Ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες ηθοποιούς, ο πρεσβύτερος μίας λαμπρής θεατρικής οικογένειας που κόσμησε την ελληνική σκηνή. Γεννήθηκε το 1878 στην Σμύρνη και σπούδασε στην Βασιλική Δραματική Σχολή έχοντας για δάσκαλο τον κορυφαίο ηθοποιό Θωμά Οικονόμου.
Πραγματοποίησε την πρώτη του θεατρική εμφάνιση το 1901 στον θίασο του Δημήτρη Κοτοπούλη στην Πάτρα και λίγο αργότερα συνεργάστηκε με τον θίασο της Νέας Σκηνής του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου. Στην Νέα Σκηνή του δόθηκε η ευκαιρία να πάρει μέρος σε σπουδαία έργα της παγκόσμιας δραματολογίας. Αγριόπαπια του Ερρίκου Ίψεν, Ένας εχθρός του λαού του ίδιου δημιουργού, Νιάτα του Ιουλ. Χαλμπέ. Επίσης συμμετείχε και στο ελληνικό έργο του Μάρκου Αυγέρη Μπροστά στους ανθρώπους και άλλους σημαντικούς ρόλους. Στην Νέα Σκηνή γνώρισε και την νεαρή τότε ηθοποιό Κυβέλη Αδριανού με την οποία παντρεύτηκαν.
Το 1904 πρωταγωνιστεί στο Μυστικό της κοντέσας Βαλέραινας με πρωταγωνίστρια την κορυφαία Ελληνίδα ηθοποιό Ευαγγελία Παρασκευοπούλου. Την ίδια χρονιά κράτησε γυναικείο ρόλο στην κωμωδία του Αριστοφάνη Εκκλησιάζουσες.
Με την Κυβέλη και τον Κ. Σαγιώρ, το 1906, τον συναντάμε στο έργο Ο αγαθούλης όπως και στον Μαραθώνιο δρόμο του σπουδαίου και πολυγραφότατου Τίμου Μωραϊτίνη.
Με το κλείσιμο της Νέας Σκηνής βρίσκει δουλειά στον θίασο της νέας τότε ηθοποιού Μαρίκας Κοτοπούλη – τη θεατρική αντίπαλο της γυναίκας του. Αυτό σήμανε το τέλος του γάμου του με την Κυβέλη. Γνώρισε όμως και παντρεύτηκε την αδελφή της Κυβέλης, την Χρυσούλα Κοτοπούλη. Πήρε μέρος στα έργα: Κασσιανή του Αρ. Κυριακού, Αρχιτέκτων Μάρθας του Παύλου Νιρβάνα, Η αμαρτία του αβά Μουρέ του Εμίλ Ζολά, Η βασίλισσα του Σαβά του Τσοκόπουλου. Υπήρξε επίσης στη διανομή του πρώτου ανεβάσματος του έργου του Γρηγορίου Ξενόπουλου Στέλλα Βιολάντη. Το εν λόγω έργο ανέβηκε στο θέατρο της Νέας Σκηνής που μετέπειτα πήρε το όνομα Κοτοπούλη.
Με την Μαρίκα Κοτοπούλη σημείωσε άλλες δύο μεγάλες επιτυχίες στα έργα: Σιρανό ντε Μπερζεράκ του Εντμόν Ροστάν, το 1912, και στο έργο του Β. Ουγκώ Ρουί Μπλας, το 1914.
Επίσης εμφανίστηκε ως Αρμάνδος στο έργο του Αλ. Δουμά Η κυρία με τας καμελίας όπως και σε πολλά έργα από το ελληνικό και ξένο δραματολόγιο.
