Χρήστου Ντικμπασάνη
Αναζητά το φως για να την γαληνέψει
Η ζωή μου όμως βαδίζει πάντα
εκεί που η συνήθεια ορίζει
Μια την υπόστασή μου
να ποζάρει ανάμεσα στα ερείπια
των παρωχημένων ημερών μου
Στέκομαι έτη φωτός μακριά απ' την ευτυχία
Κάποτε όμως θα σβήσω το σκοτάδι
της γοργοφτέρουγης θλίψης μου
Δε θα με βλέπω πάντα μέσα στο στόμα
των αδηφάγων, μαύρων τρυπών
της μοναξιάς και του πόνου
Το ξέρω πως έχω να μετρήσω
πολλούς χειμώνες
Μαύρο χιόνι θα σκεπάζει τα όνειρά μου
μα θα φυλάξω την ελπίδα τελευταία
να φύγει μαζί με την έσχατη ανάσα μου
🌲
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε ψηφιακό έργο Eric Brenner