Πόσο ωραίο είναι να γνωρίζεις νέους δημιουργούς!
Πρόσφατα διάβασα για πρώτη μου φορά την ποίησή του και σήμερα είμαι χαρούμενη που γνωριστήκαμε -μέσα από την τέχνη.
Ο Χρήστος Καριώτης είναι μια ιδιαίτερη φυσιογνωμία. Δε σε αφήνει να δεις εύκολα μέσα του και όπου μιλάει για τον εαυτό του οι πληροφορίες είναι κωδικοποιημένες και μεταφορικές με έναν τρόπο που, ενώ πιστεύεις ότι μιλάει για εκείνον, τελικά, όταν φτάσεις στην παύλα καταλαβαίνεις ότι δεν έχεις μάθει τίποτα για αυτόν.
Η γραφή του, όμως, δεν είναι καθόλου δύσκολη ή απαιτητική. Εύκολα θα αποκαλύψετε τα αισθήματα και νοήματα πίσω ή μέσα στις λέξεις του. Εκεί είναι πιο ελεύθερος. Άνετος και ανοιχτός.
Τα screen-shots αυτής της σελίδας προέρχονται από την προσωπική του ιστοσελίδα, όπου, με ευχάριστη έκπληξη, είδα έναν σύνδεσμό του για να μπορέσει ο επισκέπτης του να κατεβάσει την ποιητική του συλλογή. Ο Χρήστος είναι ένας καλλιτέχνης της εποχής μας και αν βλέπετε κάτι από τους εαυτούς σας μέσα στις δημιουργίες του, τότε ταυτίζονται οι εντυπώσεις μας. Κι αν διαβάσετε κι εσείς όσα από μόνος του επιθυμεί να μοιραστεί μαζί μας για εκείνον, εύκολα θα φανταστείτε ότι πρόκειται για έναν σκοτεινό άντρα, κάπως gothic, μυστήριο, ρομαντικό και εξω-πραγματικό... αλλά, από την άλλη, μήπως αυτή είναι η ιδιαίτερη γοητεία του;
Εκμεταλλευόμενη την αυθόρμητη προσωπικότητά του, του έθεσα μερικά θέματα προς συζήτηση, που με περίσσιο αυθορμητισμό έσπευσε να μου απαντήσει.
Διαβάζω: "Γεννήθηκα σε μια άλλη διάσταση..." Σε ποια διάσταση [μπορεί να σε εντοπίσει κανείς];
Χ.Κ.: Απόλυτη ερωτική... φλεγόμενη. Εκεί οι λέξεις παίρνουν μορφή μόλις τις ξεστομίσεις. Η αγάπη είναι αθάνατη εκεί... καίγεται αλλά δεν γίνεται στάχτη γιατί δεν είναι σκάρτη.
Διαβάζω: "Το πραγματικό μου όνομα είναι Aseron". Ποιος είναι ο Aseron;
Χ.Κ.: Ο Aseron είναι ο πιο σκοτεινός και κυνικός εαυτός μου. Γεννήθηκε μια νύχτα σ' ένα λυγμό που δεν κατάφερε να γίνει δάκρυ...
Ένας έρωτας, ένας δαίμονας και ένας θάνατος εμφανίζονται μπροστά σου. Ποιος σε κερδίζει;
Χ.Κ.: Ο Έρωτας! Όχι γιατί είναι πιο δυνατός, αλλά γιατί είναι απρόβλεπτος.
Βλέπω ότι έχεις ελεύθερη την ποίησή σου στην προσωπική σου σελίδα. Θεωρείς ότι πρέπει να μοιραστείς τα έργα σου με τον κόσμο με ή χωρίς αντίτιμο; Και, για να το πω αλλιώς, γράφεις για να διαβαστείς και όχι για να πλουτίσεις;
Χ.Κ.: Ένας στίχος για ν' αντέξει στον χρόνο πρέπει να διαβαστεί και να χαραχτεί στην ψυχή μας. Ελεύθερος τα καταφέρνει καλύτερα. Σχετικά με το αν γράφω για να διαβαστώ ή να πλουτίσω θα σου πω ένα πράγμα το οποίο έχω γράψει και παλιότερα: Αν περιμένει κάποιος να πλουτίσει γράφοντας ποίηση είναι σαν να άνοιξε σχολή οδηγών στην Ύδρα...
Συμπλήρωσέ μου μερικούς τίτλους από τα ποιήματά σου που αγαπώ, με το πρώτο που έρχεται στο μυαλό σου στο άκουσμά τους.
Τα δικά μου φτερά... καίγονται αιώνια
Μια φωτιά... ένας έρωτας
Στίχος... Ζωή
Παγωμένες ψυχές... πληγωμένες καρδιές
Σκάρτο χαμόγελο... Ψέμα
Πεθαμένοι έρωτες... Μιζέρια
Αλήθεια... Πόνος
Κάθε φορά... κενά όνειρα
Μην με ψάχνεις στο φως... Ανοιχτές πληγές
Για τέσσερις εποχές... Αντίο για πάντα
Μου αρέσει να ρωτάω τους δημιουργούς... Τι είναι για σένα έμπνευση; Από που ή πως αντλείς έμπνευση; Πότε;
Χ.Κ.: Έμπνευση για μένα είναι όλα τα χρώματα της αυγής αποτυπωμένα για λίγα δευτερόλεπτα σε δυο υπέροχα μάτια... Συνήθως την αντλώ από προσωπικά βιώματα ή από μια σπίθα της στιγμής. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη ώρα που γράφω.
Η τέχνη γίνεται θεριό στον πόλεμο, στην αδικία, στην λύπη, στον θάνατο, σε κάθε δυστυχία... διογκώνεται και εξελίσσεται. Ο καλλιτέχνης είναι καταδικασμένος να ζήσει όλες τις δυστυχίες της επίγειας ζωής;
Χ.Κ.: Ναι! Θα τις ζήσει και θα τις φυλακίσει στην πιο σκοτεινή πλευρά του μυαλού του. Οι κατάρες για να ευδοκιμήσουν πρέπει να φυλάσσονται σε σκοτεινό μέρος... είναι νόμος!
Αν είχες μόνο μία μέρα, τι θα έπρεπε να κάνεις και τι θα ήθελες;
Χ.Κ.: Θα χρειαζόμουν μια ολόκληρη μέρα για να σκεφτώ τι θέλω να κάνω... οπότε...
Διαβάστε τα άπαντα για/από εκείνον ΕΔΏ
Πριν βάλω τη δική μου παύλα... Τον ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο του. Και θυμίζω στον εαυτό μου ότι, όσο ελεύθερη είναι η δική του ποίηση, άλλο τόσο είναι και η δική μου σελίδα στον επισκέπτη μου. Καλύτερα. Σε ποιον αρέσουν οι περιορισμοί;
