Η Λέλα Πατρικίου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1904 και ήταν η κόρη των ηθοποιών Παναγιώτη και Ευδοξίας Σταματοπούλου.
Πραγματοποίησε την πρώτη της θεατρική εμφάνιση στην Τρίπολη, το 1916, σε παιδική ηλικία. Την συναντάμε στην επιθεώρηση του πολυγραφότατου Τίμου Μωραϊτίνη Πανόραμα όπου υποδύθηκε το Κεράσι.
Μαζί με την αδελφή της Άννα προσλαμβάνονται στον θίασο της κορυφαίας Ελληνίδας πρωταγωνίστριας Μαρίκας Κοτοπούλη. Μαζί με την Κοτοπούλη την βρίσκουμε στις διανομές των έργων: Η καρδιά κυβερνά (όπου υποδύθηκε ένα αγόρι) και στο κλασικό αριστούργημα Σιρανό ντε Μπερζεράκ.
Στη συνέχεια, ακολουθεί η συνεργασία της με τον Ευτύχιο Βονασέρα –έναν από τους σημαντικότερους ηθοποιούς της εποχής– πραγματοποιώντας μαζί του περιοδεία στην Θεσσαλονίκη. Η μικρή Λέλα Πατρικίου αναλαμβάνει τους ρόλους: Έμμα στον Κοινωνικό θάνατο, Άννα στον Παπά Λεμπονάρ και Λεονώρα στην Τιμή του Σούντερμαν.
Ακολούθως, θα συνεργαστεί –όπως και η αδελφή της– με τον πετυχημένο θίασο εκείνης της εποχής, τον θίασο Σαμαρτζή και θα λάβει μέρος στα έργα Έντοκα γραμμάτια, Τα ενοικιαστήρια και στο Πανόραμα.
Ένας από τους σημαντικότερους δασκάλους της στο θέατρο στάθηκε ο αξέχαστος Θωμάς Οικονόμου, όπως και για άλλους νέους ηθοποιούς της εποχής. Ανακάλυψε τα σπάνια φωνητικά της προσόντα και έτσι, η Λέλα Πατρικίου στράφηκε προς το μουσικό θέατρο και κυρίως στην οπερέτα όπου θριάμβευσε επί σειρά ετών καταθέτοντας μεγάλες ερμηνείες.
Το 1919 συνεργάζεσαι, εκ νέου, με τον θίασο Σαμαρτζή στην επιθεώρηση του Αιμ. Δραγάτση Πειρασμός και την επόμενη χρονιά, πάλι στην ίδια επιθεώρηση, όπου κράτησε τα νούμερα Τετραπέρατη και Ξενύχτηδες. Την ίδια χρονιά έδωσε μία τιμητική παράσταση –ήταν πολύ σύνηθες τότε– στο έργο Ο διαβάτης. Η συνεργασία της με τον εν λόγω θίασο κράτησε μέχρι το 1922. Σε αυτά τα χρόνια υποδύθηκε βασικούς ρόλους: Φρόσω στους Ερωτευμένους, Έρως στον Πειρασμό, Τιτίκα στους Απάχηδες των Αθηνών, Κακιά στο Κορίτσι της γειτονιάς, Στέλλα στο Πρώτο φιλί του Ν. Χατζηαποστόλου. Από τις μεγαλύτερες θεατρικές προσωπικές επιτυχίες της θεωρούνταν οι ρόλοι της Τιτίκας και της Κακιάς.
Το 1923 είναι η χρονιά που θα βρεθεί επί σκηνής μαζί με έναν από τους σημαντικότερους ηθοποιούς, τον Τηλέμαχο Λεπενιώτη στην οπερέτα Περουζέ ενώ στη συνεχεία θα συνεργαστεί με τον άνθρωπο που εδραίωσε την οπερέτα στην Ελλάδα και το όνομά του συνδέθηκε μαζί της όσο κανένα άλλο, με τον Γιάννη Παπαϊωάννου. Το όνομά της υπάρχει στις διανομές των έργων: Ντόλι των Άρνολντ και Μπαχ, Το τρελό σχολείο και Ο χορός της τύχης του Ρόμπερτ Στολτς. Εκτός από τις παραστάσεις που δόθηκαν στην Αθήνα, έλαβε μέρος και σε περιοδείες του θιάσου στην επαρχία αλλά και στο εξωτερικό.
Σημαντική η επόμενη συνεργασία της με τον θίασο του Σπύρου Πατρικίου, που πραγματοποιήθηκε στα 1925. Την αμέσως επόμενη χρονιά παντρευτήκανε και συνεργάστηκαν μαζί στο θέατρο, σε σπουδαίες παραστάσεις. Μακρύς, Κοντός και Σία, Γυναίκες, γυναίκες, Γιούπι γιούπι, όπου σημείωσε μεγάλη επιτυχία, και καλλιτεχνική και εμπορική.
Το 1951 θα εμφανιστεί με ένα επιτελείο μεγάλων ηθοποιών στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
Θα δώσει, στη συνέχεια, κάποιες ακόμα σπουδαίες ερμηνείες, μέχρι το 1955 όταν θα σταματήσει την θεατρική τέχνη.
Στον κινηματογράφο πήρε μέρος σε λίγες σχετικά ταινίες αλλά θεωρούνται όλες, τώρα πλέον, κλασικές στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου: Διαγωγή μηδέν, Το σοφεράκι, Κάλπικη λίρα, Φιντανάκι, Επιστροφή από το μέτωπο, Οι απάχηδες των Αθηνών.
Η Λέλα Πατρικίου υπήρξε μια σπουδαία ηθοποιός, με μεγάλη πορεία στην ελληνική σκηνή. Θριάμβευσε στην οπερέτα δίπλα στα άλλα ιερά τέρατα της εποχής. Ήταν από τις περιπτώσεις των ηθοποιών που τα σπουδαία φωνητικά της χαρίσματα την ώθησαν στο μουσικό θέατρο και ιδίως στην οπερέτα, όπου και θριάμβευσε. Στον κινηματογράφο έγινε γνωστή σε μεγάλη ηλικία και η μορφή της αποτυπώθηκε σε λίγες ταινίες. Εντούτοις και εκεί κατάφερε να γράψει την δική της ιστορία. Μια ολοκληρωμένη ηθοποιός, με σκηνικά χαρίσματα, ταλέντο και με μία φωνή που την κατέταξε στις μεγάλες κυρίες της οπερέτας. Αν και ξεκίνησε ως παιδί θαύμα μαζί με την αδελφή της, κατάφερε στην ενήλικη θεατρική ζωή της να γίνει μία από τις μεγαλύτερες ηθοποιούς στο είδος που υπηρέτησε, το μουσικό θέατρο.
Γιος της, ο σπουδαίος ποιητής Τίτος Πατρίκιος.
Η Λέλα Πατρικίου έφυγε από τη ζωή το 1975.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Οι πληροφορίες καθώς και η φωτογραφία αντλήθηκαν από την εγκυκλοπαίδεια του Θεόδωρου Έξαρχου Έλληνες ηθοποιοί: Αναζητώντας τις ρίζες, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Δωδώνη.