Είχε πια αναλάβει την καλλιτεχνική διεύθυνση του θιάσου Κοτοπούλη και μέσα στη δεκαετία του 1920 ερμηνεύει με μεγάλη επιτυχία δύο κορυφαίους σαιξπηρικούς ρόλους, τον Άμλετ, το 1924, και την επόμενη χρονιά τον Βασιλιά Ριχάρδο ο Γ'. Από το σαιξπηρικό πάνθεον αναφέρεται και ως ερμηνευτής του Ιάγου στην τραγωδία Οθέλλος.
Με τον θίασο Κοτοπούλη είχε πλέον συνεταιρική σχέση και εμφανιζόταν με την επωνυμία Θίασος Μυράτ ή Θίασος Μαρίκας Κοτοπούλη - Μήτσου Μυράτ.
Με την σύμπραξη του κορυφαίου ηθοποιού Αιμίλιου Βεάκη θα ανεβάσουν μαζί το Παιχνίδι του έρωτα και του θανάτου. Θα συνεχίσει με τον Σκοτωμένο που βλέπει και τον Κουρέα της Σεβίλλης. Σε πολλά από τα παραπάνω έργα ήταν και η σύζυγός του Χρυσούλα.
Από το 1927 και για δύο χρόνια ο θίασος Κοτοπούλη - Μυράτ ανεβάζει και την αποκριάτικη επιθεώρηση Μπαλαρίνα του Αιμ. Δραγάτση.
Από το 1929, που γίνεται μια ανανέωση στον θίασο, η επωνυμία αλλάζει και παίρνει την ονομασία Ελευθέρα Σκηνή και ως θιασαρχικό σχήμα αναγράφεται: Μαρ. Κοτοπούλη - Σπ. Μελάς - Μ. Μυράτ. Ανανεωμένο πλέον το ρεπερτόριο του θιάσου παρουσιάζει τις Όρνιθες του Αριστοφάνη και το Σιμούν του Λένορμαν.
Με συνθιασάρχη και σκηνοθέτη τον Σπύρο Μελά έπαιξε και στην κωμωδία του Εβρέινοφ την Κωμωδία της ευτυχίας.
Λίγο μετά το 1930, η κοινή θεατρική πορεία του με την Κοτοπούλη παίρνει τέλος. Το 1935 θα ενταχθεί στο καλλιτεχνικό δυναμικό του Εθνικού Θεάτρου και θα καταθέσει ανεπανάληπτες ερμηνείες σε σπουδαία έργα, ξένα κυρίως αλλά και ελληνικά. Αλμαβίβας στους Γάμους του Φιγκαρό, Επιθεωρητής του Γκόγκολ, Υπερωκεάνιο Τενασίτι, Πρίγκιπας του Χόμπουργκ, Παπαφλέσσας του Σπύρου Μελά.
Ο Μήτσος Μυράτ ασχολήθηκε επίσης με μεταφράσεις ξένων έργων και με θεατρικές διασκευές. Ήταν ο πρώτος ηθοποιός στην ιστορία του θεάτρου που έγραψε την αυτοβιογραφία του και που είχε σημειώσει τεράστια επιτυχία.
Από τον γάμο του με την Κυβέλη απέκτησε την κόρη του, την σπουδαία ηθοποιό Μιράντα Μυράτ-Θεοχάρη και από τον γάμο του με την Χρυσούλα Κοτοπούλη απέκτησε τον σπουδαίο πρωταγωνιστή της ελληνικής σκηνής Δημήτρη Μυράτ.
Ο Μήτσος Μυράτ έφυγε από τη ζωή το 1964.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Οι πληροφορίες αντλήθηκαν από την εγκυκλοπαίδεια του Θεόδωρου Έξαρχου Έλληνες ηθοποιοί: Αναζητώντας τις ρίζες, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Δωδώνη, καθώς και από το ετήσιο περιοδικό του Θεόδωρου Κρίτα Θέατρο. Η φωτογραφία ανήκει στο βιβλίο του ιστορικού θεάτρου Γιάννη Σιδέρη Ιστορία του νέου ελληνικού θεάτρου, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
