Γιώργου Μπιλικά
Βάφουν τους τοίχους με απαλά χρώματα και σερβίρουν στα ποτήρια μας κρασί από ένα μπουκάλι που γράφει ότι σε θέλω σαν τρελός κι εσύ με ρωτάς τι αστείο είναι αυτό. Δεν είναι αστείο γλυκιά μου. Είναι το κρασί που φτιάχνεται στα κτήματα του έρωτά μου για σένα. Τα ινστιτούτα καλλονής είναι γεμάτα ψάρια που καλλωπίζονται πριν κλειστούν στο ενυδρείο. Το τσίρκο ήρθε στην πόλη και κάνει βόλτες μέσα στη μοναξιά του ψάχνοντας να βρει ποιο θα είναι το καινούργιο νούμερο που θα παρουσιαστεί απόψε για να μαζέψει κόσμο. Ο τύπος που σε γουστάρει, σου δίνει με το ένα χέρι δώρα κιτς και το άλλο το έχει μέσα στο παντελόνι του. Μου ζήτησε το κρασί σου αλλά του είπα ότι αυτό το έχω αποκλειστικά για σένα. Υπάρχει μία διαδήλωση στους δρόμους από εργάτες που ζητάνε το δίκιο τους αλλά τα ΜΑΤ, προς το παρόν, τους αγνοούν επειδή παρακολουθούν εσένα και εμένα μέσα στο Blue note.
Η Σταχτοπούτα δείχνει όμορφη και βάζει τα χέρια στην κωλότσεπη σε στιλ Ούμα Θέρμαν αλλά εσύ γλυκιά μου είσαι ομορφότερη. Όταν βιώνουμε τις πιο γλυκές μας στιγμές έρχεται μια φωνή και μου λέει:
«Να προσέχετε γιατί όλοι εσάς κοιτάζουν».
«Μη φοβάσαι για μας», απαντάω. «Άσε μας να πάρουμε όλο αυτό το γλυκό που βγαίνει από μέσα μας. Άσε μας να το βιώσουμε και μη φοβάσαι».
«Εγώ πάντως, σας προειδοποίησα. Στο φινάλε, αυτό που θα μείνει, δεν θα είναι ούτε η Σταχτοπούτα, ούτε η Χιονάτη, αλλά ούτε και η Ούμα Θέρμαν…»
«Ξέρω… ξέρω…», τη διακόπτω. «Αυτό που θα μείνει, θα είναι η αγαπημένη μου και εγώ μέσα στο Blue note».
Το φεγγάρι θα κρυφτεί, τ' αστέρια θα σβήσουν και το μέλλον θα γραφτεί πάνω στην τράπουλα που ρίχνει η χαρτορίχτρα. Ο Κάιν, ο Άβελ, ο Ζορό, ο Αρσέν Λουπέν, ο Κουασιμόδος, ο Σέρλοκ Χολμς, ο Άμλετ και οι τέσσερις σωματοφύλακες κάνουν έρωτα ενώ όλοι οι άλλοι τους παρακολουθούν και περιμένουν να βρέξει. Κάποιοι απ' αυτούς μπορεί να έχουν παράπονα, κάποιοι μπορεί να νιώθουν ικανοποιημένοι και κάποιοι άλλοι μπορεί να θέλουν να με ξεκοιλιάσουν επειδή είμαι ο τροβαδούρος που σε κοιτάζει στα μάτια και σου κρατάει το χέρι μέσα στο Blue note.
Η Οφηλία είναι στην άκρη της βεράντας και πολλές φορές φοβάμαι για πάρτη της. Μου θυμίζει γεροντοκόρη που έχει την ικανότητα να βλέπει τον θάνατό της με μία διάθεση ρομαντική. Αναπνέει με μηχανήματα και είναι επαγγελματίας τρομοκράτης. Η αύρα της είναι αρνητική και ξεψυχάει χωρίς να το ξέρει. Ονειρεύεται το ουράνιο τόξο αλλά δεν ξέρει ότι για να το δει, πρέπει πρώτα να έρθει η βροχή. Το μόνο που ξέρει να κάνει –και το κάνει πολύ καλά– είναι να ξοδεύει τον καιρό της κρυφοκοιτάζoντάς μας, μέσα στο Blue note.
