Η μετανεωτερική Βαβέλ
Η μετακοινωνία και η μετατεχνολογική φάση εξέλιξης
Μέρος δεκατοτρίτο [συνέχεια από το προηγούμενο]
Ο Condorcet, που γεννήθηκε το 1743, είκοσι τρία χρόνια πριν από τον Malthus, δεν υπήρξε μόνο ο γνωστός αγωνιστής υπέρ των δικαιωμάτων του ανθρώπου, αλλά και ο πρώτος που εφάρμοσε το λογισμό των πιθανοτήτων και τη στατιστική μέθοδο στη μελέτη των κοινωνικών φαινομένων, ιδρύοντας έτσι την «κοινωνική μαθηματική». Ο Condorcet ήθελε με όλα αυτά να υπολογίσει τον ρόλο των διαφόρων περιβαλλοντικών παραγόντων και των κοινωνικών πρακτικών στις παραμέτρους του πληθυσμού (διάρκεια ζωής, κατανομή των φύλων κ.α., ακόμη και στις «ηθικές ιδιότητες»). Προπαντός όμως, κατά τον Andrè Bèjin, ο Condorcet άνοιξε τον δρόμο στον «δημοκρατικό ευγονισμό», τον οποίο ορίζει ως «ένα βιοπολιτικό σχέδιο βελτίωσης του ανθρώπινου είδους στο πλαίσιο των εθνών, σχέδιο που θα εφαρμοστεί προς όφελος του πλήθους των πολιτών, με σεβασμό των δικαιωμάτων του ανθρώπου και υπό τη φωτισμένη διεύθυνση ενός επιστημονικού κλήρου, που θα δρα ως παιδαγωγός του λαού».