Ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες ηθοποιούς που πέρασαν από την ελληνική σκηνή. Γεννήθηκε το 1935 στον Πύργο Ηλείας, σπούδασε στην σχολή του Λυκούργου Σταυράκου και λίγο αργότερα σπούδασε και στην ιστορική σχολή του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν. Μαθητής ακόμα της Σχολής έπαιξε βοηθητικούς ρόλους. Πραγματοποίησε την πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση στο Θέατρο Τέχνης με το κλασικό αριστούργημα του Μπέρτολτ Μπρεχτ Ο κύκλος με την κιμωλία. Υποδύθηκε τον Γιουσούφ. Επίσης, στο ίδιο θέατρο συνεργάστηκε στα έργα: Η αυλή των θαυμάτων του Ιάκωβου Καμπανέλλη και Ψηλά από τη γέφυρα του Α. Μίλερ (Μάρκος).
Στην συνέχεια συνεργάστηκε με το Ελεύθερο θέατρο, στο οποίο συμμετείχαν απόφοιτοι του Θεάτρου Τέχνης και με σκηνοθέτη τον Λεωνίδα Τριβιζά έπαιξε σε πρωταγωνιστικούς ρόλους τα έργα: Λοκαντιέρα του Κάρλο Γκολντόνι, Η Ήρα και το παγώνι του Σον Ο' Κέιζι καθώς και στο Φιντανάκι του Παντελή Χορν.
Από το 1961 συνεργάζεται με τους θιάσους της κυρίας Κατερίνας (Ανδρεάδη) στην Σοφερίνα του Γεωργίου Ρούσου και με τον θίασο του Αλέκου Αλεξανδράκη στο έργο Μια ιστορία του Ιρκούτσκ. Στην συνέχεια θα συνεργαστεί με το κυκλικό θέατρο Λεωνίδα Τριβιζά στην Μια όμορφη Κυριακή του Σεπτέμβρη του Ούγκο Μπέτι και στους Νεκρούς δίχως τάφο του Σαρτρ.
Επιστροφή το 1964 στο Θέατρο Τέχνης λαμβάνοντας μέρος στην κλασική παράσταση Όρνιθες του Αριστοφάνη. Παίχτηκε στο Λονδίνο και στο Φεστιβάλ Σαίξπηρ.
Με την Εταιρεία αρχαίου δράματος περιόδευσε την ίδια χρονιά στην Αφρική με την ευριπίδεια τραγωδία Ιφιγένεια εν Αυλίδι και με την Ελληνική λαϊκή σκηνή πήρε μέρος στην Λυσιστράτη του Αριστοφάνη.
Με τον θίασο της αξέχαστης ηθοποιού Χριστίνας Σύλβα θα συνεργαστούν την χειμερινή περίοδο 1964-1965 στον Ασυλλόγιστο του Μολιέρου, όπου θα υποδυθεί τον Τρουφαλδίνο, κι επίσης θα παρουσιάσουν το έργο του Τενεσί Ουίλιαμς Γυάλινος κόσμος (ως Τομ).
Το 1965 με την κορυφαία Ελληνίδα τραγωδό Άννα Συνοδινού και την Ελληνική σκηνή θα εγκαινιάσουν το θέατρο Λυκαβηττού με την Αντιγόνη του Σοφοκλή (ρόλος που καθιέρωσε την Άννα Συνοδινού ως κορυφαία τραγωδό εννέα χρόνια πριν). Την ίδια χρονιά, τον βρίσκουμε στις Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη και με την Ελληνική λαϊκή σκηνή στην κωμωδία Ερωτικό κυνήγι (συνταγματάρχης Ντε Μόνροκ). Στην συνέχεια θα ακολουθήσει η συνεργασία του με τον θίασο της αξέχαστης ηθοποιού Έλλης Λαμπέτη στην Αγία Ιωάννα και στο Θυμήσου τον Σεπτέμβρη (Βίκτορ).
Το 1968 θα συνεργαστεί με την μετέπειτα σύζυγό του και σπουδαία ηθοποιό Τζένη Καρέζη στο έργο του Γεωργίου Ρούσου Θεοδώρα, η μεγάλη (στον ρόλο του Ιουστινιανού). Από το 1970 θα είναι με την Καρέζη συνθιασάρχης ανεβάζοντας παραστάσεις που έμειναν στην ιστορία της ελληνικής σκηνής.
Με την Τζένη Καρέζη, παρουσίασαν τα έργα: Η κυρία δεν με μέλλει (Λεφέβρ), Μια ιστορία του Ιρκούτσκ (Σεργκέι), Ασπασία του Ιάκωβου Καμπανέλλη (Περικλής), Το μεγάλο μας τσίρκο 1 και 2 και Εχθρός λαός.
Γεωργίου Ρούσου Πάπισσα Ιωάννα (στον ρόλο του Αναστάσιου), Η κυρία προέδρου, Πολίτες Β' κατηγορίας (εγκαινιάζοντας το χειμερινό θέατρο Αθήναιον, το μετέπειτα Καρέζη, στον ρόλο του Δικαστή), Η Παναγία των Παρισίων του Β. Ουγκώ (Κουασιμόδος) σε διασκευή της Καρέζη.
