoπλασίες: Από τις στάχτες της Καντάνου * Τα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης * Ιόντα θανάτου * Ο βυθός αλλιώς * Ο εραστής του Ντεβ Μάρτιν * Μ' ένα ζευγάρι σαγιονάρες * Το ταξίδι μιας στιγμής ** Διηγήματα: Backpack: Ιστορίες χίμαιρες * Πέτα μακριά, Πέπε ** Ποίηση: Δεύτερη φωνή Ι * Το ξενοδοχείο της αυτοπραγμάτωσης * λοιπόν, * Ναι, αρνούμαι * Η άλλη πλευρά *** Παιδικά: Από τη σοφίτα στα άστρα *** Μουσικό άλμπουμ: The 12 Kalikatzari of Christmas *** Εγκυκλοπαίδεια: Rock Around... Troubadours

Χιόνι



Η οικογένεια συγκεντρώνεται κάθε χρόνο την ίδια μέρα -στις 2 Δεκεμβρίου- για να δειπνίσουν όλοι μαζί τιμώντας την επέτειο του θανάτου ενός μέλους της, του τετράχρονου Κωνσταντίνου. Πρόκειται για κάτι σαν ένα ιδιαίτερο μνημόσυνο στη μνήμη εκείνου του αδικοχαμένου παιδιού.
Αυτή τη χρονιά το δείπνο θα είναι κάπως διαφορετικό. Η βαλίτσα που φέρνει ο γιος θα οδηγήσει σε αποκαλύψεις και κρυμμένα μυστικά που κρατάνε όλοι για όλους και περισσότερο, για τους ίδιους τούς εαυτούς τους. Αποκαλύψεις πού θα αλλάξουν ριζικά τη ζωή των μελών της οικογένειας, αλλά και των επιβατών μιας διαδρομής του μετρό.


Σύγχρονο έργο με ανατροπές και έντονες στιγμές. Ο Μιχάλης Παλίλης παίζει μια σκληρή παρτίδα πόκερ με τα μέλη μιας οικογένειας, βγάζοντας στην επιφάνεια συναισθήματα κρυμμένα, κάνοντας αποκαλύψεις που βασανίζουν και σοκάρουν, ποντάροντας στην ψυχολογία τους.
Σε έναν παγωμένο χώρο τοποθετείται το δωμάτιο του δείπνου. Παγωμένος χώρος, παγωμένα όνειρα, παγωμένα συναισθήματα, παγωμένες ελπίδες, παγωμένα πάθη, παγωμένες σκέψεις... παγωνιά παντού. Τόσο μέσα τους, όσο και έξω στον κόσμο. Μόνο κρύο θα μπορούσε να κάνει μια τόσο χειμωνιάτικη μέρα. Και ζεστασιά πουθενά.
Έτσι το είδε ο συγγραφέας και σκηνοθέτης του έργου. Έτσι το βιώνουν και οι ήρωές του, αλλά και οι θεατές της παράστασης.
Χιόνι.
Άσπρο, ολόλευκο σαν την αγνότητα ενός τετράχρονου παιδιού. Κρύο, σαν την παγωνιά του χειμώνα και τις κενές ψυχές εκείνων που ξέχασαν να αισθάνονται για να μη πονάνε. Πάγος, για να διατηρηθεί η μνήμη [ζωντανή;] και να συντηρηθεί η ψευδαίσθηση ότι όλα είναι καλά.
Μόνο το κόκκινο χρώμα του κρασιού σπάει το άσπρο του χιονιού και την παγωνιά του. Κόκκινο σαν το αίμα που ρέει ακόμη στις φλέβες τους ζεστό, παρά το "κρύο" που έχει απλωθεί στα κορμιά τους. Και μόνο το ζεστό αίμα μπορεί να λιώσει τώρα πια τόσο πάγο...

Όμορφη παράσταση με πολλούς συμβολισμούς και έντονους διαλόγους. Καλές ερμηνείες και ανατροπές.
Με τους: Δημήτρη Γκουτζαμάνη, Ντέπυ Πάγκα, Νίκο Παντελίδη και Βάσια Πασπάλη.


Να πας: αν αντέχεις το "κρύο" και είσαι εκπαιδευμένος θεατρόφιλος σε σύγχρονες παραστάσεις.
Να μη πας: αν δεν αντέχεις το "κρύο" ή θέλεις να συνδυάζεις τη διασκέδαση με το θέαμα.