Σημειωματάριο

Γιάννη Σμίχελη

4

α

Ένα ποτάμι έχει πόρτες που οδηγούν στα άγνωστα ύδατα

εκεί εσύ μένεις ακίνητος και σε κολυμπάνε τα νερά

εκεί βρίσκεσαι στον ρυθμό του αιώνιου κυματισμού

δεν προκαλείς, ούτε παρακολουθείς

είσαι η απειροελάχιστη ύπαρξή του σ' ένα μόριο της ενέργειάς του

δεν είναι απαραίτητο να είναι το υγρό νερό

αλλά το ρευστό στοιχείο που παντελώς αόρατο ταξιδεύει

στην απεραντοσύνη με τα μυστικά ν' αποκαλύπτονται

εσωτερικά.

Ποσότητα - Ποιότητα

Δημιουργώντας μια δανειστική βιβλιοθήκη

Δύο οι τρόποι προσέγγισης του θέματος, δύο τα είδη ερωτημάτων:

Α. Πόσα βιβλία θα έχει; Πόσο θα κοστίσει; Πόση έκπτωση θα έχουμε; Πόσα λεφτά θα δανειστούμε; Σε πόσες δόσεις θα την ξοφλήσουμε; Πόσα βιβλία θα βρούμε από... δωρεές;!

Ποσοτικά τα ερωτήματα με προέκτασή τους στην οικονομία, την έκπτωση και το τζάμπα.

Η μάνα αυτουνού... Έλλη Ζάχου Ταχτσή

Για τέταρτη χρονιά, στο θέατρο εν Αθήναις παίζεται η πολύ καλή παράσταση Η μάνα αυτουνού με την πολύ καλή μας ηθοποιό Ράνια Σχίζα σε έναν εξαιρετικό μονόλογο που λέει πολλά σε πολύ λίγο χρόνο.

Ο μονόλογος είναι της Κικής Μαυρίδου, που έχει μια έξοχη γραφή, κα βασίζεται στη μητέρα του Κώστα Ταχτσή, την Έλλη Ζάχου Ταχτσή.

Πολύ καλή η σκηνοθεσία από τον έμπειρο Βαγγέλη Λάσκαρη.

Φτωχά τα φιλιά

Νεφέλης Πηγή

Φτωχά τα φιλιά σου στο κορμί μου

νεκρά τα λόγια πέφτουν στο χώμα

δάκρυα και αναμνήσεις για σένα, για σένα

που είσαι ο άλλος μου εαυτός

η προέκταση της ζωής

και αν γίνω χώμα ακόμα θα υπάρχω μέσα στη δική σου μορφή

Ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης και Το ανυπεράσπιστο αγόρι

Πώς σας ήρθε η ιδέα;

Αλέξανδρος Πιστοφίδης: Κατ' αρχάς, δεν νιώθω επαγγελματίας συγγραφέας. Οι ιδέες όλων των βιβλίων μου προήλθαν από «ανάγκες», που έγιναν «εμμονές». Η ιδέα-ανάγκη-εμμονή του συγκεκριμένου βιβλίου «Το ανυπεράσπιστο αγόρι», γεννήθηκε ένα βράδυ του 1968, όταν συζητώντας με τον κατά 17 χρόνια μεγαλύτερό μου σύζυγο της αδερφής μου, του έλεγα το πόσο υπερήφανος είμαι για το χωριό μου, στο οποίο δεν έγιναν κατά την Κατοχή και κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου τα εγκλήματα που έγιναν σε άλλα μέρη της Ελλάδος, για να πάρω την απάντηση: «Ήμουν δώδεκα χρονών το 1942 όταν είδα συγχωριανούς μας να σκοτώνουν έναν συγχωριανό μας αντάρτη στην πλατεία του χωριού μας με πέτρες.».

Ήμουν 19 ετών και έμεινα άναυδος και αμίλητος για μερικά λεπτά, σαν να έφαγα εγώ ο ίδιος τις πετριές. Είχα συγκλονιστεί τόσο πολύ που δεν μπορούσα να κοιμηθώ κάποια βράδια και αυτό που στην πορεία με συγκλόνισε περισσότερο ήταν η τύχη του δεκάχρονου αγοριού του θύματος που είδε τον πατέρα του να λιθοβολείται από συγχωριανούς και γείτονες.

ΑΝΝΑ Χ

Η Happy Production μάς παρουσιάζει μια πολύ ιδιαίτερη παράσταση, στο θέατρο Άνεσις, το έργο του Joseph Charlton, το ΑΝΝΑ Χ.

Η σκηνοθεσία είναι της Λίλλυς Μελεμέ με πρωταγωνιστικούς ρόλους στον Γιώργο Νούση και την Αναστασία Παντούση.

Όνειρο

Γεωργίου Κονίδη

Ο άνθρωπος σηκώθηκε από το κρεβάτι του κινούμενος ενστικτωδώς μέσα στο απόλυτο σκοτάδι.

Κανείς δεν έβλεπε από την πυκνή ομίχλη που είχε σκεπάσει όλη τη γη.

Το ραδιόφωνα είπαν ότι το αίτιο για αυτό το φαινόμενο είναι άγνωστο.

Ο άνθρωπος βγήκε στον διάδρομο γυμνός. Πώς θα μπορούσε κάποιος να τον δει;

Ένοιωθε πολύ καλά σε αυτή του τη γύμνια και ψηλαφιστά το γυμνό του σώμα ακούμπησε πάνω σε άλλο σώμα.

Αμέσως τα δύο σώματα ενώθηκαν για να ανακαλύψουν την ηδονή χωρίς καμία ντροπή.

Κράτησε πολλούς μήνες αυτή η ομίχλη, οι άνθρωποι νιώθοντας πιο ελεύθεροι από ποτέ κυκλοφορούσαν γυμνοί και έκαναν έρωτα χωρίς τύψεις.

Χάθηκαν τα παιδιά

Χρήστου Ντικμπασάνη

Χάθηκαν για πάντα τα παιδιά

απ' τις φλεγόμενες πολιτείες

Άλλα τα πήρε βίαια

στην σκοτεινή αγκαλιά του ο Άδης

Άλλα αποφάσισαν ορφανά να φύγουν

μέσα στην ομίχλη ξένων πατρίδων,

σφίγγοντας με τα μικρά χεράκια τους

το ένα του άλλου την ελπίδα