Το έργο των δύο χαρακτήρων

Το έργο των δύο χαρακτήρων, που παίζεται στο θέατρο Φούρνος, αποτελεί την στροφή που επέλεξε ο διάσημος συγγραφέας Τενεσί Ουίλιαμς μετά τα υπέροχα έργα που προσέφερε στο κοινό. Ήταν το αποτέλεσμα μιας ανάγκης του αυτή η αλλαγή ύφους, προσπαθώντας να ακολουθήσει διαφορετικά μονοπάτια από αυτά που μας είχε συνηθίσει.

Η γραφή του για τους μυημένους μπορεί να είναι γνώριμη, αλλά Το έργο των δύο χαρακτήρων αποτελεί μια επιθυμία του καλλιτέχνη για μια διαφορετική προσέγγιση στην ανάγκη του ανθρώπου να δημιουργήσει.

Άγιος Νεόπλουτος

Διάλογος με τον Πεσσόα
Απέναντι στο βιβλίο της ανησυχίας

Γιάννη Σμίχελη

Φυσικά θα με ρωτήσετε με όλο εκείνο το ειρωνικό ύφος των δέκα πατριαρχών και η αλήθεια Γιάννη, πού είναι η υπεραγαπημένη λέξη σου που τόσο πολύ μας τσαμπουνάς πρωί, μεσημέρι, βράδυ σαν να θέλεις να γράψεις ένα νέο ευαγγέλιο; Και πράγματι, όσο ζούσα μαζί σας αυτή η αλήθεια ήταν τόσο πλαδαρή και μονόχνοτη, τόσο βαρετή και συντηρητική, τόσο φελλός και ξεφτίλα που μ' έκανε ν' αδειάζω, να καταθλίβομαι, μ' έκανε να βουτώ στ' αλκοόλ και στα τσιγάρα, να ξυπνώ την ημέρα με το βρισίδι στο στόμα, να φοράω τα γυαλιά ήλιου, όχι για να προστατεύω τα μάτια μου αλλά να τα κρύβω από τα δικά σας να μην τα βλέπετε που είναι τόσο θυμωμένα από την απίστευτη διαστροφή σας για τον πλούτο, τη χλίδα και την αυτοπροβολή. Η αλήθεια λοιπόν βρίσκεται στο ίδρυμα που φροντίζει άτομα με νευρολογικές ανίατες νόσους, όλοι οι ένοικοι ζούνε με τη διαρκή αγωνία της απειλής του θανάτου, με τα προεόρτια της επιδείνωσης, της καθήλωσης στο κρεβάτι από την οριστική βλάβη σημαντικού τμήματος του περιφερειακού ή κεντρικού νευρικού συστήματος, με τα αρνητικά συμπαραμαρτόντα του πόνου, της ακινησίας, της αυτοπαρακολούθησης δίχως ικμάδα αντίστασης στην τελευταία φάση του εκφυλισμού, ώστε ο θάνατος να φαντάζει λύτρωση και τα χαμένα όνειρα να μετατρέπονται σ' εφιάλτες κατά τρόπο που οι επιθέσεις πανικού να είναι η πιο αναμενόμενη αντίδραση, ενώ το νοσηλευτικό προσωπικό σε διαρκή υπερένταση να παλεύει με τα νεύρα των ασθενών και τα νεύρα του νευρικού συστήματός του, την αντοχή της αντοχής του, την εξάντληση της ίδια του της κόπωσης, της απειλής να μετατραπεί σε υγιές ζόμπι, στην καταβύθιση της ψευδαίσθησης πως είναι φυσιολογικό ον και να μην ενισχύει τους μηχανισμούς αυτοπροστασίας του αλλά να νομίζει πως μένει αλώβητο και αποστασιοποιημένο από αυτή την τόσο ανίατη κατάσταση.

Η αμφιβολία

Νεφέλης Πηγή

Η αμφιβολία της ζωής μου με κυρίεψε πάλι.

Η αλμύρα της επόμενης καταιγίδας έμεινε στα χείλια.

Έτσι, εκεί στο βράχο της θάλασσας, που η αλμύρα του τρώει θα σωθικά

εγώ υπάρχω όπως η αλμύρα, όπως ο άνεμος και η βροχή.

Ο πόνος των άλλων

Δεκατρείς ιστορίες για το λάθος, όπως διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο της συλλογής διηγημάτων του Κώστα Τσιάκαλου Ο πόνος των άλλων, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Άνω τελεία. Αυτή η φράση θα μπορούσε να είναι και η ουσία του βιβλίου αν δεν ήταν και μια άλλη παράμετρος, αυτή του πόνου.

Μπουμπού

Το θέατρο Εν Αθήναις, ένα στολίδι στην καρδιά της Αθήνας, όπου φέτος έχω παρακολουθήσει πολύ καλές παραστάσεις, φιλοξενεί την Μπουμπού του Δημήτρη Μητσοτάκη που κάνει μια εντυπωσιακή πρεμιέρα με την σκηνοθεσία στα χέρια του Κωνσταντίνου Πασσά και στην σκηνή την εξαιρετική Δήμητρα Κολλά.

Μαρτυρίες

Γιώργου Αλεξανδρή

Εκσυγχρονίζουμε αναφορές και πραγματείες

για τη συνοχή και εξέλιξη της κοινωνίας,

παραθέτουμε δόγματα, αφορισμούς και ρήσεις

για τη συμμετοχή προσώπων, τάξεων και ομάδων

και συνθέτουμε με την προσωπική μας μαρτυρία

ομόσπονδες ομοιότητες και εύνομες αντιθέσεις.

Η Κατερίνα Γαϊτάνου και το Μαχαίρι στην καρδιά

Μετά τη συλλογή διηγημάτων της Κατερίνας Γαϊτάνου Κάμερα, έφτασε η στιγμή να ξαναδιαβάσω κάτι δικό της και συγκεκριμένα την –επίσης– συλλογή διηγημάτων Μαχαίρι στην καρδιά, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Γραφή.

Η σκύλα

Το Υπουργείο πολιτισμού ανέλαβε την οικονομική υποστήριξη του έργου Η σκύλα (La Chienne, 1929) από ένα μυθιστόρημα του Georges de la Fouchardiere σε θεατρική απόδοση Κερασίας Σαμαρά, τιμώντας τον μεγάλο συγγραφέα που γεννήθηκε πριν 150 χρόνια.