Το έργο, που έγραψε και σκηνοθέτησε η Λενιώ Αναστασίου, πραγματεύεται τις δυσκολίες των ανθρώπινων σχέσεων μέσω μιας αλληγορίας, του εθισμού στο κάπνισμα. Η ηρωίδα, η Μαρίνα, καθώς αφηγείται τη διαδρομή της, εντοπίζει κοινά στοιχεία ανάμεσα στο κάπνισμα και στις σχέσεις και πιο συγκεκριμένα μιλάει για τις θυσίες που απαιτούνται για τις σχέσεις μας, την ποιότητά τους, τον χαρακτήρα τους, την αξία τους, τον χώρο που καταλαμβάνουν και πολλά άλλα.
Διαβάστε παρακάτω τι λέει η ίδια η δημιουργός και σκηνοθέτης για το έργο, την παράσταση, το θέατρο εν τω συνόλω κ.ά.
Πώς σας ήρθε η ιδέα;
Λενιώ Αναστασίου: Η ιδέα γεννήθηκε μέσα από την παρατήρηση, τόσο των δικών μου σχέσεων, όσο και των γύρω μου.
Τι πραγματεύεται το έργο και τι θέλετε να κρατήσει ο θεατής/αναγνώστης στο τέλος;
Λ.Α.: Το έργο σχολιάζει τη δυσκολία των ανθρωπίνων σχέσεων μέσα από μία αλληγορία, αυτή του εθισμού στο κάπνισμα. Το στοίχημά μας είναι να καταφέρουμε να δημιουργήσουμε μία παράσταση που θα προβληματίσει το κοινό. Να βάλουμε τον θεατή σε σκέψη.
Ποιες ήταν οι προκλήσεις και πώς τις αντιμετωπίσατε;
Λ.Α.: Όταν έχεις ένα δυνατό team, πορεύεσαι πάντοτε με τον γνώμονα του μαζί. Οπότε ό,τι και να προέκυπτε το αντιμετωπίζαμε ως ομάδα.
Πώς αποδόθηκε σκηνικά το κείμενο;
Λ.Α.: Θα σας περιμένουμε όλους με χαρά στην παράσταση, ώστε να το διαπιστώσετε μόνοι σας.
Αν έπρεπε να το περιγράψετε με μία λέξη ή φράση, ποια θα ήταν αυτή και γιατί;
Λ.Α.: «Πόση διάρκεια έχουν όλα αυτά που θα θέλαμε να κρατήσουν παραπάνω;».
Ποια είναι η άποψή σας για τη σύγχρονη δραματουργία;
Λ.Α.: Φορές που το θέατρο παίζει τον ρόλο της χρονομηχανής σε εποχές που δεν έχουμε προλάβει να ζήσουμε, ή δεν θα προλάβουμε να ζήσουμε, και φορές που αντανακλά το σήμερα. Σε κάθε περίπτωση όμως, βλέπουμε σε παραστάσεις να θίγονται κοινά ζητήματα υπό τελείως διαφορετικό πρίσμα.
Κατ' εμέ είναι γοητευτικό να υπάρχει η ελευθερία να διαλέξεις ποια ματιά σου ταιριάζει περισσότερο, από την άλλη όμως αναγνωρίζω τη δυσκολία της διαλογής μέσα σε μία εποχή υπερπληροφόρησης, μία εποχή έντονης ανάγκης να δηλώσει ο καθένας παρών μέσα από την άποψή του. Ίσως έτσι να καλύπτεται ένα ναρκισσιστικό πλήγμα μέσα από την έκφραση της ατομικότητας. Μπορεί να ισχύει το ίδιο και για μένα..
