Πώς μετράμε... την ευτυχία;
Κωνσταντίνα Ρουσσίδη: Θαρρώ μ' εκείνη την αίσθηση του βιώματος της προσωπικής ολοκλήρωσης και βαθιάς πληρότητας, και η οποία δεν προσιδιάζει σε καμία άλλη.
Τη δημιουργία;
Κ.Ρ.: Η λέξη αυτή υποδηλώνει ποικίλα σημεία, ωστόσο εάν αναφερθούμε στην καλλιτεχνική δημιουργία.. πιστεύω είναι όλα τα απτά σημεία των πολλαπλών συνδηλώσεών μας εκφρασμένα μέσω ενός νέου μη προϋπάρχοντος «είναι» κι όλα εκείνα τα εσωτερικά σημεία συνάντησης που εξωτερικεύουν το υπερβατικό μας είναι.
Την επιτυχία;
Κ.Ρ.: Χμ, εν μέρει με την ικανοποίηση των προσωπικών μας επιδιώξεων υποθέτω.. βάσει της υποκειμενικής εννοιολόγησης της ευτυχίας.
Πώς ένιωσες όταν ολοκλήρωσες το πρώτο σου έργο, ποιο είναι αυτό και σε ποια ηλικία συνέβη;
Κ.Ρ.: Το πρώτο μου έργο είναι ένα μυθιστόρημα φιλοσοφικής χροιάς με πολύ ρεαλιστικά στοιχεία που ακολουθεί την τραγική ιστορία μίας έφηβης. Το ξεκίνησα γύρω στα δώδεκά μου όμως δεν ένιωσα έτοιμη να το ολοκληρώσω τότε, οπότε το τελείωσα στα είκοσι έξι μου. Νομίζω πως ένιωσα περίεργα και διαφορετικά, δεν είναι πάντα αυτό το ταξίδι ένα ενθουσιώδες εγχείρημα. Ανακάλυψα πτυχές της έφηβης Κωνσταντίνας οι οποίες με έκαναν να συνειδητοποιήσω ορισμένες παροντικές αμφίβολες υποστάσεις μου.
Αν η ζωή σου ήταν... μια σκηνή από ταινία, ποια θα ήταν αυτή;
Κ.Ρ.: Πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση! Θα 'λεγα τη σκηνή που η Αμελί είναι στη βέσπα του Νίνο, τον κρατά σφιχτά απ' τη μέση, βολτάρουν στην πόλη, γελούν, τα διψασμένα της μάτια δεν σταματούν να επεξεργάζονται όσα βλέπει τριγύρω – τα μαλλιά της κολλάνε στο πρόσωπό της και μια όμορφη μελωδία συντροφεύει την ρομαντική αυτή προσωρινότητα.
...μια μουσική σύνθεση, τι θα ακούγαμε;
Κ.Ρ.: Σίγουρα μία σύνθεση του Νίτσε, συγκεκριμένα το Einleitung III.
...μια στιγμή στο χρόνο, πότε θα ζούσες;
Κ.Ρ.: Στο τώρα.
Ποιο χρώμα έχει... η χαρά;
Κ.Ρ.: Το χρώμα που σ' εκφράζει!
Η λαχτάρα;
Κ.Ρ.: Αχ.. ένα πορτοκαλί με λίγο κίτρινο φωσφοριζέ!
Η φλόγα;
Κ.Ρ.: Εκείνο της ζωής!
Πιστεύεις…
Κ.Ρ.: Στον Άνθρωπο.
Πονάς…
Κ.Ρ.: Με την αδικία και την εξαθλίωση.
Προχωράς…
Κ.Ρ.: Πάντα με αισιοδοξία και εμπιστοσύνη στη ζωή.
Χορεύεις;
Κ.Ρ.: Συνεχώς – σωματικά ή ιδεατά.
Ξαναγεννιέσαι…
Κ.Ρ.: Μέσα απ' τη δημιουργία.
Χάνεσαι…
Κ.Ρ.: Στα σοκάκια της Ισπανίας, κρατώντας πικάντικα τάπας, χαμογελώντας στην αγνή παιδικότητα του έρωτα.
Τραγουδάς;
Κ.Ρ.: Οχ.. μόνη μου ναι, αλλά καλύτερα όχι δημοσίως!
Διαβάζεις…
Κ.Ρ.: Καθημερινά.
