Η στήλη του λόγου

Τα δικαιώματα και η μεταηθική αναγκαστική πορεία προς μια νέα ηθική πραγματικότητα

Τι μπορεί να καταστρέψει μια κοινωνία; Ο πλούτος χωρίς μόχθο, η πολιτική χωρίς αρχές, η επιστήμη χωρίς ανθρωπιά, η απόλαυση χωρίς συναίσθημα, η παιδεία χωρίς ήθος, το εμπόριο χωρίς εντιμότητα και η λατρεία χωρίς προσωπικές θυσίες.

Μαχάτμα Γκάντι

Τα ανθρώπινα δικαιώματα ανεβαίνουν στη λίστα προτεραιοτήτων του 21ου αιώνα. Παράλληλα μια νέα «λογική» διάκρισης γεννιέται στη σημερινή πραγματικότητα. Μάλιστα τις τελευταίες δεκαετίες παρατηρήθηκε μια αλλαγή στους κανόνες που διέπουν τις διεθνείς σχέσεις. Το ΝΑΤΟ πήγε απρόσκλητο στο Κόσοβο, που ήταν επαρχία ενός κυρίαρχου κράτους, της Σερβίας. Αργότερα, ο Μπερνάρντ Κουσνέρ, ο υπέρμαχος του «δικαιώματος της επέμβασης» στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ορίστηκε κυβερνήτης των Ηνωμένων Εθνών στο Κόσοβο. Ένας ηγέτης κράτους, ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, κατηγορήθηκε και δικάστηκε για εγκλήματα πολέμου από δικαστήριο των Ηνωμένων Εθνών. Επίσης τα Ηνωμένα Έθνη έχουν πάει στο Ανατολικό Τιμόρ, που ανήκει στην Ινδονησία. Τι συμβαίνει; Το «δικαίωμα της επέμβασης» υποσκελίζει πλέον την «κυριαρχία» ως βασική αρχή της παγκόσμιας τάξης. Οι κανόνες της παγκόσμιας τάξης δεν έχουν αλλάξει βέβαια τόσο πολύ ώστε να φαίνεται έκδηλα ότι πέρασαν από την «κυριαρχία» στο «δικαίωμα της επέμβασης», αλλά στην ουσία αυτό συμβαίνει. Ό,τι είναι ορατό πρόκειται για ένα προσχέδιο της ιστορίας. Σήμερα, 35 χρόνια περίπου από την πτώση του τείχους του Βερολίνου, ο μεταψυχροπολεμικός κόσμος φαντάζει στα μάτια της κοινότητας των εθνών περισσότερο χαοτικός και επικίνδυνος από ποτέ άλλοτε. Θα υπάρξει κι άλλη Βοσνία κι άλλο Κόσοβο κι άλλο Ανατολικό Τιμόρ; Σίγουρα και δυστυχώς, ναι. Ωστόσο όλες αυτές οι κρίσεις είναι αδύνατον ν' αντιμετωπιστούν με τον ίδιο τρόπο, δεδομένου ότι καθεμία έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες, τα δικά της ξεχωριστά χαρακτηριστικά, τα οποία είναι γεωγραφικά, πολιτικά, στρατηγικά και ηθικά. Το κοινό στοιχείο των κρίσεων αυτών είναι ότι εκείνο που, ιστορικά, στην κλασική εποχή της «διπολικής ρεαπολιτίκ» και της «ισορροπίας δυνάμεων» θεωρείτο εσωτερική υπόθεση, σήμερα αντιμετωπίζεται ως ένα θέμα με ευρύτερες επιπτώσεις σε όλον τον κόσμο. Ένα γεγονός που δικαιολογεί, σύμφωνα με την έκφραση του δρα Κουσνέρ, το «δικαίωμα της επέμβασης».

Αγριόπαπια

Θεωρείται από πολλούς το πιο σπαρακτικό έργο του Ερρίκου Ίψεν.

Το θέατρο Εκάτη, στο κέντρο της Αθήνας στην Κυψέλη, με την μεγάλη παράδοση σε παραστάσεις ποιοτικού θεάτρου, φιλοξενεί την Αγριόπαπια του διάσημου συγγραφέα σε σκηνοθεσία της Βαλεντίνης Λουρμπά και με τους ηθοποιούς: Μάνο Χατζηγεωργίου, Λήδα Χατζηδημήτριου, Μιχαήλ-Άγγελο Δρόσο, Χάρη Λογγαράκη και Όλγα Μουργελά.