Ακολουθεί μια έκτακτη συνεργασία με τον εμβληματικό σκηνοθέτη Μιχάλη Κακογιάννη και το Θεατρικό συγκρότημα, ανεβάζοντας το αριστούργημα του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ Αντώνιος και Κλεοπάτρα (στον ρόλο του Αντώνιου).
Στην συνέχεια πάλι με την Καρέζη ανεβάζουν τα έργα: Τον νου σου στην Αμέλια (στον ρόλο του Μαρσέλ Μπλανκάρ), Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ του Έντουαρντ Άλμπι (Τζορτζ), Έντα Γκάμπλερ του Ίψεν (Λοεβμπόργκ), Μήδεια του Ευριπίδη, Πρόσωπο με πρόσωπο του Γκέλμαν (Αντρέι), Ηλέκτρα του Σοφοκλή (Παιδαγωγός), Τζόκινγκ (Μίσα), Βυσσινόκηπος του Άντον Τσέχωφ, Οιδίπους Τύραννος του Σοφοκλή (Οιδίποδας), Διαμάντια και μπλουζ της Λούλας Αναγνωστάκη, (Πάγκος).
Μετά από πολλά χρόνια, επιστρέφει στο Θέατρο Τέχνης, το 1991, με την τραγωδία του Ευριπίδη Ιφιγένεια εν Αυλίδι (Αγαμέμνονας).
Με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος στο αριστούργημα του Άντον Τσέχωφ Ο θείος Βάνιας (θείος Βάνιας).
Στο θέατρο Αθήναιον, της οδού Πατησίων, στην Όπερα της πεντάρας του Μπρεχτ.
Ως θιασάρχης, στο θέατρο Τζένη Καρέζη, στο έργο του Άρθουρ Μίλερ Ο θάνατος του εμποράκου.
Με το Εθνικό Θέατρο στην σοφοκλεια τραγωδία Αντιγόνη (Κρέων).
Με το φεστιβάλ Αθηνών, το 1996, Βασιλιάς Ληρ του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ (Βασιλιάς Ληρ) – το έργο παίχτηκε και στο Ηρώδειο.
Θέατρο Τζένη Καρέζη 1997-1998: Περιμένοντας τον Γκοντό του Μπέκετ (Βλαντιμίρ) κ.ά.
Από τις τελευταίες του εμφανίσεις στο θέατρο ήταν στο έργο Κοπεγχάγη, που παίχτηκε στο θέατρο Καρέζη.
Μεγάλη και σημαντική η παρουσία του και στον κινηματογράφο.
Το μπλόκο, Κονσέρτο για πολυβόλα, Μια γυναίκα στην αντίσταση, Υποβρύχιο Παπανικολής, Ερωτική συμφωνία, Λυσιστράτη (από το έργο του Αριστοφάνη), Ιφιγένεια (από το έργο του Ευριπίδη), Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο, Ο δραπέτης κ.α.
Τηλεόραση: Ο δαίμονας, Κλειστά παράθυρα, Μαρίνα Αυγέρη, Η μεγάλη περιπέτεια, Μαύρη χρυσαλλίδα, Βέρα στο δεξί...
Στις βουλευτικές εκλογές του 2007 και του 2009 εκλέχτηκε βουλευτής με το ΚΚΕ ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας.
Είχε παντρευτεί τρεις φορές: με την εικαστικό Νερίνα Λυμπεροπούλου, την Τζένη Καρέζη και την Τζένη Κόλλια. Από τον δεύτερό του γάμο απέκτησε έναν γιο, τον γνωστό ηθοποιό Κωνσταντίνο Καζάκο και από τον τρίτο του γάμο απέκτησε τέσσερα παιδιά.
Είχε διατελέσει Γενικός Γραμματέας της Πανελλήνιας Ένωσης Ελεύθερου Θεάτρου. Σκηνοθέτησε πολλά από τα έργα που ανέβασε ο θίασος Καρέζη - Καζάκου αλλά σκηνοθέτησε επίσης και παραστάσεις όπου ο ίδιος δεν συμμετείχε ως ηθοποιός, όπως την Μαύρη κωμωδία του Πίτερ Σάφερ και το έργο Ξενοδοχείο ο Παράδεισος. Συνελήφθη από τις δικτατορικές αρχές το 1973 και φυλακίστηκε. Το 1995 ίδρυσε το Σχολείο υποκριτικής Κώστας Καζάκος. Σκηνοθέτησε για τον κινηματογράφο την Ερωτική συμφωνία και για την τηλεόραση τις σειρές Μαρίνα Αυγέρη και την Μεγάλη περιπέτεια.
Ο Κώστας Καζάκος έφυγε από τη ζωή το 2022.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Οι πληροφορίες αντλήθηκαν από την εγκυκλοπαίδεια του Θεόδωρου Έξαρχου Έλληνες ηθοποιοί: Η γενιά μας καθώς επίσης και από το ετήσιο περιοδικό του Θεόδωρου Κρίτα Θέατρο.
Οι φωτογραφίες αντλήθηκαν από την ιστοσελίδα της Finos Film και αφορούν στιγμιότυπα από ταινίες του.