Ενδορίζωση

Γιάννη Σμίχελη

1

Σαλεύουν τα δέντρα μέσα μου

Ανοίγουν τα φτερά τους

Πετάνε στις υπόγειες στοές

Της γαλήνης

Το αχνό φως μια αγκαλιά

Αφύπνισης

Ανοίγουν τα σώματα σαν

Τα μπουμπούκια της έκλαμψης

Αόρατη δύναμη από το πουθενά

Σπέρνει τον σπόρο

Και χάνεται όπως τα λόγια

Που λέγονται από μόνα τους

Δίχως χείλη

Και τα στόματα μοιάζουν με πηγάδια

Από το αθώο σκοτάδι του αφηνιασμένου φωτός

Πάνω στο χρυσαφένιο της άμμου

Κολυμπά η καμήλα της αντοχής

Με τη δύναμη της έγνοιας της

Κουπιά τα πόδια της

Πλέει στην ερημιά

Με τον ρυθμό της καρδιάς

Του ονείρου

Όταν πέφτει η νύχτα τα μάτια της

Δύο φώτα

Το ένα καντηλάκι της απαντοχής

Και τ' άλλο ο πομπός της γλώσσας του άσβηστου φωτός

Μία σήραγγα της έγνοιας μου

Όλα μαρτυρούν αγωνία

Τα στοιχήματα έχουν ανοίξει

Και ποντάρουν οι παίκτες στα ψέματά τους

Σαν να μην υπάρχει πόρτα

Μία μοναχά ρωγμή

Η σχισμή της στα λόγια της πίκρας

Και η σιγή σαν λεπίδι αστραφτερό

Κάνει το σκοτάδι να γυαλίζει

Στην αφέγγαρη νύχτα όλα κρυστάλλινα συνθήματα

Της ανάγκης των ορμέμφυτων

Να κρεμάσουν στον αιθέρα την κραυγή του ανικανοποίητου

Πόσα τόξα χρειάζεται η ελπίδα για να φύγουν όλα μαζί τα βέλη της απελπισίας

Για το χάος;

Άναψε το τσιγάρο του και τα κλαδιά του γέμισαν καύτρες

Ρούφαγαν αρειμανίως τις σκέψεις των πουλιών

Και καθώς ο καπνός έπνιγε τα φύλλα τους

Αυτά έκοβαν το μίσχο τους ως πράξη απονενοημένου και κατέληγαν στο χώμα

Να ξεραθούν

Στρώμα για τους δραπέτες, τα κουρασμένα ζώα, τη βροχή, τον εξουθενωμένο άνεμο

Πάντως η χαραυγή όταν θα εμφανιστεί δεν θα έχει χρώμα

Μόνο διάφανο φως

Copyright © Γιάννης Σμίχελης All rights reserved

Πρώτη δημοσίευση

Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου

Το κείμενο αποτελεί μέρος της συλλογής του Γιάννη Σμίχελη Διάχυση. Μέρος τέταρτο: Ενδορίζωση

Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε ψηφιακό έργο του Brian Almon [Codec].

Η συλλογή δημοσιεύτηκε τμηματικά στο koukidaki.gr από τον Απρίλιο του 2024, κάθε Παρασκευή. Για να διαβάσετε ολόκληρη τη συλλογή ξεκινήστε από εδώ. Ή συνεχίστε στο επόμενο.