Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, σε μετάφραση και σκηνοθεσία δική του, μας φέρνει το έργο της της Αμερικανίδας Σάρα Ρουλ (Sarah Ruhl) με τίτλο Στο διπλανό δωμάτιο ή το έργο του δονητή. Πρόκειται για μία κωμωδία που αναφέρεται έντονα στην καταπιεσμένη σεξουαλικότητα.
Η ιστορία εξελίσσεται στην βικτοριανή εποχή και στην ανακάλυψη του γιατρού Γκίβινγκς, δηλαδή την τελειοποίηση ενός ηλεκτρικού δονητή που, αφοσιωμένος ιατρικά στο νέο εργαλείο, θέλει να αντιμετωπίσει την υστερία των γυναικών δημιουργώντας ικανοποίηση μέσα από τον οργασμό που προσφέρει απλόχερα ο δονητής. Μόνο που προσφέρει ικανοποίηση στις ξένες γυναίκες αγνοώντας τη σύζυγό του και το σεξουαλικό τους πρόβλημα, που υφίσταται. Ο δονητής θα γίνει απαραίτητο εργαλείο για μια νεαρή ασθενή του αλλά και για τη σύζυγό του.
Με κωμικό τρόπο εξελίσσεται η πλάνη ανδρών και γυναικών της εποχής που δεν έχουν ερευνήσει την σεξουαλικότητά τους η οποία αποτελεί ένα μεγάλο ταμπού της εποχής.
Η συγγραφέας, με μοντέρνα ματιά, περιγράφει εξαιρετικά την καταπίεση που δεχόταν το γυναικείο σώμα και το δικαίωμα στην σεξουαλική ευχαρίστηση που δικαιούται. Ο Μαρκουλάκης είναι και πάλι εξαιρετικός και στην σκηνοθεσία αλλά και στην ερμηνεία του κεντρικού ρόλου, του γιατρού. Άψογα τα κουστούμια της εποχής, που επιμελήθηκε η Κλαιρ Μπρεϊσγουέλ και τα σκηνικά από την Αθανασία Σμαραγδή. Πολύ καλή η σύζυγος του γιατρού Γαλήνη Χατζηπασχάλη και η Ελευθερία Μπενοβία στον ρόλο της βοηθού του γιατρού.
Το θέατρο Βρετάνια, ο όμορφος χώρος στο κέντρο της Αθήνας, για μια ακόμα φορά προσφέρει μια όμορφη παράσταση όπως μας έχει συνηθίσει.
Η καυστική γραφή της Σάρα Ρουλ μεταφέρεται άψογα και σωστά με την καθοδήγηση του Μαρκουλάκη που όπως και στο The Humans επιμελείται άψογα κάθε παράσταση που αναλαμβάνει.
Ο τίτλος Στο διπλανό δωμάτιο ή το έργο του δονητή δεν είναι καθόλου τυχαίος μια που καλυμμένα αναφέρεται στις κρυφές ανάγκες και στα απαγορευμένα μυστικά. Άλλωστε, μπορεί να έχει γραφτεί για εκείνη την εποχή αλλά και σήμερα δεν έχει απελευθερωθεί σωστά η σεξουαλικότητα και η γνώση της ικανοποίησης του ανθρώπινου σώματος.
Θέλω να ενημερώσω ότι ο όρος «υστερία» ήταν ένας γενικός όρος της ιατρικής, εκείνης της εποχής, που έβαζε μέσα όλες τις ψυχικές ασθένειες όπως η κατάθλιψη και η αγχώδης διαταραχή, που απορρίφθηκε αργότερα, το 1952, από την αμερικανική ψυχιατρική.
Μέσα από την κωμωδία προσφέρονται απλόχερα τα μηνύματα του κάθε έργου πιο εύκολα στο κοινό. Το μόνο ελαφρά αρνητικό είναι ότι το δεύτερο μέρος τραβάει λίγο περισσότερο απ' όσο πρέπει και κουράζει ελάχιστα.
Θέλω να ευχαριστήσω ιδιαιτέρως την υπεύθυνη επικοινωνίας Μαρκέλλα Καζαμία για την εξασφάλιση των προσκλήσεων.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Συντελεστές:
Μετάφραση, σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης
Μουσική: Μίνως Μάτσας
Σκηνικά: Αθανασία Σμαραγδή
Κοστούμια: Κλαιρ Μπρεϊσγουέλ
Σχεδιασμός φωτισμών: Στέλλα Κάλτσου
Φροντιστήριο, κοστούμια: Βασιλική Τσιλιγκρού
Βοηθός σκηνοθέτη: Άρτεμις Δούρου
Βοηθός μουσικού: Ιόλη Σιφονίου
Art work: Μάικ Ραφαήλ
Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή, Δομνίκη Μητροπούλου
Trailer παράστασης: Χρήστος Συμεωνίδης
Επικοινωνία, προβολή: Μαρκέλλα Καζαμία
Παραγωγή: Θεατρικές Επιχειρήσεις Κάρολου Παυλάκη
Παίζουν: Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, Γαλήνη Χατζηπασχάλη, Δημήτρης Σαμόλης, Κωνσταντίνα Κλαψινού, Δημήτρης Δεγαίτης, Ελευθερία Μπενοβία, Δανάη Ομορεγκιέ Νεάνθη