Ο μπάρμαν μασκαρεύτηκε σε παραγωγό και κρύβει τις αναμνήσεις του στο μπαούλο που έχει στο πατάρι. Τις προάλλες μου μίλησε άσχημα και μου ζήτησε τσιγάρο αλλά του είπα ότι το 'κοψα και έφυγε μουρμουρίζοντας. Δεν θα έλεγες ότι βλέπεις κάτι όμορφο επάνω του, αν και δεν μάθαμε ποτέ τι ήταν στην προηγούμενη ζωή του. Δεν αποκλείεται να ήταν σερβιτόρος, αλλά δεν θέλω με τίποτα να φαντάζομαι ότι ήταν αυτός που είχε σερβίρει στα ποτήρια μας κρασί μέσα στο Blue note.
Ο γιατρός κρατάει στον προθάλαμο την πελατεία του, αλλά οι ασθενείς του προσπαθούν να τον τινάξουν στον αέρα από ζήλια. Η γραμματέας του είναι υπεύθυνη για όλα τα έγγραφα που κρατάει και που ζητάνε έλεος για την ψυχή του, αλλά ξαφνικά όλοι οι πελάτες του νομίζουν ότι γίνανε μουσικοί. Μαζεύονται στον προθάλαμο και παίζουν κάθε βράδυ. Μερικοί απ' αυτούς έπαιζαν τις προάλλες που εσύ κι εγώ ήμασταν μέσα στο Blue note.
Ο γείτονας κάρφωσε τις κουρτίνες για να μην μπορεί να τις ανοίξει κανείς και τον ταΐζουν με το κουταλάκι του γλυκού για να τον κάνουν να νιώσει πιο σίγουρος, καθώς μεταμφιέστηκε σε ταυρομάχο και ετοιμάστηκε για τη γιορτή. Μετά θα βγει να σκοτώσει τον ταύρο αλλά ο φουκαράς δεν ξέρει ότι το πραγματικό θύμα είναι αυτός ο ίδιος. Ο disk jokey ψάχνεται και ντύνεται για να πάει να κάνει καμάκι στη γιορτή αλλά έτσι που είναι τύφλα στο μεθύσι, ποια θα τον ανεχτεί; Τα μεσάνυχτα, όλοι οι μυστικοί πράκτορες κάνουν έφοδο, μαζεύουν όσους ξέρουν περισσότερα απ' αυτούς και τους φέρνουν στο βενζινάδικο. Ύστερα δένουν πάνω τους το μηχάνημα της καρδιακής προσβολής και μετά φέρνουν την παραφίνη. Τους παίρνουν το καλούπι, για να μπορούν να τσεκάρουν αν κάποιος το έχει σκάσει, αλλά εμάς όλα αυτά δεν μας ενδιαφέρουν γιατί είμαστε μέσα στο Blue note.
Τιμή στον Ποσειδώνα, στον Σκορπιό, στην Αφροδίτη, στον Ερμή, στον Πλούτωνα, στον Κρόνο και στον Δία. Ο Τιτανικός θα σαλπάρει την αυγή και όλοι θέλουν να μάθουν ποιανού το μέρος θα πάρουμε.
«Μα πρέπει οπωσδήποτε να πάρουμε κάποιου το μέρος; Και γιατί κάθε λίγο και λιγάκι υπάρχουν άνθρωποι που σφάζονται μεταξύ τους;»
Ο δραπέτης ντύνεται μηχανικός και μαλώνει στη γέφυρα του καραβιού με τον καπετάνιο για το ποιο παγόβουνο θα διαλέξουν για το ναυάγιο. Τη στιγμή όμως που εσύ είσαι έτοιμη να μου ξεπλύνεις τις αμαρτίες στα πόδια της νύχτας, εγώ βουτάω μέσα σου με τιμή. Οι ψαράδες του λιμανιού άλλαξαν επάγγελμα και τώρα πουλάνε λουλούδια κοντά στα φινιστρίνια, εκεί που ο καθένας μπορεί να δει τις όμορφες γοργόνες. Όμως οι όμορφες γοργόνες δεν ενδιαφέρουν κανέναν, γιατί όλοι θέλουν να κοιτάζουν εμάς όσο γέρνεις επάνω μου μέσα στο Blue note.
Copyright © Γιώργος Μπιλικάς All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Το κείμενο περιέχεται στην ανέκδοτη ομότιτλη συλλογή διηγημάτων του Γιώργου Μπιλικά Blue note
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο Γιώργου Αναστασιάδη [Μονοπάτι]