Γράφεις…
Κ.Ρ.: Διαρκώς.. είτε ημερολόγιο ή περί των στόχων μου ή ποίηση ή δοκίμια φιλοσοφίας.
Παίζεις…
Κ.Ρ.: Επιτραπέζια παρατηρητικότητας και ταχύτητας!
Έτσι απάντησε η Κωνσταντίνα Ρουσσίδη το ερωτηματολόγιο Blood New με αφορμή την κυκλοφορία του πρώτου της βιβλίου, της ποιητικής της συλλογής Θραύσματα ή ό,τι απομένει, από τις εκδόσεις Βακχικόν.
Η αξιοπρόσεκτη αυτή συλλογή περιέχει το βλέμμα (όχι μόνο τα μάτια· όλες τις αισθήσεις, μαζί και την αντίληψη του κόσμου) μιας νέας δημιουργού (όχι μόνο στο εκδοτικό τοπίο αλλά και ηλικιακά) που μεταφέρει υφές και διαισθαντικές ιδέες με τις οποίες μπορείς, αν όχι να ταυτιστείς, σίγουρα να αφουγκραστείς και κατανοήσεις. Τα έργα δομούν έναν συσχετισμό με τον αναγνώστη, γίνονται οικείες συνθήκες και τον κατακτούν.
σ' αυτό τον κόσμο δεν γεννήθηκα ακόμησε λίγη ώρα γεννιέμαι[...]σ' αυτό τον κόσμο δεν ζήσαμεόμως γεννιέσαι μαζί μου λίγες ώρες μετάθα σε συναντήσω στο μέλλον εκείνοσε εκείνο το σύμπαν όπου η θλίψη μας δεν υπάρχει
Επίσης, διακρίνεται η φιλαναγνωσία της καθώς δεν αποτυπώνει απλά τις σκέψεις της αλλά εμβαθύνει, παρά την τόσο σύντομη έκταση, με έναν τρόπο που περιμένεις να συναντήσεις σε πιο ώριμες πένες.
Θα επανέλθω σε αυτή τη γραφίδα μελλοντικά σε ό,τι άλλο ακολουθήσει.
Στόχοι και επιδιώξεις:
Κ.Ρ.: Να εκδώσω το επόμενο βιβλίο ποίησης και ένα δοκίμιο ηθικής φιλοσοφίας. Να επισκεφθώ τα Highlands και να μείνω εκεί για μήνες, γράφοντας και διαλογίζοντας... Να γίνω όσο καλύτερη επαγγελματίας γίνεται στον τομέα μου (εφαρμοσμένη ηθική).
Όνειρα:
Κ.Ρ.: Να καταφέρω να εργάζομαι μόνο ως συγγραφέας.
Καλλιτεχνικό ή λογοτεχνικό βιογραφικό σημείωμα:
Κ.Ρ.: Λοιπόν.. ξεκινώντας με τα κλασσικά.. γεννήθηκα το 1991 στην Αθήνα, σπούδασα πολιτικές επιστήμες και δημόσια διοίκηση καθώς και εφαρμοσμένη ηθική και εργάζομαι στον τομέα της επιχειρησιακής εφαρμοσμένης ηθικής. Διαμένω μόνιμα στο Βέλγιο και καταπιάνομαι με τη μελέτη της ποίησης, λογοτεχνίας και φιλοσοφίας ήδη από την εφηβεία μου. Ορισμένες εμφανείς επιρροές στη γραφή μου (δεν εξαντλούνται εδώ φυσικά) αποτέλεσαν οι Κατερίνα Γώγου, Κ. Καρυωτάκης, Σεφέρης, Καββαδίας. Η σκέψη μου έχει επηρεαστεί σαφώς από τους Καντ και Φουκώ. Τα «Θραύσματα» είναι η πρώτη οργανωμένη συλλογή ποιημάτων μου, ενώ άλλο ανέκδοτο έργο μου περιλαμβάνει ποιήματα και δοκίμια περί ηθικής, σημειολογίας και ιδεών. Σε διαδικτυακούς τόπους του Ο.Δ.Ε.Θ. και Νομικού Παλμού βρίσκονται άρθρα μου σχετικά με επίκαιρα κοινωνικά ζητήματα, ενώ μελέτες μου συναντώνται διαδικτυακά στο πλαίσιο των ποικίλων σπουδών μου.
