Γιώργου Αλεξανδρή
Αφορμή της 100ής επετείου της αγροτικής κινητοποίησης-διαμαρτυρίας
μαρτυρικά καθώς τη ζήσαμε
και μάνα τη φιλήσαμε
στο πρώτο και στερνό της ζωής φιλί,
μικρή, καρπερή κι αλύτρωτη
με φιρμάνι στου τσιφλικά τα χέρια,
αυτή η γη είναι δική μας,
Μια ολόκληρη ζωή,
αυτή η άγια και δόλια μάνα γη
σταλιά σταλιά μας ρούφηξε
τα νάματα της ψυχής μας
καθώς την προσκυνούσαμε
απ' το πρωί ως το βράδυ,
τη δίψα μας στις λάσπες της να σβήσει,
τη ζητιανιά της πείνας μας να κρύψει.
Αυτή η άπονη μάνα γη
που μάτωνε τα χέρια μας
και έλουζε το μέτωπο με ιδρώτα,
μας πρόδιδε, μας κάρφωνε
φτωχούς κολλήγες κι άκληρους,
με δικασμένη την κάθε μας σοδειά
και τους κόπους μας χεριά χεριά,
στα φέουδα και την κληρονομιά.
Χρόνους πολλούς, γενιές πολλές,
όνειρα κι ελπίδες νανουρίζουν.
Πικρή η θύμηση της πείνας
σκληρή της φτώχειας η ζωή,
μας γίναν δύναμη και πίστη ιερή.
Δώστε μας πίσω αυτή τη γη,
να 'ναι δικό μας το ψωμί, δική μας η ζωή,
γιατί αυτή η γη είναι δική μας.
🌰
Copyright © Γιώργος Αλεξανδρής All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα της Ιωάννας Παληοκώστα [Θέρος, ακρυλικό]