Χρήστου Ντικμπασάνη
Βουτούν πουλιά και αρπάζουν
ψάρια ξεπαγιασμένα
Υγρός ο τύμβος των ονείρων μου
Μ' ένα καγιάκ αντιμάχομαι
Παράτολμα διαπλέω
το ποτάμι των πόθων μου
Η ελπίδα μού συντρίβει τον αυχένα,
με ζαλίζει, με συνεπαίρνει, με μεθάει
Θα ψαρέψω σήμερα
σε τρεχούμενα, κρύα νερά
το απόθεμα αγάπης που κάποτε
ασυλλόγιστα χάλασα,
βουτώντας το σε θολά κύματα
Εδώ στο νέρινο στοιχείο
της μετάνοιας και της συγγνώμης
η ζωή μου δε θα πλήττει πια στην σιωπή
Στάσου μια στιγμή γενναίο Εγώ μου
να θαυμάσεις το κάλλος της υδάτινης φύσης!
🌲
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Alessandro Papetti