Η Μαρία Μπονέρη και τα Άνθη λεμονιάς

Καλώς ήρθατε στο koukidaki. Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για εσάς;

Μαρία Μπονέρη: Καλώς σας βρήκα και σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση. Ονομάζομαι Μαρία Μπονέρη. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη. Είμαι απόφοιτη του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και έχω παρακολουθήσει σεμινάρια πάνω στην Ειδική Αγωγή, στον Επαγγελματικό προσανατολισμό και πρόσφατα στα socialmediamarketing. Επί δύο συναπτά έτη έλαβα μέρος στους χριστουγεννιάτικους διαγωνισμούς του Ε.Π.Ο.Κ., τον πρώτο χρόνο με το παιδικό παραμύθι «Αλλιώτικα Χριστούγεννα», που έλαβα τον πρώτο έπαινο, και τον δεύτερο χρόνο με το παιδικό διήγημα «Χριστούγεννα ξανά στην καρδιά του Λευτέρη», που έλαβα το πρώτο βραβείο.

Ριχάρδος III

Στο θέατρο Olvio η Attact, υπεύθυνη για την παραγωγή σε συνεργασία με το υπουργείο πολιτισμού που έχει αναλάβει την επιχορήγηση της παράστασης, παρουσιάζει το έργο του Σαίξπηρ Ριχάρδος ο Γ' σε νέα μετάφραση της Κατερίνας Σχινά και σε σκηνοθεσία Γιάννη Κουρκουμέλη.

Διονύσιος Ταβουλάρης

Ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ηθοποιούς που πέρασαν ποτέ από το ελληνικό θέατρο. Γεννήθηκε το 1840 στη Ζάκυνθο. Η πρώτη του επαφή με την σκηνή του θεάτρου ήταν σε ερασιτεχνικό επίπεδο και ξεκίνησε από την παιδική του κιόλας ηλικία.

Το 1857 πήγε στην Κωνσταντινούπολη και την επόμενη χρονιά συνεργάστηκε με τον ηθοποιό Βασ. Ανδρονόπουλο στο καφενείο των Πουλιών. Ανέβασαν το έργο Σαούλ και υποδύθηκε τον γυναικείο ρόλο της Μελχιόρ. Στην Κωνσταντινούπολη γνωρίστηκε με την Σοφία Πανά, την μετέπειτα σύζυγό του.

Η ανάγκη των μεταρρυθμίσεων στην παιδεία

Μέρος Γ

Συνέχεια από εδώ

Ολέθρια η μεταρρύθμιση Παπανούτσου;

Μνήμη Έλληνα. Πάντα αφελής...

Είναι διαπιστωμένο –και ιδιαίτερα από τους πολιτικούς μας που «δουλεύουν» συστηματικά τον ελληνικό λαό– ότι του λείπει η μνήμη, δεν θυμάται, ξεχνάει τα παθήματα, που έτσι δεν του γίνονται μαθήματα... Και πορεύεται ο λαός, όπως τον περιγράφει ο αείμνηστος Σουρής: «πάντα αφελής και πάντα προδομένος...».

Ετοιμάζει έτσι ανδριάντες γι' αυτούς ακριβώς που του κατέστρεψαν την πολιτική συνείδηση, μεταβάλλοντάς την σε κομματική και συμφεροντολογική ή την εθνική παιδεία, μετατρέποντάς την σε κομματική, αναρχική και παιδεία... αλαλίας –και κατά τον κ. Καργάκο στο πλούσιο αφιέρωμα του «Οικονομικού» (Η εικοσαετής διαπαιδαγώγηση του Έλληνα 1974-1994, 22.6.1995) ο οποίος μας θυμίζει την πρώτη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, ήδη από το 1964, του Παπανούτσου λεγομένη, γιατί σχεδόν μόνος του τότε την επιχείρησε.

Επιστροφή στον φόνο

Τελευταία παράσταση της Κυριακής (14/4/2024) στο Θέατρο Αμαλία στη Θεσσαλονίκη και οι θέσεις άρχισαν να γεμίζουν από νωρίς. Φαντάζομαι, σε όλους τράβηξε το ενδιαφέρον πως πρόκειται για ένα έργο που βασίστηκε στο βιβλίο «Πέντε μικρά γουρουνάκια» της Αγκάθα Κρίστι και ότι παίζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Επίσης, μου έκανε εντύπωση ο πολυάριθμος θίασος.

Η Κατερίνα Μαρτζούκου και οι Καταδύσεις

Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;

Κατερίνα Μαρτζούκου: Η εσωτερική ανάγκη της έκφρασης, της καταγραφής και της επικοινωνίας με τον κόσμο. Για εμένα κάθε ποίημα είναι μια γέφυρα προς τον αναγνώστη, εκείνον/η που θα βρει τον εαυτό του μέσα στο δικό μου αποτύπωμα. Η συλλογή «Καταδύσεις» αποτελείται από 65 μικρές «βουτιές» στα ενδότερα μονοπάτια των συναισθημάτων. 65 ποιήματα γραμμένα σε διάστημα σχεδόν 10 ετών περίμεναν υπομονετικά να έρθει η ώρα να βρουν τον δρόμο τους προς το φως της επιφάνειας.